Αποκαλείται ευρέως «κυβέρνηση Χάρβαρντ», αυτή που τελεί υπό την ηγεσία του 41χρονου επιχειρηματία Κίριλ Πέτκοφ και καλείται τώρα να απαλλάξει τη Βουλγαρία από μία σοβαρότατη πολιτική κρίση διαρκείας και να καταπολεμήσει την εκτεταμένη διαφθορά που ταλανίζει τη χώρα.
Χρειάστηκαν τρεις εκλογικές αναμετρήσεις και σχεδόν οχτώ μήνες έως ότου να ανοίξει ο δρόμος προς το σχηματισμό μιας κυβέρνησης. Οι ψηφοφόροι της Βουλγαρίας κλήθηκαν να ψηφίσουν πρώτη φορά τον περασμένο Απρίλιο και ξανά τον Ιούλιο, ωστόσο σε αμφότερες τις περιπτώσεις κανένα κόμμα δεν κέρδισε την πλειοψηφία ενώ οι όποιες συνομιλίες για τη σύναψη μιας κυβερνητικής συμμαχίας ναυάγησαν. Αλλά κατέστη ξεκάθαρο πως η πλειονότητα των πολιτών ήθελε να απαλλαγεί από τον Μπόικο Μπορίσοφ ο οποίος με τις τρεις θητείες του είναι ο δεύτερος μακροβιότερος πρωθυπουργός στη σύγχρονη ιστορία της Βουλγαρίας.
Τον προηγούμενο μήνα επικράτησε τελικά ο Κίριλ Πέτκοφ, υπουργός Οικονομίας της πρώτης μεταβατικής κυβέρνησης της Βουλγαρίας που τον περασμένο Σεπτέμβριο ίδρυσε μαζί με τον Ασέν Βασίλεφ, υπουργό Οικονομικών της ίδιας μεταβατικής κυβέρνησης, το κόμμα «Συνεχίζουμε την Αλλαγή». Πλέον ο πρώτος εκτελεί χρέη πρωθυπουργού της χώρας ενώ ο δεύτερος ανέλαβε εκ νέου το χαρτοφυλάκιο των Οικονομικών.
Αμφότεροι είναι επιχειρηματίες σπουδαγμένοι στο Χάρβαρντ, εξού και το προσωνύμιο της κυβέρνησής τους, και εργάστηκαν στο εξωτερικό πριν αποφασίσουν να ιδρύσουν τις δικές τους εταιρείες. Μάλιστα ο Πέτκοφ έχει και καναδική υπηκοότητα. Ωστόσο δεν είναι οι μοναδικοί κοσμοπολίτες που μετέχουν στη νέα κυβέρνηση της Βουλγαρίας που ορκίστηκε την περασμένη Δευτέρα.
Ο Ντάνιελ Λόρερ, για παράδειγμα, υπουργός Καινοτομίας και Ανάπτυξης «σπούδασε πληροφορική στο Ισραήλ πριν εργαστεί στην Ελβετία και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες και ιδρύσει τις δικές του εταιρείες, σύμφωνα με το βιογραφικό του που κυκλοφόρησε στα βουλγαρικά μέσα ενημέρωσης», αναφέρει σε δημοσίευμά της η Frankfurter Allgemeine Zeitung.
