Φυσικά το πολυσυζητημένο «Don’t Look Up» είναι απλώς μια ταινία, οπότε το ενδεχόμενο μια νεαρή επιστήμονας τύπου Κέιτ Ντιμπιάσκι (Τζένιφερ Λόρενς) να ανακαλύψει έναν τεράστιο αστεροειδή, που βρίσκεται σε τροχιά σύγκρουσης με τη Γη, εξακολουθεί να ανήκει στην επικράτεια της επιστημονικής φαντασίας και του Χόλιγουντ.
Ωστόσο, το Planetary Defense Coordination Office της NASA αισθάνθηκε την υποχρέωση να καθησυχάσει την ανθρωπότητα, σημειώνοντας ότι «κανένας γνωστός αστεροειδής μεγαλύτερος των 140 μέτρων δεν έχει σημαντικές πιθανότητες να χτυπήσει τη Γη κατά τα επόμενα εκατό χρόνια».
Η είδηση είναι σίγουρα καθησυχαστική, αλλά είμαστε πραγματικά σίγουροι για την ασφάλειά μας; Και τι έχει συμβεί έως σήμερα; Μια γενική εικόνα προσφέρει ο διακεκριμένος ιταλός αστροφυσικός Αμεντέο Μπάλντι με άρθρο του που δημοσιεύθηκε στην επιστημονική επιθεώρηση Le Scienze, την ιταλική έκδοση του διάσημου Scientific American.
Η πρώτη γνωστή ιστορία με πρωταγωνιστή έναν αστεροειδή που πλήττει τη Γη είναι κάθε άλλο παρά καθησυχαστική, καθώς πριν από σχεδόν 65 εκατομμύρια χρόνια (συν πλην ένα εκατομμύριο), η πρόσκρουση ενός αστεροειδούς στον πλανήτη προκάλεσε την εξαφάνιση του 90% των ζωντανών όντων, περιλαμβανομένων και των δεινοσαύρων που ζούσαν γαλήνια στη Γη επί διακόσια εκατομμύρια χρόνια. Προς το παρόν παρόμοια φαινόμενα δεν αναμένονται σύμφωνα με τους ειδικούς, οπότε η ανθρωπότητα μπορεί να κοιμάται ήσυχη για πολλούς αιώνες ακόμη. Τι γίνεται, όμως, με τους αστεροειδείς μικρότερων διαστάσεων;
Τον Ιούνιο του 1908 μια τρομακτική έκρηξη συγκλόνισε την Ανατολική Σιβηρία, αφανίζοντας, συγχρόνως 2.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα δασικών εκτάσεων κοντά στον ποταμό Τουγκούνσκα. Δράστης της καταστροφής σε εκείνη την περίπτωση ήταν ένας αστεροειδής διαμέτρου 65 μέτρων. Ομως το 2013 την προσοχή των ειδικών κίνησε ένα ουράνιο σώμα ακόμη πιο μικρό, διαμέτρου μόλις 20 μέτρων. Ο αστεροειδής δεν προσέκρουσε στην επιφάνεια της Γης, εξαϋλώθηκε τριάντα χιλιόμετρα πάνω από την πόλη Τσελιάμπινσκ της Ρωσίας.
Το ωστικό κύμα, ωστόσο, απελευθέρωσε ενέργεια δεκάδες φορές μεγαλύτερη από εκείνη της ατομικής βόμβας της Χιροσίμα με αποτέλεσμα να τραυματιστούν τουλάχιστον χίλιοι άνθρωποι.
Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του Αμεντέο Μπάλμπι «επαφές» με αστεροειδείς τέτοιων διαστάσεων παρατηρούνται κάθε 50 με 100 χρόνια. Οσον αφορά το πώς μπορούμε να προετοιμαστούμε για το χειρότερο, εάν η όποια απειλή εντοπιστεί εγκαίρως, δηλαδή πολλούς μήνες ή και χρόνια πριν πλησιάσει στη Γη, θα μπορούσε να αποσταλεί ένα διαστημικό σκάφος με αποστολή να συγκρουστεί με τον καταστροφικό αστεροειδή, ούτως ώστε να αλλάξει την τροχιά του.
Η NASA προετοιμάζεται ήδη. Στο πλαίσιο της αποστολής ονόματι DART – Double Asteroid Redirection Test, ένα ειδικά σχεδιασμένο σκάφος πρόκειται να διανύσει 11 εκατομμύρια χιλιόμετρα στο Διάστημα για να προσεγγίσει τον δυαδικό αστεροειδή ονόματι «Δίδυμος», ούτως ώστε να προσκρούσει στην επιφάνεια του και να τον εκτρέψει, με τη σύγκρουση να εκτιμάται πως θα λάβει χώρα τον ερχόμενο Οκτώβριο. Στη σχετική ιστοσελίδα της NASA υπογραμμίζεται ότι ο αστεροειδής που έβαλε στο στόχαστρό της ΔΕΝ αποτελεί απειλή για τη Γη.