Την ώρα που όλες οι κυβερνήσεις των κρατών-μελών της Ευρωπαϊκής Ενωσης, και όχι μόνο, ασχολούνται με το Προσφυγικό, υπάρχει κάτι που τους διαφεύγει.
Και τόσο καιρό που οι ίδιες κυβερνήσεις ασχολούνται με τον εξτρεμισμό από μερίδα του Ισλάμ, ειδικά μετά τις επιθέσεις στο Παρίσι τον περασμένο Νοέμβριο, αφήνουν στην άκρη ένα πάρα πολύ μεγάλο θέμα, το οποίο –ίσως- είναι ακόμη πιο βασικό, ακόμη πιο επικίνδυνο. Κι αυτό δεν είναι τίποτα άλλο από έναν άλλο εξτρεμισμό, αυτόν που έχει τις ρίζες του στην άκρα Δεξιά.
Ολες οι νομοπαρασκευαστικές πρωτοβουλίες των τελευταίων μηνών έχουν να κάνουν με τους μουσουλμάνους και τον τρόπο που θα αντιμετωπιστεί η είσοδός τους και η ενσωμάτωσή τους στην Ευρώπη. Ωστόσο, την ίδια στιγμή δεν υπάρχει η παραμικρή μέριμνα για τις μικρές μεν, πολλές δε παράνομες ή ημι-παράνομες ομάδες δράσης ακροδεξιών και νεοναζιστών που δρουν σε όλη την Ευρώπη.
Με βάση τη σχεδόν 100σέλιδη έρευνα του Διεθνούς Κέντρου Τρομοκρατίας της Χάγης σε συνεργασία με άλλα τρία ινστιτούτα, αυτές οι ομάδες είναι αρκετά πιο επικίνδυνες, αφενός γιατί δεν μπορούν να εντοπιστούν από τις Αρχές, αφετέρου γιατί δεν θα διστάσουν να κάνουν ότι και ένας από τους… μέντορες που έχουν. Ο λόγος για τον Αντερς Μπρέιβικ, τον ακροδεξιό Νορβηγό που είχε κάνει όλη την Ευρώπη να μείνει με ανοιχτό το στόμα με τους φόνους του, το 2011, στη Νορβηγία.
Ως λευκοί ευρωπαίοι πολίτες, τα μέλη αυτών των ομάδων δεν μπορούν να εντοπιστούν εύκολα από τις Αρχές. Συνιστούν μεγαλύτερη απειλή από τους τζιχαντιστές
Αυτή η έρευνα είναι η μεγαλύτερη που έχει γίνει μέχρι στιγμής στην Ευρώπη και δείχνει πως οι χώρες της Βρετανίας είναι αυτές που κρατούν τα ηνία όσον αφορά στο πλήθος των αντίστοιχων ομάδων δράσης. Μάλιστα, στα εδάφη τους έχουν σημειωθεί και οι περισσότερες επιθέσεις μίσους και φανατισμού, απέναντι σε αλλόθρησκους ή σε αλλοδαπούς. Σε όλη αυτή τη δράση, παίζει σημαντικό ρόλο ο φόνος του Λι Ρίγκμπι το 2013, του στρατιώτη που δολοφονήθηκε από δύο εξτρεμιστές μουσουλμάνους.
Τα τελευταία 15 χρόνια έχουν σημειωθεί 98 επιθέσεις σε 31 ευρωπαϊκές χώρες και οι δράστες που έχουν προσαχθεί ως ύποπτοι ή έχουν συλληφθεί είναι 124. Με βάση την έρευνα, αν και σε γενικές γραμμές οι επιθέσεις δεν είναι ιδιαίτερα συχνές, από το 2011 και μετά παρατηρείται σταθερή αύξηση στο πλήθος τους, ενώ εντύπωση προκαλεί ο τρόπος με τον οποίο χαρακτηρίζονται. Οι επιθέσεις ονομάζονται «μοναχικές», παρά το γεγονός πως ο μέσος όρος των δραστών που εμπλέκονται είναι τουλάχιστον τρία άτομα.
Τα κίνητρα και το προφίλ των δραστών
Οι 124 εμπλεκόμενοι στις 98 επιθέσεις έχουν… μοιρασμένα ποσοστά, σε ό,τι αφορά τους λόγους πίσω από την απόφασή τους να κάνουν ό,τι έκαναν. Το 38% δηλώνει πως κίνητρό τους ήταν οι θρησκευτικές επιταγές, ενώ το 33% παραδέχεται πως το κίνητρο έχει ρίζες στην πολιτική τοποθέτηση. Δεν είχαν κανένα πρόβλημα να παραδεχτούν πως η ιδεολογία τους ασπάζεται τη ρητορική της άκρας Δεξιάς και του νεοναζισμού σε πολλές περιπτώσεις.
Ακόμη και οι ίδιοι οι ερευνητές τονίζουν πως εξεπλάγησαν με τα αποτελέσματα της ίδιας της έρευνας. Οπως αναφέρει στον Guardian η Μέλανι Σμιθ, αυτό που έχει σημασία είναι το προφίλ των δραστών. «Σε σχέση με τους τζιχαντιστές, είναι μεγαλύτεροι σε ηλικία. Είναι κοντά στα 40 ο μέσος όρος τους, είναι κοινωνικά απομονωμένα άτομα και πιστεύουν πως με αυτό που κάνουν θα εμπνεύσουν μιας νέας μορφής πατριωτισμό, ο οποίος θα προστατεύσει τη χώρα τους από την ισλαμοποίηση».
Πιο αιματηρές οι ακροδεξιές επιθέσεις
Είναι σύνηθες να πιστεύουμε, ειδικά μετά την 13η Νοεμβρίου, πως οι επιθέσεις με θρησκευτικά κίνητρα είναι αιματηρές. Είναι, αλλά δεν είναι οι πιο αιματηρές. Με βάση τη μελέτη των τεσσάρων ινστιτούτων, μόνο το 8% των θανάτων προκαλούνται από θρησκευτικές επιθέσεις. Αντίστοιχα, σχεδόν το 50% προκαλείται από ενέδρες θανάτου που γίνονται από ακροδεξιούς δράστες, στο όνομα της ιδεολογίας τους. «Τα θύματα είναι πιο συχνά μέλη μειονοτήτων είτε εθνικών, είτε θρησκευτικών, αλλά και αιτούντες άσυλο και μετανάστες», αναφέρει η μελέτη.
Και το καλύτερο για το τέλος: Η έρευνα έδειξε πως αρκετές από τις επιθέσεις αποτρέπονται ή εξιχνιάζονται μετά από σχετικές καταγγελίες σε facebook και twitter.