Το καλοκαίρι του 2009 η ηγεσία της Δικαιοσύνης αποφάσισε να παραδώσει την ανάκριση της υπόθεσης Siemens από τον νεαρό εισαγγελέα Νίκο Ζαγοριανό, σε τρεις έμπειρους εφετες-ανακριτές. Τότε κυβερνούσε η Νέα Δημοκρατία. Ο στόχος ηταν η πληρότητα της ανάκρισης αλλά – προφανώς – και η ταχύτητά της. Έχουν περάσει τρία ολόκληρα χρόνια από τότε και χθές μάθαμε ότι οι τρεις εφέτες στέλνουν κατηγορητήρια στη Γερμανία για να τις ευθύνες των κκ. Σήκατσεκ, Κουτσερώυτερ και αλλων στελεχών του τομέα τηλεπικοινωνιών της μητρικής Siemens.
Ασφαλώς οι ανακριτές γνωρίζουν ότι οι άνθρωποι αυτοί δικάστηκαν το 2009 και το 2010, στη Γερμανία, κρίθηκαν και καταδικάστηκαν για τα αδικήματα για τα οποία τους κατηγορεί τώρα η ελληνική δικαστική αρχή. Ανεξάρτητα από την νομική αξιολόγηση των πράξεών τους κρίνονται για τις ίδιες πράξεις και εδώ ισχύει η αρχή ότι δεν μπορείς να δικαστείς δύο φορές για τις ίδιες πράξεις.
Αυτά δεν είναι άγνωστα στους ανακριτές. Αλλά και για αυτούς στον χειρισμό της υπόθεσης βαραίνει πιθανότατα το επικοινωνιακό και όχι το ουσιαστικό. Μετά από τρία χρόνια ανακρίσεων δεν εχουμε μάθει πόσο και αν ζημιώθηκε το ελληνικό δημόσιο από την προγραμματική σύμβαση του ΟΤΕ, καθώς ουδέποτε διενεργήθηκε πραγματογνωμοσύνη, την ωρα που ΣΥΡΙΖΑ και Ανεξάρτητοι Ελληνες – με αφορμή τον διορισμό του νομικού, ομότιμου καθηγητή κ Ιωάννη Καράκωστα ως συμβούλου του πρωθυπουργού – φωνασκούν για συγκάλυψη. 'Οταν δεν μπορείς να αποκαλύψεις, δεν σημαίνει ότι συγκαλύπτεις. Η αδυναμία αυτή μπορεί να σημαίνει πολλά άλλα πράγματα, όμως αυτά πιθανόν να αφορούν κυρίως τη δικαιοσύνη και τις φορολογικές αρχές (ΣΔΟΕ) και λιγότερο την πολιτική.
Ό,τι αποκαλύφθηκε στην υπόθεση Siemens οφείλεται στην ίδια την εταιρεία και στις προσπάθειες που έγιναν από τη Δικαιοσύνη κυρίως τα ετη 2008-2009. Μετά το «παράθυρο» έκλεισε, η αμερικάνικη επιτροπή κεφαλαιογοράς επέβαλλε τις ποινές της, ενώ η Ελλάδα είχε χάσει τα κρίσιμα χρόνια 2006-2008 (η έρευνα στη Γερμανία άρχισε στις 15/11/2006). Οι απαπειλούμενες δρακόντειες ποινές του νόμου 1608/50 επαιξαν και αυτές τον ρόλο τους, καθώς ουδείς είχε κίνητρο να συνεργαστεί με τους ανακριτές.
Για να διαλευκάνεις μια τετοια υπόθεση πρέπει να δώσεις στους εμπλεκόμενους κίνητρα να συνεργαστούν. Και τέτοια δεν δόθηκαν. Στην Ελλάδα…