Μπορούν να συνυπάρξουν; Ο Πέδρο Σάντσεθ του Σοσιαλιστικού Κόμματος και ο Πάμπλο Ιγκλέσιας των Podemos ρίχτηκαν ο ένας στην αγκαλιά του άλλου «σαν έτοιμοι από καιρό» και επισφράγισαν έτσι, με τόσο θερμό τρόπο, τη σύμπηξη κυβέρνησης επί τη βάσει συμφωνίας.
Πριν από αυτήν την ευτυχή κατάληξη, ο Σάντσεθ είχε επιχειρήσει να βάλει στο περιθώριο τους αριστεριστές Podemos αλλά παραιτήθηκε από την προσπάθειά του αυτή έπειτα από το «άνοιγμα» της κυριακάτικης κάλπης: τα κουκιά δεν του έβγαιναν.
Το πρόγραμμα της συμφωνίας τους είναι τόσο αόριστο, σχολιάζει στην ιταλική Corriere della Sera ο αρθρογράφος της Αλντο Κατσούλο, που εμπεριέχει το σπέρμα του χιούμορ: «Περισσότερη ανάπτυξη και περισσότερη δουλειά, λέει και υπόσχεται – αξιοκρατική, σταθερή και ποιοτική μάλιστα, λες και θα μπορούσε κάποιος να επιθυμεί δουλειά αναξιοκρατική, ανασφαλή και μπασκλάς». Και συνεχίζει με το ίδιο ιοβόλο πνεύμα: «Επιπλέον υπόσχεται αναγέννηση και καταπολέμηση της διαφθοράς, λέει ότι η κατοικία δεν θα είναι πια εμπόρευμα αλλά δικαίωμα για κάθε Ισπανό, ότι ο πολιτισμός θα είναι δικαίωμα επίσης, το ίδιο και η ευθανασία, ο αξιοπρεπής θάνατος. Α, υπόσχεται και αύξηση των συντάξεων».
Ωστόσο ο κατάλογος προγραμματικών υποσχέσεων που παραθέτει με υπομονή και κέφι η εφημερίδα δεν έχει τελειωμό: «Σωστή μεταχείριση των ζώων» -καθότι ο Ιγκλέσιας έχει τρία σκυλιά- και «ανάπτυξη του αθλητισμού ως εγγύηση για την υγεία, την ενσωμάτωση και την ποιότητα ζωής – δηλαδή, νους υγιής εν σώματι υγιεί, που λένε».
Η Corriere ολοκληρώνει τη λίστα με την κλασική (υποχρεωτική) ατζέντα: «Καταπολέμηση της αλλαγής του κλίματος, προστασία βιοποικιλότητας, ψηφιοποίηση». Το κάνει για να φθάσει στο σημείο να ρωτήσει τους δύο κυβερνητικούς συνεταίρους πού θα βρουν τα λεφτά. Γράφει λοιπόν: «Λείπουν μόνο κάτι… λεπτομέρειες, ο απαιτούμενος διπλασιασμός των δημοσίων δαπανών και οι έδρες στη Βουλή. Η απόλυτη πλειοψηφία είναι 176 έδρες, ενώ οι σοσιαλιστές έχουν 120 και οι Podemos 35. Βέβαια η δεύτερη ψηφοφορία για την παροχή ψήφου εμπιστοσύνης απαιτεί απλή πλειοψηφία…»
Και για το καταλανικό ζήτημα, τι θα κάνουν οι δύο «Αριστερές» ως συγκυβέρνηση; Το ιταλικό φύλλο γράφει ότι «τα πάντα λέγονται, και το αντίθετο αυτών επίσης». Τα γνωστά: «Διάλογος εντός του συνταγματικού πλαισίου, άρα δεν θα υπάρξει δημοψήφισμα για ανεξαρτητοποίηση ή όχι». Σάντσεθ και Ιγκλέσιας εγγυώνται «την ισότητα όλων των Ισπανών – και των πλούσιων Καταλανών και των φτωχών Ανδαλουσιανών» βουίζει ακαταπόνητος ο ιταλικός οίστρος.
Δίχως να εγκαταλείψει το δηλητηριώδες χιούμορ και την ειρωνεία της, η Corriere αναρωτιέται πώς θα ταιριάξουν τα αταίριαστα, η γραβάτα του Σάντσεθ με την αλογοουρά του Ιγκλέσιας λόγου χάρη, η κεντροαριστερή σωφροσύνη με τον αριστερίστικο μαξιμαλισμό, κ.ο.κ. Παρά ταύτα θεωρεί ότι το τολμηρό διάβημά τους για συγκυβέρνηση δεν είναι απαραιτήτως και απονενοημένο.
Πάντως ο ημέτερος και πλουσιότατος σε συγκυβερνητική πείρα ΣΥΡΙΖΑ, κινούμενος στον αντίποδα του ιταλικού χιούμορ, πανηγύρισε σοβαρότατα τη συμφωνία Σάντσεθ – Ιγκλέσιας για ισπανική συγκυβέρνηση, «χαιρετίζοντάς τη» με ενθουσιασμό και αξιοθαύμαστη μακαριότητα: «Χθες η Πορτογαλία, σήμερα η Ισπανία. Η Ιβηρική χερσόνησος δείχνει τον δρόμο για μια άλλη Ευρώπη, μακριά από τα δεσμά των καταστροφικών νεοφιλελεύθερων πολιτικών, από τον εθνικισμό, τον ρατσισμό και τη μισαλλοδοξία».