Τον λένε Γουάνγκ Τζιανλίν. Είναι ένας από τους πιο πλούσιους ανθρώπους της Κίνας και μπορεί να καυχιέται πως –εκτός από πολλά χρήματα- σε λίγο καιρό θα έχει κατακτήσει και την έβδομη τέχνη.
Ο Τζιανλίν είναι ο άνθρωπος πίσω από την κινεζική εκδοχή του Χόλιγουντ και η ιστορία τόσο γύρω από τον ίδιο, όσο κι από το δημιούργημά του, θα μπορούσε άνετα να αποτελέσει το σενάριο για ταινία. Μέχρι να γίνει αυτό, όμως, καθίστε αναπαυτικά, φτιάξτε έναν κουβά ποπ-κορν και μεταφερθείτε νοητά στην άλλη άκρη του κόσμου, εκεί όπου ο κινεζικός πολιτισμός αναβιώνει το μεγαλείο του ίδιου του του παρελθόντος.
Το 1932, σε λόφο κοντά στο Λος Αντζελες τοποθετήθηκε η θρυλική πινακίδα του Χόλιγουντ. Τώρα, το ίδιο γίνεται και στην Κίνα, σε παρόμοια τοποθεσία στο Τσινγκντάο
Το Τσινγκντάο είναι πόλη στα ανατολικά της Κίνας. Παραθαλάσσια, σαν την Αθήνα, και πολυπληθής. Ισαμε την Ελλάδα ολάκερη. Σχεδόν, 10.000.000 πληθυσμός. Και η πρώτη σχέση που έχει με την περιοχή της Καλιφόρνιας, εκεί όπου βρίσκεται και το Χόλιγουντ, είναι οι κλιματολογικές συνθήκες. Ζέστη, σκόνη, ουρανοξύστες λίγο πιο μακριά από εκεί όπου σκάει το κύμα. Και κάπου εδώ αρχίζουν οι διαβολικές συμπτώσεις. Σε έναν πράσινο λόφο σε λίγο καιρό θα βλέπει κανείς την πινακίδα 东方影都. Τι είναι αυτό; Η κινεζική γραφή της φράσης, «Ανατολικός Κινηματογράφος».
Τα πράγματα, όμως, είναι λίγο διαφορετικά απ ό,τι στην Αμερική. Κι αυτό γιατί πίσω από τη φανταχτερή πινακίδα δεν θα υπάρχουν τα αναρίθμητα κινηματογραφικά studios, αλλά κάτι που περισσότερο θυμίζει τουριστικό θέρετρο, παρά μια καλοκουρδισμένη και υγιώς στημένη βιομηχανία του θεάματος.
Ξενοδοχεία με συνολική δυνατότητα για φιλοξενία 4.000 ανθρώπων, εμπορικά κέντρα, μαρίνες για γιοτ και πολυτελή κότερα, ένα θεματικό πάρκο και ένα συγκρότημα επιχειρήσεων που κύριο στόχο θα έχει την ψυχαγωγία και τη διασκέδαση και λιγότερο την παραγωγή πολιτιστικού περιεχομένου. Και μόνο ένα studio για ταινίες.
Το συνολικό κόστος του project είναι ασύλληπτο. Πρόκειται για ποσά που είναι απίθανο να βρει κανείς στην Ευρώπη και είναι δύσκολο να βρεθούν ακόμη και στην Αμερική. Ισως μόνο στο Κατάρ και στις χώρες του Κόλπου θα συναντήσει κανείς προϋπολογισμούς που ξεπερνούν τα οχτώ δισεκατομμύρια δολάρια. Τόσο θα κοστίσει η κατασκευή όλου του συγκροτήματος, για την ακρίβεια 8.200.000.000! Εργολάβος είναι το Dalian Wanda Group, ο leader στην Κίνα στον χώρο του real estate και ο όμιλος που έχει στην κατοχή του τα περισσότερα θέατρα σε όλον τον πλανήτη.
Οι πύλες του κινηματογραφικού studio θα ανοίξουν σε, σχεδόν, έναν χρόνο από σήμερα. Τα εγκαίνια είναι προγραμματισμένα για τον Απρίλιο του 2017 και τότε το Wanda Studio Qingdao θα είναι ένα από τα μεγαλύτερα –αν όχι το μεγαλύτερο- κι από τα πιο εξελιγμένα –αν όχι το πιο εξελιγμένο- κινηματογραφικό studio πάνω στον πλανήτη. Θα έχει 30 σκηνές για μουσικές παραγωγές, μια τεραστίων διαστάσεων υποβρύχια σκηνή για λήψεις (η θερμοκρασία του νερού ρυθμίζεται αυτόματα) και μία green screen με συνολικό εμβαδόν 5.5 στρεμμάτων! Α ναι, θα υπάρχει και μία πιστή αναπαράσταση δρόμων της Νέας Υόρκης, σε μόνιμη βάση, ώστε το σκηνικό να στέκει εκεί έτοιμο για τις σκηνές των ταινιών.
