Αίσθηση και αρκετά ερωτήματα προκάλεσαν στους επιβάτες που χρησιμοποιούν το Μετρό της Αθήνας οι πολλές καταχωρήσεις που αναρτήθηκαν τη Δευτέρα στους σταθμούς του υπόγειου με μήνυμα κατά (του δικαιώματος) των αμβλώσεων στην Ελλάδα.
Το μήνυμα υπογράφεται από το κίνημα που τιτλοφορείται «Αφήστε με να ζήσω!» και μοιάζει να εντάσσεται σε μια ευρύτερη επικοινωνιακή εκστρατεία που ξεκίνησε τον Δεκέμβριο, με αφορμή και την αμφιλεγόμενη Ημέρα Αγέννητου Παιδιού που όρισε το περασμένο καλοκαίρι η Ιερά Σύνοδος (εδώ), ακολουθώντας ακριβώς τότε το σχετικό αίτημα της συγκεκριμένης οργάνωσης –η ίδια λέει πως τη στηρίζουν «19 Ορθόδοξα Χριστιανικά Σωματεία Αθηνών» και η «Ανωτάτη Συνομοσπονδία Πολυτέκνων Ελλάδος» (ΑΣΠΕ).
Στις 29 Δεκεμβρίου, πρώτη Κυριακή μετά τα Χριστούγεννα που «τιμάται» η εν λόγω Ημέρα, καταγράφηκε και η κυκλοφορία του περιβόητου πλέον πρωτοσέλιδου της αθλητικής εφημερίδας «Sportime» που έφτασε στο σημείο να συνδέσει τις αμβλώσεις με το δημογραφικό πρόβλημα της χώρας!
Μάλιστα η καμπάνια που φαινόταν να ξεκινά το αθλητικό φύλλο –με αβάσιμα μάλιστα «στατιστικά» στοιχεία που τάχα εμφάνιζαν τη χώρα μας ως «πρωταθλήτρια» στις αμβλώσεις– είχε υιοθετηθεί εκείνη την ημέρα και από τον αντιπρόεδρο της ΝΔ και υπουργό Ανάπτυξης Αδωνι Γεωργιάδη (εδώ), ο οποίος ζητούσε να ανοίξει ο «διάλογος»…
Μολονότι η εκστρατεία έχει να κάνει γενικά με το αγέννητο παιδί, στρέφεται σαφώς κατά του δικαιώματος της άμβλωσης, δηλαδή κατά ενός νόμου που έχει ψηφίσει το ελληνικό κράτος από το 1986.
Και γι’ αυτό προκαλεί και εύλογα ερωτήματα. Πώς η διοίκηση του Μετρό άφησε να αναρτηθούν τα επίμαχα διαφημιστικά πόστερ; Θα άφηνε και μια καμπάνια κατά ενός άλλου νόμου του κράτους πχ. υπέρ του δικαιώματος στο κάπνισμα σε δημόσιο χώρο;
Και μια ποια λογική ανοίγει με αυτόν τον τρόπο εκ νέου ένα ζήτημα που η ελληνική Πολιτεία το είχε κλείσει οριστικά; Διότι περί αυτού πρόκειται. Ορισμένες συζητήσεις η Πολιτεία τις έκλεισε οριστικά, μετά από πολλή, σοβαρή και επίπονη συζήτηση και τις έκλεισε για να μην τις ξανανοίξει. Οπως έκανε προηγουμένως με μια σειρά από άλλα βασικά δικαιώματα των πολιτών, έκανε και με το δικαίωμα της γυναίκας στην άμβλωση. Τώρα έρχονται κάποιοι και την ξαναανοίγουν εκβιαστικά και μάλιστα με τη βοήθεια του Μετρό της Αθήνας…
Το θέμα δεν άργησε να προκαλέσει και αντιδράσεις. Χαρακτηριστικές οι αναρτήσεις του Παύλου Χρηστίδη, εκπροσώπου Τύπου του Κινήματος Αλλαγής, καθώς και του αναπληρωτή του Παναγιώτη Βλάχου, που πρώτοι εντόπισαν το ζήτημα, έκαναν λόγο για «μεσαιωνικές αντιλήψεις» και ζήτησαν εξηγήσεις από τη διοίκηση της ΣΤΑΣΥ.
Τη σκυτάλη των αντιδράσεων πήρε και ο πρώην υπουργός του ΣΥΡΙΖΑ Νίκος Παππάς που έκανε λόγο για απαράδεκτη κατάσταση.
Ακολούθησε και παρέμβαση της Νεολαίας του ΣΥΡΙΖΑ που έσπευσαν στο σταθμό «Μεταξουργείο» του Μετρό και κάλυψαν τις επίμαχες καταχωρίσεις με το σύνθημα «Τα σώματά μας μας ανήκουν».
Μετά τις αντιδράσεις ήρθε και η πρώτη απάντηση από τη ΣΤΑΣΥ, μέσω της lifo.gr: πηγές της διαχειρίστριας εταιρείας του Μετρό ανέφεραν πως το κριτήριο για να απορριφθεί μια πρόταση για πληρωμένη διαφήμιση είναι το κατά πόσο προκαλεί το δημόσιο αίσθημα και στην συγκεκριμένη καμπάνια της οργάνωσης «Ασε με να ζήσω», οι αρμόδιοι έκριναν πως δεν υπάρχει τίποτα το προκλητικό. «Η συγκεκριμένη αφίσα, ανεξάρτητα αν συμφωνεί ή διαφωνεί κανείς με το περιεχόμενό της, κρίθηκε από το εμπορικό τμήμα ότι δεν προκαλεί το δημόσιο αίσθημα» ανέφεραν χαρακτηριστικά.
Σύμφωνα με την ίδια πηγή από τη ΣΤΑΣΥ, η επίμαχη καμπάνια είναι πληρωμένη από τον Κοινωφελή Φιλανθρωπικό Σύλλογο «Πανελλήνια Ενωση Φίλων των Πολυτέκνων» ενώ σε ερώτηση για το αν υπάρχει κάποια πιθανότητα να αποσυρθεί, η απάντηση ήταν πως κάτι τέτοιο δεν έχει γίνει ποτέ στο παρελθόν. Σε αυτό το σημείο οι κύκλοι της ΣΤΑΣΥ επέλεξαν αναφερθούν στο gay parade, σημειώνοντας πως όταν είχε διαφημιστεί στο μετρό «υπήρξαν αντιδράσεις από την άλλη πλευρά» αλλά οι διαφημίσεις δεν αποσύρθηκαν. «Το ίδιο συνέβη και για διαφημίσεις του κινήματος των Vegan» συνέχισε η ίδια πηγή, καταλήγοντας πως η «Πανελλήνια Ένωση Φίλων των Πολυτέκνων» έχει δεχθεί και το βραβείο Ακαδημίας Αθηνών.
Είναι μια μάλλον ασύμμετρη απάντηση, καθώς συγκρίνει μια εκστρατεία κατά ενός απόλυτου δικαιώματος των γυναικών με τους vegan…