Ο Βασίλης Σπανούλης έχει χαρίσει στην ομάδα του σπουδαίες νίκες και τίτλους με όλους τους πιθανούς τρόπους: με τρίποντα -που είναι η «σπεσιαλιτέ» του-, με δίποντα, βολές ή ασίστ. Χθες (Παρασκευή) βράδυ… το τερμάτισε. Οταν το ματς με την Νταρουσάφακα πήγε να «στραβώσει», ο αρχηγός έβαλε τη σφραγίδα του στη 18η νίκη του Ολυμπιακού στην εφετινή Ευρωλίγκα με δυο… ηρωικά «πλονζόν» στο παρκέ, σαν βολεϊμπολίστας. Ούτε τα 35 του χρόνια τον συγκράτησαν, ούτε η σκέψη ότι είχε, μόλις, επιστρέψει από σοβαρό τραυματισμό.
Ο «Kill Bill» είναι η προσωποποίηση της απάντησης. Σε ποιο ερώτημα; Στο πώς γίνεται, ο Ολυμπιακός -που οι ειδικοί τον «έβλεπαν» να τερματίζει κάπου ανάμεσα στην πέμπτη και την έβδομη θέση της κανονικής περιόδου- σήμερα να είναι τρίτος και να έχει εξασφαλίσει άνετα τη συμμετοχή του στα play-offs, πέντε αγωνιστικές πριν από το τέλος. Γίνεται, επειδή καλό μπάσκετ παίζουν πολλές ομάδες, καλύτερο από τον Ολυμπιακό αρκετές, όμως τέτοιον χαρακτήρα πολεμιστή δεν διαθέτει καμία άλλη. Παρά τις τόσες αντιξοότητες και τους αλλεπάλληλους τραυματισμούς, ο πρωταθλητής Ελλάδας κατάφερε να σκαρφαλώσει τόσο ψηλά γιατί -περισσότερο από ποιότητα- έχει «ψυχή». Με τον Σπανούλη να είναι το κορυφαίο παράδειγμα.
Μετά τη χθεσινή του νίκη (81-73) στο ΣΕΦ, με την οποία γιόρτασε τα 92α γενέθλιά του, ο Ολυμπιακός είναι απίθανο να χάσει (και) το πλεονέκτημα έδρας. Εκτός εάν κάποιος πιστεύει ότι οποιαδήποτε από τις τρεις ομάδες που βρίσκονται στις θέσεις 5-7 (Μπασκόνια, Παναθηναϊκός, Ερυθρός Αστέρας) μπορεί να πετύχει τέσσερις πέντε νίκες παραπάνω από όσες οι «ερυθρόλευκοι», στις πέντε αγωνιστικές που υπολείπονται… Αν και αυτό το προνόμιο είναι κάπως υπερτιμημένο (από τις τρεις φορές που ο Ολυμπιακός έχει στεφθεί πρωταθλητής Ευρώπης, μόνο το 2013 προκρίθηκε στο Φάιναλ Φορ με πλεονέκτημα έδρας), κανένας δεν μπορεί να του το στερήσει.
Ο Σπανούλης έκανε την πρώτη βουτιά στη γραμμή του άουτ 2’20” πριν από τη λήξη (το σκορ ήταν 77-71), πετώντας την μπάλα στα χέρια του Κώστα Παπανικολάου, για να βάλει ο ίδιος το καλάθι στη συνέχεια της φάσης. Τη δεύτερη φορά που βρέθηκε να κυλιέται στο παρκέ, στα 20 δευτερόλεπτα, βγήκε στον αιφνιδιασμό και κάρφωσε ο Γιώργος Πρίντεζης. Ο σούπερ-σταρ του Ολυμπιακού δεν έπαιξε, χθες, όπως τον έχουμε συνηθίσει, όμως βρήκε τον τρόπο να γίνει -πάλι- καθοριστικός, όταν οι Τούρκοι ροκάνισαν τη διαφορά του 25’ (60-39) στους τέσσερις πόντους. Μόλις ο αρχηγός έβαλε τα πράγματα στη θέση τους, η ανησυχία των οπαδών μετατράπηκε σε ενθουσιασμό: «φέρτε μας το ευρωπαϊκό!». Στην αρχή της σεζόν, η οροφή της αισιοδοξίας ήταν η πρόκριση στα play-offs.
Ο MVP του παιχνιδιού ήταν ένα πρόσωπο – έκπληξη: ο Κεμ Μπιρτς. Ο Καναδός, που ήρθε στον Πειραιά «από το πουθενά» (έπαιζε στην άγνωστη τουρκική ομάδα Ουσάκ Σπορτίφ), εντυπωσιάζει -αγώνα με τον αγώνα- ολοένα και περισσότερο, δικαιώνοντας τον Γιάννη Σφαιρόπουλο που τον ήθελε από πέρυσι. Παίζει λες και βρίσκεται στον Ολυμπιακό εδώ και πολλά χρόνια. Χθες, σε 18′:12″, είχε 13 πόντους, οκτώ ριμπάουντ, δυο λάθη και δυο κοψίματα. Αυτός ο πλουραλισμός των «ερυθρόλευκων», που παίρνουν βοήθειες ακόμα και από τις πιο ταπεινές μονάδες τους, είναι -εφέτος- ένα από τα μεγάλα τους «ατού». Πλέον, οι βαθμολογικές τους βλέψεις για την κανονική περίοδο φτάνουν μέχρι την κορυφή.
