Αυτή τη φορά δεν ήταν σαν τη διαπραγμάτευση υπουργών με τους Θεσμούς. Η μάχη, το αποτέλεσμα και η επιτυχία είναι αδιαμφισβήτητες, δεν έχουν ανάγκη από non paper. Στο «Ρουά Μποντουέν», το παλιό Χέιζελ, στις Βρυξέλλες, έπεσαν κορμιά. Η Εθνική Ελλάδος έμεινε με 10 παίκτες και στο τέλος με εννέα απέναντι στο Βέλγιο, μια από τις πιο δυνατές και φορμαρισμένες αυτήν την εποχή ομάδες του κόσμου. Κι όμως μπορούσε να φύγει ακόμα και με τη νίκη, χρειαζόταν να αντέξει λίγα λεπτά και να κρατήσει το προβάδισμα που της είχε δώσει από το 46′ ο συνήθης ύποπτος, ο Κώστας Μήτρογλου. Αλλά δεν άντεξε. Ο γίγας Ρομέλου Λουκάκου ισοφάρισε για τους Βέλγους στο 89’…
Οχι ότι το 1-1 είναι άσχημο αποτέλεσμα για την Ελλάδα. Κρατάει τη δεύτερη θέση στον όμιλό της, με 11 βαθμούς (ενώ το Βέλγιο έχει 13 και η Βοσνία 10) και διεκδικεί με αξιώσεις την πρόκριση στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2018 που θα γίνει στη Ρωσία – η δεύτερη θέση οδηγεί υπό προϋποθέσεις στην τελική φάση της διοργάνωσης.
Πέρα από το αποτέλεσμα όμως, το πιο θετικό είναι ότι για πρώτη φορά στη μετά Σάντος εποχή της, η Εθνική Ελλάδος δείχνει αξιόμαχη, καταθέτει ψυχή στο γήπεδο και διεκδικεί τη νίκη απέναντι σε κάθε αντίπαλο.
Ετσι, στημένη έξυπνα από τον Μίχαελ Σκίμπε στο γήπεδο, κράτησε το μηδέν στο πρώτο ημίχρονο και όταν βρήκε την ευκαιρία στο πρώτο λεπτό της επανάληψης, σκόραρε. Ο Ταχτσίδης πήρε την κεφαλιά στη μεσαία γραμμή και έβγαλε μόνο του τον Μήτρογλου, ο οποίος δεν είχε πρόβλημα να κάνει το 1-0.
Μετά βέβαια, το Βέλγιο αντέδρασε. Η Εθνική Ελλάδος κλείστηκε – τα χαφ της, Μάνταλος και Φορτούνης, δεν μπορούσαν καθόλου να κρατήσουν την μπάλα μπροστά – και η πίεση αυξανόταν λεπτό και λεπτό. Ηρθε και η αποβολή του Ταχτσίδη στο 65′ και τα πράγματα έγιναν ακόμα πιο δύσκολα.
Χρειάστηκε ωστόσο να φτάσει το τέλος, για να καταφέρει ο Λουκάκου να νικήσει τον καταπληκτικό Στέφανο Καπίνο και να κάνει το 1-1.
Στο τέλος του ματς, η Εθνική Ελλάδος έμεινε και με εννέα παίκτες, καθώς αποβλήθηκε και ο Τζαβέλας και ο Σκίμπε δήλωσε θυμωμένος με τον διαιτητή για τις αποφάσεις του.
Δεν θα έχει ο Γερμανός τον Τατχτσίδη και τον Τζαβέλα στο Σαράγεβο στο καθοριστικό παιχνίδι στις 9 Ιουνίου με τη Βοσνία εκτός έδρας. Αλλά αυτή η ομάδα δείχνει να έχει ξαναβρεί κάποια από εκείνα τα φεγγάρια που την οδηγούσαν στις επιτυχίες στις αρχές αυτής της δεκαετίας.