Ξεκινώ με μια αριθμητική διαπίστωση: Βάσει του πληθυσμού της, η Ελλάδα καταλαμβάνει στην Ευρωβουλή 21 θέσεις, την ώρα που το ακροδεξιό Εθνικό Μέτωπο των Λεπέν, εξασφάλισε 23. Δεν το λες και ακριβώς ευχάριστο. Επίσης, χρήσιμο είναι να σημειώσουμε ότι από αυτούς που στέλνει η Ελλάδα, οι τρεις προέρχονται από τους ναζί και, άρα, ο πραγματικός αριθμός είναι ακόμα λιγότερος. Αλλά, αν κανείς πιστεύει ότι «χαρίζουμε» τρεις ευρωβουλευτές, έστω ναζί, στους ευρωπαίους ακροδεξιούς, καλό είναι να αναθεωρήσει. Οι σχέσεις που έχουν μεταξύ τους οι ακροδεξιοί του ευρωκοινοβουλίου, δεν είναι και οι πιο αγαστές. Τουλάχιστον, αυτό βγαίνει προς τα έξω. Ειδικά με τους ακροδεξιούς ναζί της Ελλάδας, οι άλλοι δεν τα πάνε και τόσο καλά. Ο μόνος που εμφανώς δεν έχει πρόβλημα μαζί, είναι ο Γερμανός ναζί ομοϊδεάτης τους, Ούντο Φόιχτ.
Προς επίρρωση των παραπάνω, καταγράφω μερικά περιστατικά. Αυτές τις ημέρες, στην κρατική σουηδική τηλεόραση, προβλήθηκε ένα ντοκιμαντέρ που χαρτογραφούσε, τρόπον τινά, τον νέο χάρτη της λαϊκιστικής και ακροδεξιάς Ευρώπης. Δημοσιογράφοι του καναλιού, είχαν παρακολουθήσει προεκλογικές συγκεντρώσεις της Λεπέν στη Γαλλία, του Γκρίλο στην Ιταλία, του Ούρμπαν στην Ουγγαρία, του Βίλντερς στην Ολλανδία, του Φαράτζ στη Μεγάλη Βρετανία και του Όκεσον εντός χώρας. Όλοι τους, λίγο-πολύ, χρησιμοποιούσαν την ίδια ορολογία σε ό,τι αφορά την αντίθεσή τους στο Ισλάμ, το μεταναστευτικό, τα εσωτερικά προβλήματα των χωρών τους, τον ευρωσκεπτικισμό. Εξαίρεση ο Γκρίλο ο οποίος είναι μεν ακραίος λαϊκιστής, δεν έχει δώσει δε, δείγματα ακροδεξιού.
Ένα πρώτο συμπέρασμα του ντοκιμαντέρ ήταν ότι ουδείς τους δεχόταν τον όρο ακροδεξιός. Δεύτερο, με μικρές εξαιρέσεις, οι δηλώσεις τους για τους ομοϊδεάτες είχαν πολύ ενδιαφέρον. Έτσι, ενώ στη Σουηδία ο Όκεσον και το κόμμα του, με το παραπλανητικό όνομα «Σουηδοί Δημοκράτες», θεωρούνται ακροδεξιοί και ναζί, και η συντριπτική πλειονότητα των Σουηδών τούς αποστρέφεται (υπάρχει βέβαια και ένα ποσοστό γύρω στο 9% που τους ψήφισε), αυτός δήλωσε ότι θεωρεί το Εθνικό Μέτωπο των Λεπέν ρατσιστικό, και δεν θα συνεργαστεί μαζί τους στην Ευρωβουλή! Η Λεπέν, από την πλευρά της, κατηγορηματικά δηλώνει ότι θεωρεί ρατσιστές και ναζί τους χρυσαυγίτες, και δεν θέλει να έχει καμία σχέση μαζί τους. Παρόμοιες δηλώσεις για τους Έλληνες έκαναν και άλλοι ακροδεξιοί, με χαρακτηριστικό παράδειγμα τον Ούγγρο πρωθυπουργό, Ούρμπαν. Το κόμμα του οποίου, παρεμπιπτόντως, πέραν του γεγονότος ότι κυβερνά τη χώρα, μοιάζει απίστευτα στις τελετές, με τους απόγονους του Χίτλερ στην Ελλάδα.
Έτσι λοιπόν, παρά το γεγονός ότι θα βρεθούν στο ίδιο «αχυρώνα», ξένο για αυτούς αφού όλοι θέλουν όσο γίνεται λιγότερη Ευρώπη, οι ακροδεξιοί έχουν τους δικούς τους καυγάδες. Και το πιο εμφανές, όσο και περίεργο, είναι πως κατηγορούν ο ένας τον άλλον… για ρατσισμό! Παραφράζοντας τη γνωστή ρήση, λοιπόν, θα λέγαμε ότι τον ρατσισμό πολλοί αγάπησαν, αλλά τους ρατσιστές ουδείς. Ούτε οι ίδιοι οι ρατσιστές.