Μετά από δύο ημέρες με έντονες διπλωματικές κινήσεις στο ρωσο-ουκρανικό μέτωπο, τόσο στην Ευρώπη όσο και στην Ουάσινγκτον, η Ουκρανία βρίσκεται υπό πίεση από τους Ευρωπαίους να ικανοποιήσει το αίτημα του Βλαντίμιρ Πούτιν και να ενεργοποιήσει τις συμφωνίες του Μινσκ, που υπογράφησαν το 2014 και το 2015 μετά την προσάρτηση της Κριμαίας στη Ρωσία.
Ο Εμανουέλ Μακρόν, πηγαίνοντας στο Κίεβο από τη Μόσχα, τόνισε στον Βολοντίμιρ Ζελένσκι, ότι πρόκειται για απαράβατο όρο που έθεσε ο ρώσος πρόεδρος και ότι η Ουκρανία πρέπει να τροποποιήσει το σύνταγμά της για να αποφύγει τον πόλεμο.
Τις συμφωνίες είχαν υπογράψει η Ρωσία, η Ουκρανία, η Γαλλία και η Γερμανία. Οι τέσσερις χώρες θα βρεθούν και πάλι στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, την Πέμπτη, στο Βερολίνο, με την ελπίδα ότι θα οδηγήσει σε μία συνάντηση κορυφής των ηγετών τους, η οποία θα αποτρέψει οριστικά τη σύγκρουση.
Οι συμφωνίες θεωρούνται από τους Ουκρανούς υποτιμητικές για τη χώρα τους και εκτιμάται ότι όποια κυβέρνηση τις εφαρμόσει, θα χάσει αμέσως την εξουσία, σημειώνει η Telegraph. Η Μινσκ ΙΙ υπογράφηκε το 2015, όταν ο ρωσικός στρατός και οι αυτονομιστές είχαν αρχίσει να περικυκλώνουν τις ουκρανικές δυνάμεις στην ανατολική Ουκρανία.
Ενας από τους στόχους της συμφωνίας ήταν ο τερματισμός της ένοπλης σύγκρουσης στο ρωσόφωνο Ντονμπάς της ανατολικής Ουκρανίας, που ακόμα δεν έχει επιτευχθεί πλήρως, με αποτέλεσμα τον θάνατο 14.000 ανθρώπων εκεί από το 2014.
Η συμφωνία απαιτεί επίσης αλλαγές στους νόμους και το σύνταγμα της Ουκρανίας. Ουκρανοί αξιωματούχοι έχουν πει ότι αυτές οι αλλαγές θα πλήξουν ανεπανόρθωτα την ανεξαρτησία και την εδαφική ακεραιότητα της χώρας και ότι θα δώσουν το δικαίωμα στο Κρεμλίνο να ελέγχει την εσωτερική και εξωτερική πολιτική της Ουκρανίας.
Ο Μακρόν όμως, δήλωσε στο Κίεβο, ότι η συμφωνία είναι «το μόνο μονοπάτι προς μία βιώσιμη ειρήνη».
Πρόσθεσε ότι ο Ζελένσκι δεσμεύθηκε πως είναι έτοιμος να εφαρμόσει τις συμφωνίες.
Ο ουκρανός πρόεδρος δεν αναφέρθηκε άμεσα στις συμφωνίες αυτές, αλλά είπε ότι ελπίζει πως η τετραμερής συνάντηση την Πέμπτη στο Βερολίνο μπορεί να οδηγήσει στην συνέχιση της ειρηνευτικής διαδικασίας.
Ο Πάβλο Κλίμκιν, υπουργός Εξωτερικών της Ουκρανίας όταν υπεγράφησαν οι συμφωνίες, είπε στην Telegraph ότι το Κίεβο συζητά με τους δυτικούς συμμάχους του πώς να τις εφαρμόσουν χωρίς να είναι απόλυτα υπέρ των Ρώσων.
Συνάντηση Σολτς-Μακρόν-Ντούντα
Στο μεταξύ, την Τρίτη, συναντήθηκαν στο Βερολίνο ο Ολαφ Σολτς, μία ημέρα μετά την επίσκεψή του στον Λευκό Οίκο, ο Μακρόν και ο πολωνός πρόεδρος Αντρέι Ντούντα.
«Μοιραζόμαστε έναν κοινό σκοπό. Να διατηρήσουμε την ειρήνη στην Ευρώπη με τη διπλωματία και ξεκάθαρα μηνύματα και την κοινή πρόθεση να δράσουμε ενωμένοι», δήλωσε ο γερμανός καγκελάριος, ο οποίος φαίνεται πως σκλήρυνε τη στάση του απέναντι στους Ρώσους μετά τη συνάντηση με τον Τζο Μπάιντεν.
Ο Σολτς προειδοποίησε ότι η ειρήνη δεν μπορεί να επιτευχθεί με κάθε κόστος. «Μία περαιτέρω παραβίαση της εδαφικής ακεραιότητας της Ουκρανίας είναι απαράδεκτη και θα οδηγούσε σε σοβαρές συνέπειες για τη Ρωσία, πολιτικά, οικονομικά και βέβαια και στρατηγικά».
Ο Ντούντα πρόσθεσε ότι η κατάσταση στην Ευρώπη είναι η δυσκολότερη από το 1989 και ότι η ήπειρος δεν έχει δει μετακινήσεις στρατευμάτων τέτοιου εύρους από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Δεν έκρυψε επίσης την ανησυχία του για το τι θα συμβεί μετά από μία συμφωνία με τους Ρώσους, που θα αποτρέψει τη σύγκρουση, καθώς το πρόβλημα του Πούτιν είναι η επέκταση του ΝΑΤΟ προς τα ανατολικά και το ευρύτερο ζήτημα είναι η ευρωπαϊκή ασφάλεια για τα επόμενα χρόνια.
Οπως σημειώνουν οι New York Times, ο Πούτιν φαίνεται πως θέλει να κλείσει, κατ’αυτόν, ανοιχτούς λογαριασμούς, που δημιουργήθηκαν μετά την πτώση της Σοβιετικής Ενωσης και την ταπείνωση της Ρωσίας από τη Δύση. Το ΝΑΤΟ πρόσφερε ασφάλεια και σταθερότητα σε χώρες καταπιεσμένες από το σοβιετικό σύστημα, προκαλώντας όμως την οργή της Ρωσίας, η οποία δεν κόπασε ποτέ.
Ο Μακρόν τόνισε ότι πρέπει η Ευρώπη να σκεφτεί μία νέα οδό για την ασφάλειά της και να μεγαλώσει την ισχύ της, λέγοντας ότι «πρέπει να σκεφτούμε την ακεραιότητα και την ανεξαρτησία αυτών των χωρών με μία διαφορετική μορφή. Ηλθε η ώρα να ξανασκεφτούμε τον δρόμο για τη σταθερότητα».