Η καθαιρεθείσα πρόεδρος της Νότιας Κορέας, Παρκ Γκουν-χιε, βρίσκεται από την Παρασκευή σε κελί φυλακής της Σεούλ. Κατηγορείται για δωροληψία, στο πλαίσιο ενός σκανδάλου διαφθοράς που πλήττει τμήμα της επιχειρηματικής και πολιτικής ελίτ της χώρας. Για την ακρίβεια, κατηγορείται ότι συνεργάσθηκε με μια φίλη της, την Τσόι Σουν-σιλ, προκειμένου να πιέσει μεγάλες επιχειρήσεις να συνεισφέρουν κεφάλαια σε ιδρύματα που υποστήριζαν τις πολιτικές πρωτοβουλίες της. Η ίδια και η Τσόι -η οποία και εκείνη είναι ήδη προφυλακισμένη για να δικαστεί- αρνούνται όλες τις κατηγορίες.
Τις πρώτες πρωινές ώρες της Παρασκευής, δικαστήριο της Σεούλ ενέκρινε αίτημα των εισαγγελέων για τη σύλληψη της Παρκ, μετά την οκτάωρη κατάθεση που έδωσε η 65χρονη και η πρώτη δημοκρατικά εκλεγμένη ηγέτιδα της Νότιας Κορέας.
Η Παρκ και οι συνήγοροί της υποστήριξαν πως δεν πρέπει να συλληφθεί επειδή δεν υπάρχει κίνδυνος να διαφύγει και ότι δεν θα προσπαθήσει να παραποιήσει στοιχεία. Ομως, το δικαστήριο διαφώνησε και υποστήριξε πως ενδέχεται να προσπαθήσει να χειραγωγήσει στοιχεία της υπόθεσης.
Ετσι, λίγο πριν από τα χαράματα της Παρασκευής, η Παρκ οδηγήθηκε στη φυλακή η οποία βρίσκεται λίγο έξω από τη Σεούλ. Επέβαινε στο πίσω κάθισμα ενός μαύρου (κορεατικό, φυσικά) σεντάν, είχε χάσει το χρώμα της, ενώ δίπλα της κάθονταν δύο γυναίκες αστυνομικοί. Είχε λυμένα τα μαλλιά της, προφανώς επειδή στη φυλακή απαγορεύονται τα πολλά τσιμπιδάκια που συγκρατούσαν τη συνήθη κόμμωσή της.
Οι εισαγγελείς έχουν τώρα στη διάθεσή τους 20 ημέρες για να τεκμηριώσουν την υπόθεσή τους, διάστημα κατά το οποίο η Παρκ θα παραμείνει προφυλακισμένη.
Πρόεδρος πίσω από της φυλακής τα σίδερα
Ηταν Δεκέμβριος του 2012 όταν εξελέγη η Παρκ Γκουν-χιε ως η πρώτη γυναίκα πρόεδρος της χώρας και ορκίστηκε να υπηρετήσει το κράτος της Νότιας Κορέας στις 25 Φεβρουαρίου 2013. Σχεδόν τέσσερα χρόνια στο ανώτατο αξίωμα, απολαμβάνοντας κάθε τιμή και χλιδή, τώρα θα πρέπει να κοιμηθεί σε ένα στρώμα, στο πάτωμα της φυλακής.
Oπως μετέδωσε ο Guardian, τώρα έχει κλειδωθεί σε ένα κελί και μπορεί να τρώει εκεί, ανά ημέρα, φαγητό αξίας 1,30 δολαρίων. Και να πλένει μόνη της τον δίσκο που της δίνουν οι δεσμοφύλακές της.
Σύμφωνα με το ίδιο ρεπορτάζ, το μοναδικό προνόμιο που έχει η Παρκ, σε σχέση με τους άλλους κρατούμενους της φυλακής, είναι ένα ελαφρώς μεγαλύτερο κελί και μπορεί να χρησιμοποιεί τουαλέτα και ντους σε γειτονικό δωμάτιο και όχι μέσα στο κελί της. Αλλά μπορεί να κάνει ζεστό μπάνιο. Μόνο δύο φορές την εβδομάδα…
Στη ίδια φυλακή κρατούνται άντρες και γυναίκες – σε διαφορετικές πτέρυγες, πίσω από ένα πανύψηλο αγκαθωτό σύρμα. Οι κρατούμενοι διαβούν ανά έξι άτομα σε κελιά 12 τετραγωνικών μέτρων, αλλά οι εξέχουσες φυλακισμένες προσωπικότητες έχουν ατομικά κελιά – για λόγους ασφαλείας.
Αυτά, εκτείνονται σε 6,5 τετραγωνικά μέτρα και διαθέτουν κρεβάτι πτυσσόμενο (αποθηκεύεται στον τοίχο) με στρώμα, τηλεόραση, ένα μικρό ντουλάπι, μια λεκάνη τουαλέτας και έναν νεροχύτη που η βρύση του βράζει μόνο παγωμένο νερό. Οι κρατούμενοι είναι υποχρεωμένοι να φορούν στολές – πράσινες για τις γυναίκες – να παρουσιάζονται στην πρωινή αναφορά της φυλακής στις 6 το πρωί και, αντίστοιχα, το βράδυ στις 21:00. Μπορούν, επίσης, να κάνουν υπαίθρια άσκηση -μιας ώρας- κάθε ημέρα, σε συγκεκριμένη, όμως, ώρα.
Το θετικό είναι ότι οι σωφρονιστικές αρχές δεν επιβάλλουν χρονικές προθεσμίες για τις διαβουλεύσεις των κρατουμένων με τους συνηγόρους τους, όταν εκείνοι τους επισκέπτονται στη φυλακή προκειμένου να αναζητήσουν νέους τρόπους για την υπεράσπισή τους. Ετσι, πολλοί κρατούμενοι προτιμούν να περνούν πολλές ώρες με τους δικηγόρους τους στους χώρους των επισκεπτηρίων, από το να βρίσκονται στο στενό κελί τους.
Παραμένει ασαφές το κατά πόσον η Παρκ θα απολαύσει κάποιας ειδικής μεταχείρισης στη φυλακή, ως τέως πρόεδρος της χώρας. Και μόνο, όμως, ότι βρίσκεται εκεί, αποτελεί μια ανείπωτη προσωπική παρακμή και σχηματοποιεί την πτώση μιας γυναίκας η οποία επί δεκαετίες έζησε ως «πριγκίπισσα» της Νότιας Κορέας.
Η Παρκ Γκουν-χιε είναι η τρίτη πρώην πρόεδρος της Νότιας Κορέας που φυλακίζεται από το 1988. Οι πρώην πρόεδροι Τσον Τουχουάν και Τσον Τουχουάν είχαν καταδικαστεί σε ισόβια και 17 χρόνια, αντίστοιχα, το 1996, για προδοσία και δωροδοκία. Εναν χρόνο αργότερα τους δόθηκε χάρη.