Η ιταλίδα σταρ του σινεμά Ιζαμπέλα Ροσελίνι, είχε δείξει από πολύ μικρή ότι είχε άστρο. Κόρη της Ινγκριντ Μπέργκμαν και του Ρομπέρτο Ροσελίνι, ιέρεια του Ντέιβιντ Λιντς με κορυφαία στιγμή την ταινία «Blue Velvet» («Μπλε Βελούδο»), το αψεγάδιαστο πρόσωπο διάσημης φίρμας καλλυντικών, έχει διανύσει μία εντυπωσιακή πορεία σε έναν πολύ δύσκολο και απαιτητικό χώρο.
Αυτή την εποχή, στα 66 της αισίως, κάνει περιοδεία σε πολλές χώρες του κόσμου-το Σάββατο 20 Οκτωβρίου 2018 εμφανίστηκε και στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών-, με την παράσταση «Link Link».
Η παράσταση αυτή, διαφημίζεται από τα μίντια ως «one woman show», στην πραγματικότητα όμως, υπάρχει κι ένας πολύ σημαντικός συμπρωταγωνιστής, ο οποίος, όπως αναφέρει και δημοσίευμα των Times του Λονδίνου, κλέβει την παράσταση.
Η Ροσελίνι, χορτάτη καθώς είναι από τα φώτα και το χειροκρότημα, δεν δίστασε να μοιραστεί τη σκηνή με μία μικροσκοπική σκυλίτσα, που ακούει στο όνομα «Παν». Είναι τριών ετών, πιστή, υπάκουη και με έμφυτο ταλέντο στην υποκριτική. Ταξιδεύει μαζί της σε 22 πόλεις σε Ευρώπη και Αμερική.
«Στην πραγματική ζωή, η Παν δεν περνάει καλά όταν βρίσκεται με άλλα σκυλιά-απλά τα ανέχεται. Λατρεύει την περιοδεία, ακριβώς επειδή είναι μία και μοναδική, δεν μοιράζεται τη σκηνή με κανέναν άλλο σκύλο» εξηγεί η ιταλίδα ντίβα για την τετράποδη συνάδελφό του.
Μπορεί να αναρωτιέται κανείς, πώς μία τέτοια σταρ, κόρη μίας τόσο διάσημης ηθοποιού, κατέληξε να απολαμβάνει να μοιράζεται τη σκηνή με μία σκυλίτσα. Η ίδια δεν αρνείται να παραδεχτεί ότι κάπου στα 45 της, τόσο το Χόλιγουντ, όσο και οι εταρείες καλλυντικών τής γύρισαν την πλάτη. Πριν από 20 χρόνια, ο χώρος του θεάματος ήταν πολύ πιο σκληρός με μία ωραία γυναίκα που μεγαλώνει. Σήμερα, αυτό έχει ευτυχώς αλλάξει, βλέποντας σταρ όπως η Τζένιφερ Ανιστον, η Τζένιφερ Λόπεζ, η Τζούλια Ρόμπερτς, η Σάρα Τζέσικα Πάρκερ και πολλές ακόμη, να κοντεύουν ή να έχουν πατήσει τα 50 κι ακόμη να μεσουρανούν στα εξώφυλλα και στα διαφημιστικά.
Η Ροσελίνι όμως, ευρηματική και πολυπράγμων, δεν το έβαλε κάτω. Με την παρότρυνση του Ρόμπερτ Ρέντφορντ, του διάσημου ηθοποιού και λάτρη του ανεξάρτητου πειραματικού κινηματογράφου, δημιούργησε -προ ετών- τη σειρά ταινιών μικρού μήκους «Green Porno» για το κανάλι Sundance και αργότερα η ίδια ιδέα μεταφέρθηκε στο θέατρο ως παράσταση, ταξιδεύοντας σε όλον τον κόσμο. Η αναπαραγωγή πλασμάτων όπως οι μέλισσες, οι αράχνες, αλλά και τα αλογάκια της Παναγίας, ήρθαν στο επίκεντρο, μέσα από πικάντικες λεπτομέρειες για την δραστήρια σεξουαλική τους ζωή, προσφέροντας ένα εναλλακτικό και επιμορφωτικό… πορνό.
Η Ροσελίνι, διασκεδάζοντας απεριόριστα με τον μυστικό κόσμο του ζωικού βασιλείου, κυκλοφόρησε μάλιστα κι ένα βιβλίο πέρυσι, με τίτλο «My chickens and I» (Εγώ και οι κότες μου). Το νέο σόου της με το οποίο περιοδεύει αυτή την εποχή, είναι πάνω κάτω στο ίδιο μήκος κύματος.
Κάτι ανάμεσα σε παιχνιδιάρικη διάλεξη και κωμικό σκετς, αναζητά φιλοσοφικές και επιστημονικές απόψεις γύρω από την ευφυία των ζώων, βάζοντας πολλές φορές τα γυαλιά στην αντίστοιχη ανθρώπινη.
Η ιταλίδα σταρ βρήκε στη μουσούδα της Παν το ιδανικό σκυλί για το σόου της. Ηθελε να είναι χαριτωμένη, αλλά και λιχούδω, ώστε να μπορεί να τη δελεάσει με τα ειδικά σκυλομπισκότα. Και όντως είναι!
