Είναι μια μάλλον ασυνήθιστη περίπτωση στην αρχαιολογία όπου ένα σημαντικό εύρημα ανακαλύπτεται, ξεχνιέται και εντοπίζεται εκ νέου, και πάλι με κάποια ανασκαφή, πολλές δεκαετίες αργότερα.
Στις αρχές της δεκαετίας του 1890 ο γερμανός αρχαιολόγος Καρλ Χούμαν εντόπισε τα ερείπια του ναού του Διός στη Μαγνησία, την αρχαία ελληνική πόλη ανατολικά της Σμύρνης, στην επαρχία του Αϊδινίου. Ωστόσο, το σημείο της ανασκαφής θάφτηκε ξανά και ξεχάστηκε μέχρι πριν από περίπου 20 χρόνια, όταν άρχισε την έρευνα ο τούρκος αρχαιολόγος Γκιορκέμ Κιοκντεμίρ.
Μέχρι σήμερα η αρχαιολογική σκαπάνη έχει φέρει στο φως ένα ιερό, ένα στάδιο, ένα ολόκληρο θέατρο, 80 αγάλματα και άλλα ευρήματα. Τελευταίο και σημαντικό, η είσοδος του ναού του Διός, η οποία χρονολογείται στον 3ο αιώνα π.Χ.
Σε δηλώσεις τους στην εφημερίδα Hürriyet οι τούρκοι αρχαιολόγοι εξηγούν ότι ο συγκεκριμένος ναός είναι ξεχωριστή περίπτωση στην ιστορία της αρχιτεκτονικής, όπως ο ναός της Αρτέμιδος στη Μαγνησία (δεν πρόκειται για τον μεγάλο ναό της Αρτέμιδος στην Εφεσο).
Η λατρεία της Αρτέμιδος και του Δία ήταν πολύ σημαντικές στη Μαγνησία, προσθέτουν οι αρχαιολόγοι. Όπως ακόμη εκτιμούν, θα φέρουν στο φως το 60% με 70% του ναού, ο οποίος είχε κίονες με ύψος πάνω από 5 μέτρα και στέγη που σχεδόν έφτανε τα 8 μέτρα από το έδαφος.
Στις αρχικές ανασκαφές, τον 19ο αιώνα, ο Χούμαν είχε φέρει στο φως μικρό τμήμα του ναού του Δία, ενώ έστειλε όσα ανακάλυψε στο μουσείο με τα ευρήματα της Περγάμου στο Βερολίνο.
Το έργο των τούρκων αρχαιολόγων δεν έχει τερματιστεί. Κάθε άλλο μάλιστα, γιατί θα χρειαστούν 15-20 χρόνια για να αποκαλυφθεί πλήρως το τεράστιο στάδιο που είχε χωρητικότητα 50.000 καθήμενων θεατών, ενώ πολλά χρόνια θα χρειαστούν και για την πλήρη αποκάλυψη του ναού του Δία.