Ο Κιμ Γιονγκ-Ουν περιμένει μετά την τελευταία πυρηνική του δοκιμή την αντίδραση των Αμερικανών. Η ηγεσία των ΗΠΑ μελετά όλες τις πιθανές απαντήσεις, αλλά φαίνεται πως οι στρατιωτικοί είναι εκείνοι που κυρίως πιέζουν τους πολιτικούς για μια διπλωματική και ειρηνική λύση της κρίσης. Και οι λόγοι είναι πολλοί.
Ενδεχόμενη επίθεση στη Βόρειο Κορέα θα είναι η αρχή μίας σειράς αλυσιδωτών αντιδράσεων η κατάληξη και το κόστος των οποίων είναι αδύνατον να προβλεφθούν. Για αυτόν τον λόγο οι στρατιωτικοί θα επιδιώξουν ως την τελευταία στιγμή μία πολιτική λύση αναφέρουν αναλυτές στην ιταλική Repubblica.
Η «μαζική στρατιωτική ισχύς» που ο αμερικανός υπουργός Αμυνας Τζέιμς Μάτις «υποσχέθηκε» στον Κιμ Γιονγκ-Ουν το βράδυ της Κυριακής δεν περιλαμβάνει τη χρήση πυρηνικών. Αρκούν τα βαριά και απειλητικά βομβαρδιστικά B-2. Τουλάχιστον στην αρχή.
Το παιχνίδι των πιθανοτήτων και της ενδεχόμενης κατάληξης ενός πολέμου στην κορεατική χερσόνησο το ξεκίνησε προ ημερών ο Economist και η προτελευταία πράξη τού δραματικού έργου προβλέπει ένα τεράστιο θανατηφόρο μανιτάρι να υψώνεται πάνω από τη Βόρεια Κορέα. Γιατί προτελευταίο; Διότι κανείς δεν μπορεί να βεβαιώσει με ασφάλεια ότι αυτό θα είναι το τελευταίο. Διότι -για παράδειγμα- κανείς δεν θα μπορούσε να εμποδίσει το πυρηνικό νέφος που θα ίπταται πάνω από τη Κορέα να ταξιδέψει στην γειτονική Κίνα. Και κάτι τέτοιο είναι άγνωστο τι αντιδράσεις θα προκαλούσε στο Πεκίνο.
Τα «παιδιά» που πετούν με τα B-2 και τα τεχνολογίας «στελθ» αόρατα F-35 και F-22 είναι λοιπόν έτοιμα για δράση κατά την Ουάσιγκτον. Δεν αποκλείεται μάλιστα να έχουν και παρέα στις αποστολές τους τα νοτιοκορεατικά και τα ιαπωνικά F-15 και F-16, μία «συμμαχία προθύμων» αποφασισμένη να δώσει ένα γερό μάθημα στον Κιμ.
Και εδώ κατά την Repubbica αρχίζει το πρώτο πρόβλημα. Τι είδος μαθήματος θα δώσουν στους «κακούς» Βορειοκορεάτες τα αμερικανικά αεροσκάφη; Οι ειδικοί φαίνεται πως συμφωνούν στην εκτίμηση ότι οι ΗΠΑ έχουν πράγματι τη δυνατότητα να χτυπήσουν «χειρουργικά». Αλλά ποιον να χτυπήσουν και κυρίως τι; Ο κατάλογος περιλαμβάνει τα συνήθη: τις βάσεις και τα σιλό εκτόξευσης των πυραύλων, στρατιωτικές εγκαταστάσεις και πυρηνικά εργοστάσια. Θα ήταν ίσως αρκετό να χτυπήσουν έναν πύραυλο την ώρα της εκτόξευσης για να ανατρέψουν τα σχέδια του Κιμ. Ναι, αλλά μετά;
Οι ειδικοί εκτιμούν πως οι Αμερικανοί έχουν τρεις επιλογές. Η πρώτη είναι μία επίθεση από απόσταση, με πυραύλους Τόμαχοκ και Κρουζ τους οποίους θα εκτοξεύσουν από ασφαλή απόσταση τα αμερικανικά πλοία και τα υποβρύχια. Πρόκειται για την τακτική που ήδη δοκιμάστηκε στη Συρία.