Και μπορεί οι εγκαταστάσεις να μην είναι στο σύνολό τους έτοιμες, ωστόσο αρκετές από αυτές έχουν αρχίσει, ήδη, και λειτουργούν. Μέσα στο 2015 έγιναν γυρίσματα με τον Ματ Ντέιμον, ο οποίος πρωταγωνιστεί στο «The Great Wall», ταινία η οποία έχει μπάτζετ που ξεπερνά τα 150 εκατομμύρια δολάρια.
Ο κινηματογράφος δεν είναι νέο είδος στην Κίνα, ειδικά όσον αφορά το επιχειρηματικό κομμάτι. Το Legendary East είναι η εταιρεία με έδρα το Πεκίνο που έχει ακριβώς την ίδια δομή και λειτουργεία με τις μεγαλύτερες αμερικανικές εταιρείες παραγωγής. Και για να πειστείτε για το μέγεθός της, δείτε απλώς ποιες ταινίες έχουν χρηματοδοτήσει. Το «Jurassic World», τις τρεις παραγωγές της τριλογίας «Dark Knight» του Κρίστοφερ Νόλαν, το «Inception» και πολλές άλλες. Κι όλα αυτά, με κοινοπραξίες και συγχρηματοδότηση, κάτι που έχει επιτρέψει στον Γουάνγκ Τζιανλίν να χτίσει ένα πολύ ισχυρό δίκτυο συνεργατών στην άλλη άκρη του Ατλαντικού.
Ο κινέζος μεγιστάνας κάνει κάτι πολύ απλό και έξυπνο. Ακολουθεί την επιτυχημένη συνταγή της ίδιας της επιτυχίας. Κάνει ό,τι έκανε και το Χόλιγουντ, όχι γιατί δεν έχει άλλη επιλογή, αλλά γιατί το ίδιο το περιβάλλον της χώρας του τον ευνοεί. Μέχρι το 1990, όπως αναφέρει το Atlantic επικαλούμενο τις μελέτες της Monitor Group, μόλις το 14% των αμερικανικών ταινιών γινόταν στο εξωτερικό. Οι λόγοι; Οικονομικοί. Τα αμερικανικά studios ήταν φτηνά και τα μεταφορικά με αεροπλάνα ήταν ακόμη ακριβά. Μέχρι το 1998, όμως, αυτό το ποσοστό είχε, σχεδόν, διπλασιαστεί. Το 27% των ταινιών γυριζόταν εκτός ΗΠΑ, κάτι που έκανε 20.000 ανθρώπους να χάσουν τις δουλειές τους. Τα πράγματα γίνονται ολοένα και πιο δύσκολα για την Αμερική, εξαιτίας του κόστους. Στην Κίνα, όμως, τα πράγματα είναι αλλιώς. Τα εργατικά παραμένουν φτηνά κι έτσι το κινεζικό Χόλιγουντ μπορεί να λειτουργήσει όπως και το αμερικάνικο, τα παλιά τα χρόνια.
Το νέο, σινεφίλ, προφίλ της Κίνας
Οπως σε όλα τα πράγματα, έτσι και σε αυτή την περίπτωση, το παν είναι το να αφήσεις ικανοποιημένο τον πελάτη. Οσο κι αν αλλάξει η οικονομία και ο τρόπος λειτουργίας της αγοράς γύρω από ένα προϊόν, αυτό που συνεχίζει να μετράει είναι η διάθεση του κοινού να το καταναλώσει. Και, πλέον, οι Κινέζοι έχουν έντονη διάθεση.
Το μέγεθος της κινεζικής αγοράς είναι το ένα. Και το προφίλ των καταναλωτών είναι το άλλο. Τα τελευταία χρόνια, οι Κινέζοι πηγαίνουν πολύ περισσότερο στους κινηματογράφους, ειδικά σε ταινίες δράσης και επιστημονικής φαντασίας. Το 2014, η ταινία που έσπασε τα ταμεία ήταν το «Transformers: Age of Extinction» με 320 εκατ. δολάρια. Το 2015, το «Furius 7» συγκέντρωσε 391 εκατομμύρια, ξεπερνώντας τον αντίστοιχο τζίρο που έγινε στις ΗΠΑ. Και να φανταστείτε πως υπάρχει πλαφόν στο πόσες ταινίες εκτός Κίνας μπορούν να προβληθούν στη χώρα. Και δεν είναι πολλές, είναι –μόλις- 34.
Ολα τα παραπάνω σε λίγους μήνες από τώρα. Υπομονή.