Η επανεφεύρεση της καριέρας της Ροσελίνι, αυτή η τόσο ενδιαφέρουσα και με τους δικούς της όρους επανεκκίνηση, προέκυψε από καθαρή σύμπτωση και αποτελεί έναν θρίαμβο απέναντι στην παλιακή άποψη που θέλει όσες ωραίες γυναίκες μεγαλώνουν, να οδηγούνται στην…απόσυρση.
Η καριέρα της εκτοξεύθηκε στην κορυφή στις δεκαετίες ’80 και ’90. Παντρεύτηκε τον σκηνοθέτη Μάρτιν Σκορσέζε το 1979 και χώρισαν τρία χρόνια αργότερα.
«Οταν πάτησα τα 45 έμεινα ουσιαστικά χωρίς δουλειά. Το γεγονός ότι με εγκατέλειψε η Lancôme ήταν πολύ σκληρό. Ημουν το πρόσωπο της συγκεκριμένης γαλλικής εταιρείας καλλυντικών επί 14 ολόκληρα χρόνια, τερμάτισαν όμως το συμβόλαιό μου λίγες ημέρες μετά τα 40ά μου γενέθλια, με την αιτιολογία ότι “οι διαφημίσεις αντιπροσωπεύουν τα όνειρα των γυναικών και οι γυναίκες ονειρεύονται να δείχνουν νεότερες”».
Κι ενώ η μαχητική Ιζαμπέλα προσπαθούσε να προσαρμοστεί στα νέα δεδομένα της καριέρας της, άρχισαν σταδιακά να αλλάζουν τα πράγματα στον χώρο της μόδας και του θεάματος. Ο αλλοτινός μισογυνισμός έδωσε τη θέση του σε μία πολύ πιο ευγενική συμπεριφορά: οι γυναίκες δεν θεωρούνται πλέον «μεγάλες», αλλά «ώριμες». Και δικαιούνται να αισθάνονται όμορφες σε κάθε ηλικία.
Η Ροσελίνι περπάτησε εφέτος, ύστερα από πολλά χρόνια, στην πασαρέλα για τον οίκο μόδας Dolce & Gabbana κατά τη διάρκεια της Εβδομάδας Μόδας στο Μιλάνο, τον Σεπτέμβριο του 2018. Κι επειδή η εκδίκηση είναι ένα πιάτο που τρώγεται κρύο, το 2016 η Lancôme την ξανακάλεσε για να γίνει και πάλι η παγκόσμια πρέσβειρά της.
Τι άλλαξε λοιπόν; «Αρχισε να πιέζει η ίδια η κοινωνία. Η συγκεκριμένη μάρκα καλλυντικών είχε αρχίσει να χάνει τις παλιότερες πελάτισσές της. Ερχεται κάποια στιγμή στη ζωή της κάθε γυναίκας, που νιώθει ότι δεν μπορεί με τίποτα να ταυτιστεί με τις διαφημίσεις, με τα πρότυπα που προβάλλονται. Καταλαβαίνεις ότι μία γυναίκα που μεγαλώνει, θέλει να βλέπει μία όμορφη, όχι απαραίτητα μία νεότερη εκδοχή του εαυτού της. Οι ρυτίδες μπορούν να είναι πολύ γοητευτικές. Είναι παράσημα μίας ολόκληρης διαδρομής. Πρέπει να είμαστε υπερήφανες, όχι να ντρεπόμαστε που τις έχουμε» τονίζει πολύ εύστοχα η Ροσελίνι.
Μία άλλη πολύ σημαντική διαφορά, είναι ότι υπάρχουν πλέον πολλές γυναίκες σε στρατηγικές εταιρικές θέσεις: «Παλιότερα, αν ήσουν γυναίκα, μπορούσες να βρεις δουλειά στα γραφεία της συγκεκριμένης εταιρείας μόνο ως γραμματέας». Δεν είναι λοιπόν καθόλου τυχαίο, ότι η Ροσελίνι επαναπροσλήφθηκε στην Lancôme από την πρώτη γυναίκα διευθύνουσα σύμβουλο της εταιρείας, Φρανσουάζ Λεμάν.
Είναι λοιπόν αλήθεια ή ψέμα ότι όσο μία γυναίκα μεγαλώνει γίνεται όλο και πιο αόρατη; Η Ροσελίνι έχει κι εδώ μία πολύ ενδιαφέρουσα οπτική: «Η γυναίκα όσο μεγαλώνει γίνεται αόρατη μόνο στα μάτια των ανδρών, οι οποίοι επιμένουν να κοιτάζουν πολύ νεότερές τους γυναίκες. Οι γυναίκες όμως, δεν είναι καθόλου αόρατες στις άλλες γυναίκες. Ισα-ίσα, αποκτούν μεγαλύτερη υπευθυνότητα σε ό,τι έχει να κάνει με την οικογένεια και την κοινωνία. Και σε τελική ανάλυση, γιατί ένας ώριμος άνδρας θεωρείται γοητευτικός και έμπειρος ενώ μία γυναίκα γριά; Κάποτε πρέπει να σταματήσει αυτό».