Η γερμανική εφημερίδα Ηandelsblatt παραθέτει το παράδειγμά του Κόνραντ Αντενάουερ ανατέμνοντας όλες τις περιπτώσεις γερμανών πολιτικών που έχουν υποστεί μία ή περισσότερες ήττες, όπως γράφει, προτού συναντηθούν με την επιτυχία και την καθολική επιβράβευση στην καριέρα τους.
Δηλαδή, προτού γίνουν καγκελάριοι.
Και δεν μένει μόνο στην περίπτωση του Αντενάουερ.
Εκτός του πατριάρχη του μεταπολεμικού γερμανικού κράτους, ιδρυτή του σύγχρονου φορέα της χριστιανοδημοκρατίας και συνιδρυτή της Ευρωπαϊκής Ενωσης (με τη μορφή της Κοινότητας Ανθρακα και Χάλυβα), στο κείμενό της η εφημερίδα μνημονεύει επίσης και τις περιπτώσεις του σοσιαλδημοκράτη Βίλι Μπραντ, του χριστιανοδημοκράτη Χέλμουτ Κολ και του σοσιαλδημοκράτη Γκέρχαρντ Σρέντερ ως παραδείγματα πολιτικών οι οποίοι συνάντησαν εμπόδια και δυσκολίες μεν, ωστόσο κατάφεραν να αναρριχηθούν στην καγκελαρία όπου και άφησαν το διακριτό στίγμα τους.
Η Ανγκελα Μέρκελ δεν λείπει, βέβαια, από το προσκλητήριο καγκελαρίων της Ηandelsblatt. Μνημονεύονται και οι δικές της αποτυχίες πριν από την επικράτηση και την καθιέρωση.
Και η εφημερίδα αναρωτιέται: Ολα αυτά τα γράφoυμε για να πούμε τι;
Απαντά δε στο ερώτημά της ως εξής: Διότι στην πολιτική υπάρχει πάντα μια δεύτερη ευκαιρία, υπό την προϋπόθεση ότι ο πολιτικός γνωρίζει πώς να περιμένει την κατάλληλη στιγμή, προικισμένος με επιμονή και υπομονή.
Και αμέσως περνά στο «διά ταύτα» του άρθρου της: Ο υπουργός Υγείας Γιενς Σπαν ηττήθηκε μεν στις εκλογές για την αρχηγία των Χριστιανοδημοκρατών – γράφει – όμως είναι μικρός, μόνο 38 ετών, και μπορεί να περιμένει όπως οι προαναφερθέντες μεγάλοι. Ισως κάποτε θα είναι πιο τυχερός.