Οι γερμανοί Πράσινοι ετοιμάζονται να κάνουν το μεγάλο άλμα στις ευρωεκλογές και να διπλασιάσουν το ποσοστό που είχαν επιτύχει στην εθνική κάλπη: από το 8% των εκλογών του 2017 να εκτοξευθούν στο 16% στις μαγιάτικες ευρωκάλπες. Αυτό τουλάχιστον γράφει η Liberation σε ρεπορτάζ για το ισχυρότερο, κάποτε, οικολογικό κόμμα της Ευρώπης.
Tα περιβαλλοντικά θέματα έχουν πάντα τη θέση τους στη γερμανική πολιτική ζωή και στη δημόσια συζήτηση: από το σκάνδαλο Dieselgate και τις «κλιματικές» διαδηλώσεις, τις εμπνευσμένες από τον ακτιβισμό της σουηδέζας μαθήτριας Γκρέτας Τούνμπεργκ, μέχρι το προδιαγεγραμμένο κλείσιμο των ρυπογόνων λιγνιτικών ηλεκτροπαραγωγών μονάδων. Υπό αυτήν την έννοια, ένα κόμμα που προτάσσει την οικολογία βρίσκεται πάντα στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος στη Γερμανία.
Ωστόσο οι Πράσινοι είναι περίπτωση κόμματος το οποίο δύσκολα «μπαίνει στο κάδρο» και ερμηνεύεται με όρους Αριστεράς ή Δεξιάς. Υπάρχει μάλιστα διαφορά μεταξύ της εικόνας που οι ίδιοι οι Πράσινοι καλλιεργούν για τον εαυτό τους (και… αντικρίζουν στον καθρέφτη τους) και της πραγματικής εικόνας τους (την οποία οι πολίτες έχουν σχηματίσει για τους Πράσινους).
Φανατικοί ευρωπαϊστές
Οι Πράσινοι της Γερμανίας είναι φανατικοί ευρωπαϊστές. Το τουίτ της Μπάερμποκ την ημέρα των βρετανικών κινητοποιήσεων υπέρ της ακύρωσης του Brexit το επιβεβαιώνει.
Τα «παιδιά» λένε μεν ότι είναι αριστεροί, αλλά το σημερινό κόμμα τους είναι μάλλον κεντροαριστερό, έχοντας κιόλας ακατάσχετη την… κεντρομόλο τάση και όχι τη… φυγόκεντρο. Είναι εξαιρετικά χρήσιμη για τους Πράσινους αυτή η ιδιότητά τους, καθώς τους τοποθετεί πάντα σε πλεονεκτική θέση σε περιπτώσεις οι οποίες απαιτούν συμμαχίες (λ.χ. ο σχηματισμός κάποιας κυβέρνησης). Αυτή είναι η γνώμη του καθηγητή Λόταρ Προμπστ, του Πανεπιστημίου Βρέμης.
Με όλους πλην εθνικιστών
Οι Πράσινοι της Γερμανίας είναι κόμμα πασπαρτού, λέει η γαλλική εφημερίδα, διαθέσιμο σε οποιαδήποτε πλειοψηφία.
Στην Εσση και στη Βάδη-Βυρτεμβέργη κυβερνούν σε συνεργασία με τη Δεξιά. Στο Σλέσβιγκ- Χόλσταϊν κυβερνούν σε συνεργασία με συντηρητικούς και με τους Φιλελεύθερους. Στο Βερολίνο και στη Θουριγγία με τους Σοσιαλδημοκράτες και με την «αντικαπιταλιστική αριστερά» του κόμματος Ντι Λίνκε. Στη Ρηνανία-Παλατινάτο με τους Σοσιαλδημοκράτες και με τους Φιλελεύθερους.
Μόνο με την Ακροδεξιά της Εναλλακτικής για τη Γερμανία δεν έχουν οι Πράσινοι συνάψει κάποια συμφωνία ή συμμαχία, διότι έχουν υπόβαθρο «πολυπολιτισμικό και ανοιχτό» και συγκεντρώνουν τα πυρά των «ακροδεξιών και ξενοφοβικών δυνάμεων». Αυτό το στοιχείο είναι που καθιστά τους Πράσινους ελκυστικούς για ψηφοφόρους απογοητευμένους από τα μεγάλα κόμματα, φρονεί η Liberation.