Mην σας μπερδεύει ο τίτλος ή η διαδικασία της ανοιχτής συζήτησης με την έντονη συμμετοχή του κοινού. Το project «Πως οι Συνελεύσεις επανακτούν τη σημασία τους;» είναι μια καλλιτεχνική δράση, ένα εν εξελίξει ανοιχτό πρότζεκτ σχεδιασμένο ως ένα κοινωνικό γλυπτό και αποτελεί ένα καλλιτεχνικό πείραμα το οποίο βασίζεται στη συμμετοχική δράση και έρευνα. Κοινωνικό γλυπτό; «Βεβαίως, αφού το κοινό θα συμμετέχει ενεργά. Θα υπάρχει στον χώρο λόγος, κίνηση, έκφραση, σώματα, ο ένας θα έρχεται σε επαφή με τον άλλο και έτσι θα δημιουργείται ένα αφηρημένο γλυπτό, ένα κοινωνικό γλυπτό ακριβώς όπως αναφέρεται στην ιστορία της Τέχνης», λέει στο Protagon η Τζένη Μαρκέτου.
Στις 21 και στις 22 Οκτωβρίου από τις 12 το μεσημέρι ως τις 9 το βράδυ στο Πολυτεχνείο θα παρουσιαστεί το πρότζεκτ ως η «Συνέλευση των Συνελεύσεων». «Το πρόγραμμα είναι ανοιχτό για το κοινό και μάλιστα με κάποιον τρόπο απαιτεί από αυτό να λάβει μέρος. Δεν είναι στρογγυλή τράπεζα, δεν είναι διάλεξη, δεν είναι μεμονωμένες παρουσιάσεις. Εχουμε καλέσει ορισμένους ανθρώπους που θα είναι κεντρικά πρόσωπα σε κάθε συνέλευση με συγκεκριμένες θεματικές. Για παράδειγμα στο θέμα της Παιδείας, μεταξύ άλλων θα υπάρξει μια συνέλευση για τα δικαιώματα των παιδιών που θα συντονίζει ο Συνήγορος του Πολίτη και του Παιδιού. Εκεί έχουμε καλέσει και θα λάβουν μέρος και δάσκαλοι αλλά και τα ίδια τα παιδιά. Οι συνελεύσεις μας δεν έχουν ηλικιακά ή άλλα στεγανά, δεν έχουν αποκλεισμούς», σημειώνει η κυρία Μαρκέτου.
Και συνεχίζει η κυρία Μαρκέτου: «Διδάσκω στην σχολή Καλών Τεχνών στη Νέα Υόρκη και με ενδιαφέρει πάντα να εμπλέκω μαθητές και φοιτητές στα έργα μου. Ετσι, θεώρησα σημαντικό να γίνει η συνέλευση μέσα στα αμφιθέατρα Μ.Α.Χ. και Αβέρωφ του ιστορικού κτιρίου του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου. Με ενδιαφέρει αυτή η άμεση αναφορά στην καθημερινότητα των φοιτητών. Ταυτόχρονα όμως είναι σημαντική η ιστορικότητα που έχουν αυτοί οι χώροι, όπου έγιναν μερικές από τις σημαντικότερες συνελεύσεις στη σύγχρονη ιστορία της Ελλάδας».
Η κυρία Μαρκέτου ζήτησε από τους 50 συμμετέχοντες (παρακάτω θα δείτε τα ονόματά τους) να γράψουν ποιες είναι οι ερωτήσεις που απασχολούν σήμερα τον κόσμο. Τι είναι πραγματικά σημαντικό. Η παιδεία ήταν κυρίαρχη απάντηση, άρα εκτός από τη συνέλευση για τα δικαιώματα των παιδιών θα υπάρχει και μια για την λεγόμενη αποσχολοποίηση (deschooling). Θα υπάρξουν επίσης συνελεύσεις για τους πρόσφυγες, την ανεργία, το queering. Καθόλου θεωρητικά, ουσιαστικά, με όλη την πολιτική και όχι μόνο διάσταση.
