Η σημερινή (Δευτέρα) συνάντηση του προέδρου Μπάιντεν με τον πρόεδρο Ερντογάν στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ δεν προβλεπόταν εύκολη υπόθεση, καθώς η αμερικανική πλευρά εδώ και πολύν καιρό έχει σοβαρά ενοχληθεί από συγκεκριμένες τουρκικές κινήσεις και σε διάφορα επίπεδα. Αλλά και η τουρκική πλευρά ήταν έξαλλη με τους Αμερικανούς, όχι τόσο για τη συνεχή πίεσή τους στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων όσο από την «εξοργιστική» γι αυτούς στάση τους να αναγνωρίσουν τη γενοκτονία των Αρμενίων.
Οπως και ο ίδιος ο Ερντογάν έχει πει προσφάτως, στην πρώτη συνάντησή του με τον Μπάιντεν θα του έλεγε ότι η Τουρκία δεν είναι «η οποιαδήποτε χώρα», συνεπώς οι ΗΠΑ πρέπει να τη σέβονται περισσότερο. Από τη δική του πλευρά ο αμερικανός πρόεδρος θα έλεγε στον «σουλτάνο» πόσο επικίνδυνη είναι για τα αμερικανικά και για τα ΝΑΤΟϊκά συμφέροντα η νεο-οθωμανική εξωτερική πολιτική και η ανοιχτή ανάμειξη στα πολεμικά πεδία, μα πάνω απ’ όλα πόσο μεγάλη απόκλιση από τα ατλαντικά στάνταρ συνιστά η αγορά του ρωσικού πυραυλικού συστήματος S-400. Τι είπε τελικώς ο ένας στον άλλον δεν έγινε απολύτως σαφές παρά τις φιλοφρονητικές δηλώσεις του Ερντογάν πριν κλειστεί με τον αμερικανό πρόεδρος για τη συνάντησή τους
Μιλώντας για τους S-400 πάντως, η προβολή του ρωσικού παράγοντα μέσα στις συμμαχικές αποθήκες πυρομαχικών μετά από πρόσκληση μέλους της Συμμαχίας, είναι καρφί στο μάτι στο ΝΑΤΟ, μία πρόκληση που δεν υπάρχει περίπτωση να γίνει αποδεκτή και να ενσωματωθεί στον μηχανισμό του. Υπάρχει, ωστόσο, ακόμη μία περιπλοκή στις αμερικανοτουρκικές σχέσεις, η οποία σχετίζεται με τις παρακινδυνευμένες επιχειρήσεις των Τούρκων στη Μέση Ανατολή, στη Βόρεια Αφρική, στον Καύκασο αλλά και στην Ουκρανία: τα drones που οι ίδιοι κατασκευάζουν. Αυτά τα αεροπλανάκια συνιστούν το νέο «τουρκικό πρόβλημα» των Αμερικανών.
Ο Ερντογάν, αυταρχικός και φιλόδοξος συνάμα, χρησιμοποιεί την τεχνολογία των drones στα πολεμικά πεδία και προς υποστήριξη των χερσαίων δυνάμεών του ή άλλων φίλιων δυνάμεων, ασχέτων με το ΝΑΤΟ κιόλας (λόγου χάρη, των τζιχαντιστικών πολιτοφυλακών στη Λιβύη). Αυτό το σχέδιο το έχει ήδη θέσει σε εφαρμογή σε μία τεράστια γεωγραφική έκταση, που εκτείνεται από την Αφρική (Λιβύη, Σομαλία) και τη Συρία έως το Ναγκόρνο-Καραμπάχ (εφετινός πόλεμος Αζερμπαϊτζάν – Αρμενίας) και στις ουκρανικές πεδιάδες.
Η ικανότητα αυτών των πτητικών μέσων χαμηλού κόστους που πετούν χωρίς πλήρωμα να πλήττουν και να καταστρέφουν πανάκριβα τανκς και άλλα όπλα και συγχρόνως να επιφέρουν και σημαντικές απώλειες σε ανθρώπινο δυναμικό συνιστούν μία καινούργια κατάσταση η οποία αλλάζει άρδην τα δεδομένα στον χερσαίο πόλεμο, όπως άλλαξαν τα δεδομένα στη θάλασσα τα αεροπλανοφόρα, ένας τομέας όπου οι ΗΠΑ έχουν επενδύσει πολλά. Ο γνωστός αμερικανός ιστορικός Φράνσις Φουκουγιάμα, δηλώνοντας επαΐων περί τα drones, ακριβώς λόγω της ένταξής τους στις τουρκικές ένοπλες δυνάμεις, αποφάνθηκε ότι αναβαθμίστηκε ο γεωστρατηγικός ρόλος της Τουρκίας. Επειδή τα αεροπλανάκια αυτά «έχουν στρατηγική αξία» και είναι «όντως επαναστατικός παράγοντας».
Η αποτελεσματικότητά τους είναι φοβερή λέει ο Φουκουγιάμα και δίνει στοιχεία για το τι έγινε στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ. Εκεί, λέει, τα τουρκικά αεροσκάφη κατέστρεψαν 200 τανκς, 182 πυροβόλα και 90 τεθωρακισμένα. Αυτήν την εποχή η Τουρκία κάνει εξαγωγές δικής της κατασκευής drones στην Ουκρανία, η οποία υποτίθεται ότι θα τα χρησιμοποιήσει για να πλήξει τις φιλορωσικές δυνάμεις στην ανατολική Ουκρανία – κίνηση που αν επιχειρηθεί θα προκαλέσει την αστραπιαία ρωσική απάντηση.
Συνεπώς τα «τουρκικά drones» περιλαμβάνονταν οπωσδήποτε στην ατζέντα Μπάιντεν όσον αφορά την κατ’ ιδίαν συζήτησή του με τον Ερντογάν, και επ’ αυτού του θέματος που εγκυμονεί κινδύνους για όλη τη Δύση (και για την Ελλάδα, φυσικά…) θα υπάρξουν εξελίξεις.