Η Καλίνα Κονσταντίνοβα, αντιπρόεδρος της νέας βουλγαρικής κυβέρνησης αρμόδια για την Κυβερνητική Αποτελεσματικότητα «σπούδασε στο Bard College της Νέας Υόρκης» ενώ ο υπουργός Πολιτισμού Ατανάς Ατανάσοφ «
Η νέα κυβέρνηση της Βουλγαρίας δεσμεύτηκε να κάνει ό,τι είναι απαραίτητο, ούτως ώστε να εκσυγχρονιστεί η χώρα. «Επειτα από 32 χρόνια ήρθε η ώρα ο βουλγαρικός λαός να δοκιμάσει ανθρώπους στην εξουσία που πραγματικά ενδιαφέρονται για τους πολίτες», δήλωσε ο Κίριλ Πέτκοφ, προσθέτοντας πως οι νεαρής ηλικίας Βούλγαροι που μετανάστευσαν στο εξωτερικό θα πρέπει «να βλέπουν τη Βουλγαρία ως έναν πολλά υποσχόμενο τόπο για να επιστρέψουν» ενώ οι μεγαλύτερες γενιές θα πρέπει να μπορούν «να λαμβάνουν μια αξιοπρεπή σύνταξη να ζουν τα γηρατειά τους με αξιοπρεπή τρόπο».
Διαφθορά και… αστάθεια
Σχολιάζοντας τις δηλώσεις του νέου πρωθυπουργού της Βουλγαρίας, μία άλλη γερμανική εφημερίδα, η Süddeutsche Zeitung, αναφέρει πως θα μπορούσαν να είναι τα λόγια «κάποιου που προετοιμάζεται να οικοδομήσει μία νέα χώρα». Αρωγός στην προσπάθεια του Κίριλ Πέτκοφ και των υπουργών του να μεταμορφώσουν τη Βουλγαρία θα είναι ο Ρούμεν Ράντεφ, ο πρόεδρος της χώρας, που πρωτοστατεί στην πάταξη της διαφθοράς και πέρυσι συμπαρατάχθηκε δημοσίως με το κίνημα διαμαρτυρίας που κινητοποιήθηκε κατά της κυβέρνησης του Μπόικο Μπορίσοφ και των ημετέρων του και υποστηρικτών του παλιού και διεφθαρμένου στάτους κβο, μεταξύ των οποίων συγκαταλέγεται και ο γενικός εισαγγελέας της χώρας Ιβάν Γκέσεφ.
Ωστόσο σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να θεωρείται δεδομένο πως η νέα «κοσμοπολίτικη» κυβέρνηση της Βουλγαρίας θα επιτύχει το στόχο της. Το κόμμα «Συνεχίζουμε την Αλλαγή» κέρδισε την σχετική πλειοψηφία με το 26% των ψήφων αλλά αποτελεί γεγονός πως ο νέος κυβερνητικός συνασπισμός είναι μάλλον ετερόκλητος καθώς σε αυτόν μετέχουν επίσης το λαϊκιστικό σχήμα «Υπάρχει τέτοιος λαός» (ITN) του τηλεαστέρα και τραγουδιστή Σλάβι Τριφόνοφ, οι Σοσιαλιστές (BSP) και το συντηρητικό κόμμα Δημοκρατική Βουλγαρία (DB).
Η πρώτη δοκιμασία που καλείται να περάσει ο Κίριλ Πέτκοφ είναι η αντικατάσταση του Ιβάν Γκέσεφ (ο πρόεδρος Ράντεφ δήλωσε πως έχει στη διάθεσή του 100 ημέρες) και η μεταρρύθμιση του δικαστικού συστήματος. Ομως για να αλλάξει η Βουλγαρία δεν αρκούν μόνον οι καλές προθέσεις. Για να συμβεί αυτό ο νέος ηγέτης της χώρας θα πρέπει να κερδίσει μέσω του έργου του την εμπιστοσύνη όχι μόνο των εταίρων του στην κυβέρνηση αλλά και των πολιτών της Βουλγαρίας, οι οποίοι εμπιστεύονται ελάχιστα και το κράτος τους και τους ευρωπαϊκούς θεσμούς.
Τραγική απόδειξη αποτελεί η αντίδραση των πολιτών στην πανδημία: η Βουλγαρία έχει το πιο χαμηλό ποσοστό εμβολιασμού μεταξύ των 27 κρατών-μελών της ΕΕ καθώς μόλις το 26% έχει λάβει δύο δόσεις κάποιου εμβολίου κατά του κορονοϊού.