Η νέα «αυτοκτονία»
Τη νίκη του Ολυμπιακού την… πανηγύρισε και ο Παναθηναϊκός, έτσι άσχημα που έχει μπλέξει μετά την (προχθεσινή) νέα «αυτοκτονία» του στο Κάουνας, όπου «κατάφερε», για όγδοη φορά εφέτος, να χάσει ένα (σχεδόν) δικό του ματς με τον συνηθισμένο του τρόπο: το ξαφνικό μπλακ-άουτ. Μακριά από το Ολυμπιακό Στάδιο μετράει 10 ήττες σε 13 αγώνες. Αν δεν υπήρχε αυτό το εντυπωσιακό 11-1 στην Αθήνα (το καλύτερο εντός έδρας ρεκόρ στην Ευρωλίγκα), θα είχε αποκλειστεί προ πολλού από τους προημιτελικούς της διοργάνωσης.
Οχι πως, τώρα, νιώθει ασφαλής. Με την πέμπτη θέση να απέχει από την ένατη μόλις δυο νίκες, τα πάντα μπορεί να συμβούν. Χθες βράδυ, όλα πήγαν κατ’ ευχήν. Η Νταρουσάφακα έχασε από τον Ολυμπιακό, η Αναντολού Εφές από την Μπάμπεργκ (68-87) -αυτό κι αν ήταν «δώρο»- και ο Ερυθρός Αστέρας από τη Ρεάλ στη Μαδρίτη (98-68). Μόνον το «διπλό» της Μπασκόνια στην Πόλη (με τη Φενέρμπαχτσε) δεν τον βόλεψε. Αλλά, πρέπει και ο ίδιος ο Παναθηναϊκός να βοηθήσει τον εαυτό του.
Για να είμαστε ρεαλιστές, με βάση τη μέχρι τώρα εικόνα του στα εκτός έδρας παιχνίδια, δύσκολα μπορεί να ποντάρει ότι θα νικήσει στη Βασκονία (την Μπασκόνια, την 28η αγωνιστική) ή στο Τελ Αβίβ (τη Μακάμπι, την τελευταία αγωνιστική), έστω κι αν η ισραηλινή ομάδα έχει, ήδη, αποκλειστεί. Η λογική λέει, ότι τη μοίρα του Παναθηναϊκού στην Ευρωλίγκα θα την αποφασίσουν οι επιδόσεις του στους τρεις αγώνες που του απομένουν να δώσει στο ΟΑΚΑ: με τη Ρεάλ Μαδρίτης (την προσεχή Πέμπτη), την -αδιάφορη- Αρμάνι Μιλάνο (21 Μαρτίου) και την ΤΣΣΚΑ Μόσχας (31 Μαρτίου). Με το «τρία στα τρία» ο Παναθηναϊκός δεν χάνει τα play-offs, όμως οι δυο από αυτούς τους τρεις αγώνες δεν είναι διόλου εύκολοι. Για ένα καλύτερο πλασάρισμα, θα απαιτηθεί και -τουλάχιστον- μια εκτός έδρας υπέρβαση.
Από τις 16 ομάδες, μόνον τρεις έχουν «κλειδώσει» και μαθηματικά την πρόκρισή τους στα play-offs: η Ρεάλ, η ΤΣΣΚΑ Μόσχας και ο Ολυμπιακός. Ακόμα μια απόδειξη του πόσο «ζόρικη» είναι η εφετινή διοργάνωση. Το πρόγραμμα του Ολυμπιακού είναι πιο δύσκολο από εκείνο του Παναθηναϊκού (εντός με Γαλατάσαραϊ και Ρεάλ Μαδρίτης, εκτός με Ερυθρό Αστέρα, Εφές και ΤΣΣΚΑ), όμως μέχρι το τέλος της κανονικής περιόδου (7 Απριλίου) ο Ολυμπιακός θα παίζει για να δοκιμάσει τα όριά του, ενώ ο Παναθηναϊκός για την επιβίωσή του.
Τι να ‘ναι αυτό που κάνει, εφέτος, τους ευρωπαϊκούς βίους των δυο μεγάλων ελληνικών συλλόγων τόσο αντίθετους; Μεγάλη συζήτηση. Αλλά, με δυο λόγια, είναι μια παρουσία -του Σπανούλη- και μια απουσία -του Διαμαντίδη- που ο Παναθηναϊκός δεν μπορεί να συνηθίσει.