Το δεύτερο σενάριο είναι αυτό της αεροπορικής επίθεσης, αλλά σε αυτή την περίπτωση θα έχουν να αντιμετωπίσουν την βορειοκορεατική αεράμυνα. Και το τρίτο είναι η χρησιμοποίηση της «μητέρας όλων των βομβών» GBU-43 (Massive Ordnance Penetrator) που οι ΗΠΑ έχουν ήδη δοκιμάσει στο Αφγανιστάν. Με εκρηκτική ισχύ που ισοδυναμεί με 11 τόνους Tnt, η GBU-43 είναι το ισχυρότερο εκρηκτικό «εργαλείο» στο οπλοστάσιο των Αμερικανών, κατώτερο μόνο από την ατομική βόμβα. Για τα «γεράκια» βέβαια η ιδανική εκδοχή είναι η χρησιμοποίηση και των τριών λύσεων μαζί: «πρώτα στέλνουμε από τη θάλασσα τους Κρουζ, μετά αναλαμβάνει δράση η αεροπορία για να καταστρέψει την αεράμυνα και τέλος στέλνουμε και τα βαριά B-2 για να αποκλείσουν κάθε δυνατότητα αντίδρασης και τελειώσουν τη δουλειά».
Ολα καλά; «Καθόλου», απαντούν οι ειδικοί γιατί η Κορέα του Κιμ δεν είναι ούτε η Συρία του Ασαντ, ούτε το Αφγανιστάν των Ταλιμπάν. Και δεν θα είναι καν απαραίτητο για τον κορεάτη ηγέτη να χρησιμοποιήσει τα πυρηνικά του παιχνίδια. Πενήντα χιλιόμετρα από τα σύνορα, στη Σεούλ, ζουν και ευημερούν 10 εκατομμύρια νοτιοκορεάτες. Θα ήταν αρκετό λοιπόν για τον Κιμ να δώσει εντολή στο πυροβολικό του να ξεκινήσει τον βομβαρδισμό. Μπορεί πράγματι, όπως ισχυρίζονται οι Αμερικανοί, τα πυροβόλα της Βόρειας Κορέας να είναι παλαιάς τεχνολογίας, μπορεί το 15% των βλημάτων να εκραγούν κατά την ώρα της πυροδότησης, αλλά με βεληνεκές άνω των 200 χιλιομέτρων τα 8.000 συμβατικά και παλαιά πυροβόλα του Κιμ φτάνουν και περισσεύουν να σκορπίσουν τον όλεθρο στους νότιους γείτονες.
Επιπλέον το καθεστώς διαθέτει και 1000 πύραυλους. Ενα ερώτημα που προς το παρόν δεν έχει απαντηθεί με βεβαιότητα, είναι πόσο ισχυροί είναι αυτοί οι πύραυλοι. Σύμφωνα με ειδικούς του στρατιωτικού think tank Sratfor, μία και μόνο γόμωση θα μπορούσε να μεταφέρει 350 τόνους εκρηκτικών, ποσότητα αντίστοιχη σχεδόν με το φορτίο 11 βομβαρδιστικών Β-52. Οι ειδικοί του Sratfor μάλιστα κάνουν και σενάρια με τις πιθανές απαντήσεις της Βόρειας Κορέας.
Η πρώτη είναι μία «κλασική αντεπίθεση» σε νοτιοκορεατικούς και αμερικανικούς στόχους σχετικά κοντά στα σύνορα. Η άλλη εκδοχή είναι μία συμβολική αντεπίθεση σε πολιτικούς στόχους και υποδομές, μία επίθεση με στόχο να προκαλέσει σοκ στους πολίτες. Ακόμα και ο Στιβ Μπάνον, ο πρώην σύμβουλος του Ντόναλντ Τραμπ και γνωστός «ιέρακας», είπε στους στρατιωτικούς: «η επιλογή της στρατιωτικής επίθεσης θα μπει σοβαρά στο τραπέζι όταν μου εξασφαλίσετε ότι μέσα στην πρώτη μισή ώρα του πολέμου δεν θα πεθάνουν 10.000 Νοτιοκορεάτες». Ο Σαμ Γκάρντινερ ένας εν αποστρατεία αμερικανός σμήναρχος, εκτίμησε ότι τα θύματα τις πρώτες 24 ώρες θα φτάσουν το ένα εκατομμύριο.
«Το ενδεχόμενο ενός πυρηνικού πολέμου μειώθηκε μετά την τελευταία πυρηνική δοκιμή της Βόρειας Κορέας. Σήμερα η Πιονγιάνγκ έχει την ικανότητα αντίδρασης τόσο με συμβατικά όσο και με πυρηνικά όπλα. Πώς θα καταφέρουν οι ΗΠΑ να εντοπίσουν και να καταστρέψουν όλο το πυρηνικό οπλοστάσιο του Κιμ σε μία χώρα που είναι κατά 85% ορεινή; Κανείς δεν ξέρει πού είναι κρυμμένα», ανέφερε στη Repubblica ο Χονγκ Γουάνγκ, ειδικός της Κινεζικής Ακαδημίας Κοινωνικών Επιστημών.
Και αυτή είναι η πικρή για τους Αμερικανούς αλήθεια. Κανείς δεν είναι βέβαιος πού είναι κρυμμένα τα όπλα του Κιμ. Αλλά ούτε και η λύση για αυτή την κρίση που καθημερινά περιπλέκεται όλο και περισσότερο.