Η Τζούλια Ρόμπερτς σε ρόλο… μαύρης σκλάβας;
Όλα ειναι πιθανά στο Χόλιγουντ -ή, τουλάχιστον, ήταν μεχρι πριν λίγα χρόνια.
Ο κινηματογραφικός παραγωγός ενός νέου biopic (σ.σ: ταινία βιογραφικού περιεχομένου) για την γνωστή ακτιβίστρια Χάριετ Τάμπμαν αποκάλυψε την Τρίτη ότι ένας παλιός παραγωγός είχε σκεφτεί αρχικά για τον ρόλο της Αφροαμερικανίδας… την Τζούλια Ρόμπερτς.
Βέβαια, όπως σημειώνει στην Guardian ο Γκρέγκορι Άλεν Χάουαρντ, αυτό συνέβη το 1994, όταν «το κλίμα στο Χόλιγουντ ήταν πολύ διαφορετικό σε σχέση με σήμερα», όπως παραδέχτηκε.
«Μου μετέφεραν κάποτε την ιστορία πως ο επικεφαλής ενός κινηματογραφικού στούντιο είπε κατά λέξη σε μια συνάντηση “Αυτό το σενάριο είναι φανταστικό. Ας πάρουμε την Ρόμπερτς να παίξει την Τάμπμαν”. Και όταν κάποιος του επεσήμανε ότι αυτό δεν θα μπορούσε να συμβεί ποτέ για ευνόητους λόγους, ο παραγωγός γύρισε και είπε “[Τα διαδραματιζόμενα γεγονότα] συνέβησαν πολύ καιρό πριν. Κανείς δεν πρόκειται να καταλάβει τη διαφορά”!», είπε ο Χάουαρντ
Τελικά, η ταινία βρήκε, 25 χρόνια μετά, τον δρόμο της για τις αίθουσες και κυκλοφορεί αυτές τις ημέρες με τον τίτλο «Harriet».
Και τουλάχιστον τώρα τα στουντιο αποφάσισαν, σοφά, να προσλάβουν την Σίνθια Ερίβο, που έχει μια καταπληκτική ομοιότητα με την Χάριετ Τάμπμαν.
Οπότε το κοινό αυτή τη φορά σίγουρα «δεν θα καταλάβει την διαφορά».
«Μετά την ταινία “12 χρόνια σκλάβος” και ειδικά μετά το πρόσφατο “Black Panther”, αλλάξαν όλα στην κινηματογραφική βιομηχανία. Άνοιξαν όλες οι πόρτες [σ.σ: για περισσότερες ταινίες με θεματολογία περί αφροαμερικανικής κουλτούρας και ιστορίας]», κατέληξε με νόημα ο Άλεν.
Ποια ήταν η Χάριετ Τάμπμαν
Η Τάμπμαν, η οποία γεννήθηκε το 1822 ως σκλάβα, έμεινε στην ιστορία των ΗΠΑ ως μια από τις πρώτες ακτιβίστριες για τα δικαιώματα των μαύρων, αλλά και των γυναικών.
Το 1849 κατόρθωσε να δραπετεύσει από φυτεία του Μέριλαντ, όπου βρισκόταν υπό καθεστώς δουλείας, και κατέφυγε στον βορρά, όπου ενεργοποιήθηκε στο δίκτυο Υπόγεια Σιδηροδρομική Γραμμή (Underground Railroad), που οργάνωνε αποδράσεις αφροαμερικανών δούλων, εξασφαλίζοντάς τους καταφύγιο στον Καναδά ή στις βόρειες πολιτείες των ΗΠΑ.
Έως το ξέσπασμα του αμερικανικού εμφυλίου πολέμου η Τάμπμαν, που είχε επικηρυχθεί για 300 δολάρια, ταξίδεψε 19 φορές στον δουλοκτητικό Νότο και βοήθησε στην απελευθέρωση περισσότερων από 300 δούλων, ενώ κατά τη διάρκεια του εμφυλίου ήταν κατάσκοπος και νοσοκόμα στον στρατό των Βορείων.
Τα επόμενα χρόνια η Τάμπμαν συνέχισε τους αγώνες της εναντίον των φυλετικών διακρίσεων και για την ισότητα των γυναικών.
Απέκτησε την ελευθερία της μόνο όταν παντρεύτηκε και πέθανε το 1913.