Ο κ. Αντώνης Σαμαράς, το είχε π(ι)ει στις Βρυξέλλες, μετά τη Σύνοδο Κορυφής της Ε.Ε.: «Αυτό θα είναι το τελευταίο πικρό ποτήρι που πρέπει να πιούμε».
Ο πρωθυπουργός αναφερόταν στην πιο δύσκολη, επικοινωνιακή, πρακτική, πολιτική και κοινωνική μάχη που θα πρέπει να δοθεί – μέσα στις επόμενες ημέρες – προκειμένου να περάσει, τελικά, το (σκληρό κι επώδυνο) πακέτο των μέτρων, ύψους 13,5 δισ. ευρώ, που χρειάζεται η χώρα μας για να μην κατεβάσει ρολά.
Ας δεχτούμε ότι – εκ των πραγμάτων – το πρώτο και το δεύτερο μνημόνιο απέτυχαν, αφού κρίθηκε απ’ την ίδια την τρόικα αναγκαία η επιμήκυνση, ώστε να μην καταρρεύσει η οικονομία μας.
Ας πούμε ότι όντως θα είναι το τελευταίο πικρό ποτήρι και ότι αυτά θα είναι και τα τελευταία δύσκολα μέτρα που θα πρέπει να σηκώσουμε στις πλάτες μας. Ας ξεκινήσουμε, όμως, από τα βασικά. Ποια θα είναι αυτά τα μέτρα; Το σίγουρο είναι ότι αφορούν δημοσίους υπαλλήλους, μισθωτούς, συνταξιούχους, ελεύθερους επαγγελματίες και αγρότες. Το βέβαιο είναι ότι θα αφαιρεθούν εισοδήματα που θα ξεπεράσουν τα 14 δισ. ευρώ, μέσα σε τέσσερα χρόνια.
Γνωρίζουμε ότι θα υπάρξουν μεγάλες περικοπές, γενικότερο «κούρεμα» στα μισθολόγια του Δημοσίου – σε δικαστές, ΔΕΚΟ, ΟΤΑ – που θα φτάνουν, ανά περιπτώσεις, ως και 35% και οι μειώσεις αυτές θα ισχύσουν αναδρομικά, από 1ης Αυγούστου. Θα υπάρξει και κατάργηση των δώρων και όλων των επιδομάτων – πέραν του ενιαίου μισθολογίου, που θεσπίστηκε πέρυσι.
Και σε όλους τους συνταξιούχους θα καταργηθούν τα δώρα, θα επιβληθεί νέα εισφορά – ως 12% – στο άθροισμα κύριας και επικουρικής σύνταξης. Θα αυξηθούν οι εισφορές σε όλα τα Ταμεία (συμπεριλαμβάνεται και ο ΟΓΑ) στο ύψος των εισφορών του ΙΚΑ. Θα αυξηθεί η συμμετοχή των ασφαλισμένων στο κόστος των φαρμάκων.
Αυτό το ολοκαίνουριο μνημόνιο θα αλλάξει μέχρι και τις καθημερινές μας συνήθειες – βλέπε κατάργηση του πενθήμερου στην εργασία, μέχρι και νέο ωράριο στο super market.
Κι ας μη θεωρήσει κάποιος ότι «όλα αυτά θα γίνουν μέχρι να ορθοποδήσει η χώρα και ότι μετά θα επανέλθουμε σε αυτά που ξέραμε». Όχι, αγαπητοί. Αυτά που ξέραμε, πρέπει να τα ξεχάσουμε. Άλλωστε, ο εκπρόσωπος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στην τρόικα, Ματίας Μoρς, μιλώντας στους πρεσβευτές 26 ευρωπαϊκών χωρών, δήλωσε:
«Είναι μέτρα σκληρά, αλλά νοικοκυρεύουν τα δημόσια οικονομικά της Ελλάδας και θα μείνουν μόνιμα».
Αυτό το τελευταίο ποτήρι που καλούμαστε να πιούμε, λοιπόν, δυστυχώς δεν πίνεται. Το φέρνεις στα χείλη και είναι σαν κώνειο. Στο μόνο που μπορώ να συμφωνήσω με τον κ. πρωθυπουργό, είναι πως αυτό το πικρό ποτήρι είναι και το πιο δύσκολο στην κατάποση.
Αλήθεια, πώς θεωρεί, όμως, ο κ. Σαμαράς ότι θα μπορέσουμε να το πιούμε, πώς πιστεύει ότι μπορούμε να το αντέξουμε; Βάσει των μέτρων – που προς το παρόν γνωρίζουμε, δεν ξέρουμε τι άλλο θα προκύψει – αυτό το «ποτήρι» θα κάνει ακόμα πιο δύσκολες τις ζωές μας και την καθημερινότητά μας, στην οποία – ήδη – πολλοί Έλληνες πολίτες δεν μπορούν να αντεπεξέλθουν.
Μπορεί να είναι το τελευταίο ποτήρι, αλλά ήδη δεν μπορείς να καλύψεις τις ανάγκες σου, να φέρεις βόλτα τη ζωή σου, είσαι άνεργος ή εν δυνάμει άνεργος. Κι αυτό, δεν κάνει το περιεχόμενο του ποτηριού πιο γλυκό.
Η έκφραση του κ. Σαμαρά μου θύμισε την προσευχή του Ιησού στο όρος των Ελαιών. Αυθόρμητα μου έρχεται να πω, λοιπόν, απελθέτω ή παρελθέτω απ’ εμού το ποτήριον τούτο, αφού – κατά τας Γραφάς – ακολούθησε η Σταύρωση. Θα γίνει, άραγε, το ίδιο και για τον ελληνικό λαό; Εδώ, ούτε ο Υιός του Θεού δεν μπόρεσε να την αποφύγει.
Αντίστοιχα, όμως, το σενάριο για τον ελληνικό λαό θα έχει, τελικά, «ανάσταση»; Ίδωμεν.
Προς το παρόν, στα σίγουρα, βαδίζουμε προς το «Γολγοθά» μας…