Η Πολέτ Λίφαρτ τον Μάιο ξεκινά έναν μεγάλο περίπατο. Θα φύγει από το Μπιλόξι του Μισισιπή όπου ζει, για να πάει στην Ουάσιγκτον με τα πόδια. Θα κάνει τη διαδρομή γυμνόστηθη… αν και δεν έχει πια στήθος. Το 2014 διαγνώστηκε με καρκίνο του στήθους και κάπου εκεί υπεβλήθη σε διπλή μαστεκτομή. Δεν ακολούθησε αποκατάσταση. Κι έτσι η Πολέτ θα περπατήσει δείχνοντας τις ουλές της.
«Ολοι μας έχουμε ουλές. Κι αν αυτές δεν είναι σωματικές τότε είναι συναισθηματικές ουλές. Υπάρχουν ουλές που φοβόμαστε να αφήσουμε τους ανθρώπους να δουν», λέει, «Εχουμε τις ουλές μας για κάποιον λόγο. Και είναι ιστορίες επιβίωσης οι ουλές μας. Χωρίς αυτές σημαίνει πως δεν επέζησες. Είχα καρκίνο και τον νίκησα. Οι ουλές το αποδεικνύουν.»
Η Πολέτ θα διανύσει 1000 μίλια στο όνομα της ευαισθητοποίησης για τον καρκίνο του στήθους. Οπως λέει στόχος της είναι να αλλάξει το πρόσωπο του καρκίνου. Δεν θέλει να δώσει στον κόσμο μια ωραία ροζ ιστορία τυλιγμένη μ’ έναν όμορφο ροζ φιόγκο, γιατί ο καρκίνος δεν ειν’ αυτό. Η Πολέτ θέλει να παρουσιάσει την αλήθεια του καρκίνου που δεν είναι άλλη απ’ αυτήν που πια είναι χαραγμένη στο στέρνο της.
Παρατηρώ στο video της καμπάνιας της, τις εκφράσεις της καθώς μιλάει. Εύκολα βλέπω μια γυναίκα που έχει μόλις νικήσει μια μάχη. Ομως ποια είναι η ιστορία της; Ποια θα ήταν η ζωή που θα άφηνε πίσω αν δεν τα κατάφερνε; Η Πολέτ όταν ήταν 6 ετών αφέθηκε στη φροντίδα συγγενών της που όμως δεν την ήθελαν. Πήγαινε από σπίτι σε σπίτι κάνοντας δουλειές χωρίς κανείς να φροντίζει ή να προστατεύει την ίδια. Προκειμένου να ξεφύγει από την κακοποίηση που αντιμετώπιζε, βρήκε καταφύγιο σε μια τοπική εκκλησία. Και ήταν πολύ μικρή όταν υποσχέθηκε στον Θεό πως όταν θα μεγάλωνε για κάθε ένα βιολογικό της παιδί θα υιοθετούσε ένα ακόμη, για να δώσει στα παιδιά την αγάπη που η ίδια δεν είχε ποτέ. Κάπως έτσι ως το 2014 η Πολέτ ήταν μια ανύπαντρη μητέρα οκτώ παιδιών.
Μια νύχτα ξύπνησε με κλάματα εξαιτίας ενός εφιάλτη πεπεισμένη ότι έπασχε από καρκίνο. Ο μεγαλύτερος γιος της προσπάθησε να την καθησυχάσει. Προσφάτως είχαν χάσει πολλές γυναίκες της οικογένειάς τους από καρκίνο του στήθους. Η Πολέτ ερμήνευσε τον εφιάλτη της σαν μήνυμα από τον Θεό και την επόμενη μέρα πήγε στον γιατρό. Στην κλινική εξέταση ο γιατρός διαβεβαίωσε την Πολέτ ότι δεν βρήκε κάτι και ότι συνιστά έναν έλεγχο σε 6 μήνες. «Θα έχω πεθάνει σε 6 μήνες», του απάντησε εκείνη, κάνοντάς τον να την στείλει για εξειδικευμένες εξετάσεις. Προς έκπληξή του η Πολέτ είχε δίκιο. Επασχε από επιθετικό καρκίνο που ήδη προχωρούσε σε μετάσταση από το στήθος στους λεμφαδένες.
Η πορεία της Πολέτ ως την Ουάσιγκτον πρόκειται να γίνει ταινία με τίτλο «Scar Story» («Ιστορία Ουλής») από την σκηνοθέτη Έμιλι ΜακΚένζι. Θέλει να κάνει τις γυναίκες να μην ντρέπονται για την εικόνα τους μετά τη μάχη. Θέλει να σοκάρει τις γυναίκες που αμελούν την εξέτασή τους. Τι καταλαβαίνω εγώ απ’ αυτό; Οτι η Πολέτ Λίφαρτ νίκησε μια φορά τον καρκίνο και της άρεσε τόσο που αποφάσισε να το κάνει κάθε μέρα για καιρό.