Το πρότζεκτ που ξεκίνησε το 2014 και έχει ήδη παρουσιαστεί στο Μπιλμπάο στην Ισπανία και στο Πόρτο στην Πορτογαλία, έρχεται στην Ελλάδα με ένα ερευνητικό τμήμα που σχεδιάστηκε τόσο από την κυρία Μαρκέτου όσο και από τον καλλιτέχνη Ζάφο Ξαγοράρη. Ο πρωταρχικός διάλογος των δυο καλλιτεχνών εκφράστηκε μέσω της βίντεο-εγκατάστασης «The Assembly in NO Particular Order, (2016)» της Μαρκέτου και μέσα από τη σειρά σχεδίων του Ξαγοράρη που παρουσιάστηκαν στην περιοδεύουσα έκθεση με τίτλο PIGS, (2016), η οποία εγκαινιάστηκε στο ARTIUM Museum, Vitoria-Gasteiz στην Ισπανία.
Σκοπός του διημέρου 21 και 22 Οκτωβρίου με τίτλο «Η συνέλευση των συνελεύσεων» είναι να διασκεδάσει, να προκαλέσει ή ακόμη και να ενοχλήσει, ενώ ταυτόχρονα στοχεύει να ασχοληθεί με φλέγοντα ζητήματα της εποχής μας. Οι 50 διεθνείς συμμετέχοντες, ερμηνεύουν μια σειρά δημόσιων «συνελεύσεων» και αναδυόμενων δράσεων. Αναπαριστούν πραγματικές συνελεύσεις ενώ ταυτόχρονα πραγματεύονται καίρια ζητήματα που προκύπτουν από την καθημερινότητα και τον πολιτισμό. Κάθε συνέλευση ή επιτέλεση οραματίζεται μια διαφορετική δομή και μια ελαφρώς διαστρεβλωμένη και παράλογη αναπαράσταση των πολιτικών και κοινωνικών μας συνελεύσεων.
Χρησιμοποιούν ως εργαλεία διαφορετικές παραστατικές μεθοδολογίες, ψηφιακά μέσα και σενάρια που διαφεύγουν των νέων συνηθειών της «Συνέλευσης». Μοιράζονται εμπειρίες από πραγματικά δημοκρατικά κινήματα και καλλιτεχνικούς πειραματισμούς και εξερευνούν νέους τρόπους συνάθροισης: συλλογικές γνώσεις σχετικά με την υλικότητα, το χρόνο, το πρόγραμμα, το χώρο, τις επιθυμίες και τις καταστροφές των ανθρώπων που παίρνουν μέρος σε μια συνέλευση.
Το project στοχεύει στο να πραγματοποιηθεί σε διαφορετικές χώρες, ενεργοποιώντας τοπικές συνεργασίες. Οι συζητήσεις, εμπειρίες, παραστάσεις και δράσεις θα τεκμηριώνονται και θα αναρτώνται καθημερινά σε ένα ιστολόγιο (blog) και τελικά σε μια εγκατάσταση-φιλμ και μια έκδοση από τους Naked Punch, εξερευνώντας την έννοια της «Συνέλευσης» ως μια μορφή καλλιτεχνικής εμπλοκής.Το project πραγματοποιείται στο πλαίσιο της Μπιενάλε της Αθήνας ΟΜΟΝΟΙΑ, με την υποστήριξη της Outset.Greece
Συμμετέχοντες: Αθηνά Αθανασίου, Γιώργος Αναστασόπουλος, Άντζελα Δημητρακάκη, Θέατρο του Καταπιεσμένου, Βάνα Κωσταγιόλα, Τζένη Μαρκέτου, Γιάννης Μήτσης, Μπάμπης Μπαλτάς, Ζάφος Ξαγοράρης, Νένη Πανουργιά, Μάκης Παπαδημητράτος, Γιώργος Παπαδόπουλος, Σταύρος Σταυρίδης, Συνήγορος του Πολίτη και του Παιδιού, Μιράντα Τερζοπούλου, Πέννυ Τραβλού, Θεόδωρος Χιώτης, Πέτρος Χρηστίδης, Stephanie Bailey, Foundland Collective, geheimagentur (i.e. the secret agency), Frederikke Hansen, Carima Neusser, Nuno Rodrigues, STEPS Collective, Kuba Szreder, Gracia Trujillo, μεταξύ άλλων που αναμένεται να ανακοινωθούν.
Συμμετέχοντες εκπαιδευτικοί οργανισμοί: Φοιτητές και Καθηγητές από τη Σχολή Καλών Τεχνών και Design του Κάσσελ, το Πανεπιστήμιο Τεχνών της Ζυρίχης (ZHdK), το Βασιλικό Ινστιτούτο Τέχνης της Στοκχόλμης, την Ανωτάτη Καλλιτεχνική Σχολή του Πόρτο (ESAP) και την Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας.