«Μοιάζουν με δεινόσαυρους. Οταν τους πρωτοσυναντάς, πρέπει να προσπαθήσεις πολύ. Στα μάτια των δυτικών φαίνονται τραγικοί. Τα πρόσωπα τους δεν μοιάζουν με κανένα άλλο πρόσωπο στη γη. Εχουν μεγάλους κορμούς και πόδια σαν ξυλάκια».
Είναι οι περιγραφές και οι εντυπώσεις της Μαρίνα Αμπράμοβιτς από το 1979 και την πρώτη γνωριμία της στη Δυτική Αυστραλία με τους αυτόχθονες κατοίκους της χώρας. Ηταν τα χρόνια που τέτοιες (ρατσιστικές) κρίσεις σε ένα ταξιδιωτικό ημερολόγιο ήταν πιο συνηθισμένες και σίγουρα δεν έμπαιναν κάτω από τον μεγεθυντικό φακό των ανύπαρκτων τότε social media. Τώρα όμως είναι αλλιώς. Σχεδόν 40 χρόνια μετά, αυτές οι μάλλον αφελείς κρίσεις της διάσημης εικαστικού ήταν αρκετές για να προκαλέσουν θύελλα στα κοινωνικά δίκτυα και να την κάνουν να θεωρηθεί ως μια ρατσίστρια.
Η γνωστή καλλιτέχνιδα και performer θέλησε να συμπεριλάβει τις σημειώσεις της στην αυτοβιογραφία της «Walk Through Walls», το επίμαχο απόσπασμα όμως ήρθε στο φως προτού καν κυκλοφορήσει το βιβλίο και προκάλεσε κύμα διαμαρτυριών στα social media.
Η Αμπράμοβιτς, μια καλλιτέχνιδα που έχει προκαλέσει ουκ ολίγες φορές σχόλια και μεγάλες συζητήσεις για το έργο της, αρχικά αγνόησε το θέμα. Στην πορεία άλλαξε γνώμη όσο η πίεση από τα κοινωνικά δίκτυα παρέμενε και η ίδια χαρακτηριζόταν ανοιχτά ρατσίστρια. Στο Twitter μάλιστα είχε εμφανιστεί το hashtag #TheRacistIsPresent, λογοπαίγνιο για την παλιότερη περφόρμανς The Artist Is Present.
Σε μια κίνηση αναδίπλωσης, η Αμπράμοβιτς ζήτησε μέσω Facebook συγγνώμη για τις αναφορές για τους Αβορίγινες και μάλιστα έκανε λόγο και για τον παλιό, μεγάλο έρωτά της με τον Ουλάι, με τον οποίο έζησε μαζί του την εμπειρία της γνωριμίας με τους Αβορίγινες.
«Προσπάθησα να ζήσω τη ζωή μου με θάρρος και μετανιώνω για ελάχιστα πράγματα», γράφει και μιλά για τα «ταπεινωτικά γεγονότα» που έζησε σχετικά με το επίμαχο απόσπασμα. Συνεχίζει γράφοντας ότι μετανιώνει για την επιλογή της να συμπεριλάβει τις σημειώσεις της από τότε «χρησιμοποιώντας τόσο απαράδεκτη γλώσσα για τους Αβορίγινες».
«Η καρδιά μου πονάει ασταμάτητα από τη στιγμή που αυτό το απόσπασμα ήρθε στο φως», τονίζει και προσθέτει ότι «το πιο οδυνηρό σημείο απ’ όλο αυτό είναι ότι κατάφερα να πληγώσω τους Αβορίγινες που με εμπιστεύθηκαν, αλλά και ότι προώθησα στερεότυπα μίσους εναντίον ανθρώπων, στους οποίους οφείλω τόσα πολλά και σέβομαι ειλικρινά. Ξέρω ότι οι λέξεις που χρησιμοποίησα ισοδυναμούν με προδοσία και λυπάμαι αλήθεια.
Το απόσπασμα αφαιρέθηκε πλέον από το βιβλίο.