Υπάρχει ταινία που εκ των προτέρων είναι καταδικασμένη να «πατώσει» στις αίθουσες, όταν –και αν– ανοίξουν ξανά;
Μάλλον ναι, αν κρίνουμε από το «γλέντι» που γίνεται εδώ και λίγα 24ωρα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης με αφορμή το τρέιλερ της ταινίας «Wild Mountain Thyme», του βραβευμένου με Πούλιτζερ, Τόνι και Οσκαρ, Τζον Πάτρικ Σάνλεϊ.
H ταινία, που βγαίνει στις αίθουσες στις 11 Δεκέμβρη, έχει ήδη λάβει αρνητικές κριτικές, καθώς οι δυο πρωταγωνιστές της, η Εμιλι Μπλαντ και ο Τζέιμι Ντόρναν (αλλά και ο συμπρωταγωνιστής τους, Κρίστοφερ Γουόκεν) επιδίδονται σε ένα… μπαράζ κακής ιρλανδικής προφοράς (η ταινία εκτυλίσσεται στην Ιρλανδία), προκαλώντας σε άλλους ενόχληση και σε άλλους θυμηδία.
Οι χρήστες του Twitter και του Facebook έδειχναν καταρχάς να απορρίπτουν συλλήβδην όλες αυτές τις ερωτικές ιστορίες, με έμφαση στον λυρισμό, τοποθετημένες σε ένα ρουστίκ, αγροτικό σκηνικό, χαρακτηρίζοντάς τες «παλιομοδίτικες» και «εκτός κινηματογραφικής πραγματικότητας, σήμερα».
Και κατόπιν ήρθαν τα σχόλια –κακεντρεχή ή μη– από απλούς χρήστες, αλλά και κριτικούς σινεμά, σχετικά με την αλλοπρόσαλλη ιρλανδική προφορά των πρωταγωνιστών της:
«Η ιρλανδική προφορά του Γουόκεν αποτελεί έγκλημα πολέμου», έγραψε η κριτικός Εμα Βίγκελαντ, ενώ την ταινία στηλίτευσε μέχρι και το Εθνικό Μουσείο Ξωτικών της Ιρλανδίας, γράφοντας «ακόμη και εμείς πιστεύουμε ότι η προφορά (των ηθοποιών) ξεπέρασε το ανεκτό» ως λεζάντα.
«(Η ταινία) Εχει ήδη απαγορευτεί σε 17 κομητείες της Ιρλανδίας. Αλλες κομητείες αναμένεται να ακολουθήσουν το παράδειγμά τους», πρόσθεσε σκωπτικά ο ιρλανδός δημοσιογράφος Νάιαλ Μπρέσλιν.
Ενας άλλος χρήστης του Twitter χαρακτήρισε τις προφορές των πρωταγωνιστών ώς «καρκίνο για τα αυτιά μας», ενώ ένα άλλος στο YouTube σχολίασε ότι οι προφορές «είναι χειρότερες από λιμό».
Πολλοί επέκριναν επίσης την ιρλανδική προφορά του Τζέιμι Ντόρναν, θεωρώντας ότι ο ηθοποιός, παρόλο που κατάγεται από την Ιρλανδία, δεν κατάφερε ούτε για ένα λεπτό να σταθεί στο ύψος των υποκριτικών περιστάσεων.
Φυσικά, συνήθως η απόδοση των ηθοποιών σε μια ταινία ακολουθεί τις προσταγές του εκάστοτε σκηνοθέτη, οπότε ίσως τα βέλη της κριτικής θα έπρεπε να κατευθυνθούν αλλού…