Το «Ονειρό μου» τέλειωσε άδοξα για τη Γιάννα Τερζή, καθώς δεν κατάφερε να πάρει το εισιτήριο για τον τελικό της Γιουροβίζιον.
Το τραγούδι είχε όλα τα στοιχεία που θα μπορούσε να το κάνει να ξεχωρίσει, η ερμηνεία όμως της τραγουδίστριας ήταν άνευρη, αμήχανη, με πολλές χαμένες ανάσες, ενώ η περίφημη αριστερή βαμμένη μπλε παλάμη της, περισσότερο τρομακτική παρά συμβολική ήταν, έτσι όπως ξεπρόβαλαν τα τεράστια νύχια της Τερζή, αποπροσανατολίζοντάς μας από το αρχικό, γαλανόλευκο κόνσεπτ περί χαμένων πατρίδων.
Κι από την ανήμπορη στατικότητα της Τερζή, στην αεικίνητη Ελένη Φουρέιρα, που χάρισε στην Κύπρο μια θέση στον τελικό του Σαββάτου, 12 Μαϊου του 2018. Κομμένο και ραμμένο για Γιουροβίζιον, το χορευτικό «Fuego», απέδειξε για άλλη μια φορά ότι η Φουρέιρα θέλει να γίνει Μπιγιονσέ όταν θα μεγαλώσει.
Τα πήγε πολύ καλά, και η ίδια και τα μαλλιά της, που τινάζονταν κάθε τρεις και λίγο. Οι χορεύτριες που την πλαισίωσαν, μάλλον εξαναγκάστηκαν να πιάσουν τα μαλλιά τους πίσω, σε μια ψηλή κοτσίδα, καθώς οι μπούκλες της τραγουδίστριας έπρεπε να έχουν τον πρώτο και τελευταίο λόγο.
Εκτός από την Κύπρο που παραμένει στη Λισσαβόνα για τον τελικό, πέρασαν άλλες εννέα χώρες: το υπέροχο «Lie to me» της Τσεχίας με έναν ρυθμό που σου εντυπώνεται και σου φτιάχνει το κέφι. Πολύ δυνατό φαβορί.
H παιχνιδιάρα Ισραηλινή Νέττα με το «Toy» της-επίσης μεγάλο φαβορί-, με τους στίχους να τάσσονται υπέρ του κινήματος #MeToo και την τραγουδίστρια να δηλώνει εντός κι εκτός τραγουδιού ότι είναι περήφανη για την «όχι τέλεια, όχι φωτοσοπαρισμένη» εικόνα της.
Η Εσθονία που χρυσοπλήρωσε 65.000 ευρώ το φόρεμα βάρους 8 κιλών που απλώνεται επί σκηνής και πλαισιώνει εντυπωσιακά την εντυπωσιακή σοπράνο που το φοράει, η Αυστρία με τους σόουλ και γκόσπελ ήχους της, η ρομαντικά συγκινητική μπαλάντα της Λιθουανίας, η χαριτωμένα ποπ Φινλανδία, η δυναμική και πολυεθνική ροκ μπαλάντα της Βουλγαρίας «Bones», η gay friendly μπαλάντα της Ιρλανδίας, το βιντεοκλίπ της οποίας με το στιγμιαίο φιλί ανάμεσα σε δύο αγόρια είχε προκαλέσει διαμαρτυρίες στη Ρωσία του Πούτιν, και το αδιάφορο τραγούδι της Αλβανίας.
Πάντως, κατά κοινή ομολογία, ήταν ένας πολύ καλός πρώτος ημιτελικός, με τα δύο τρίτα των τραγουδιών να είναι κάτι παραπάνω από αξιοπρεπή.
Η αμήχανη στιγμή που στήνεσαι μπροστά από την τηλεόρασή σου για να κανιβαλίσεις, και καταλήγεις να περνάς ωραία, να χαζεύεις σκηνικές εμφανίσεις που μοιάζουν όλο και περισσότερο με υψηλής αισθητικής video-games χάρη στα οπτικά εφέ τους και να θαυμάζεις φωνές που υπενθυμίζουν ότι πάνω απ΄όλα, πρόκειται για έναν διαγωνισμό τραγουδιού.