Δεν ξέρω πόσες ανθρωποημέρες και ανθρωπομήνες από τη ζωή μας έχουμε ξοδέψει εκόντες- άκοντες στην υπόθεση Siemens. Τον περασμένο Νοέμβριο προβλέπαμε από αυτή εδώ τη θέση ότι η δική των 65 κατηγορουμένων θα αντιμετώπιζε ανυπέρβλητα προβλήματα εξαιτίας του πρόχειρου και αντιδικονομικού τρόπου με τον οποίο το ελληνικό δημόσιο προώθησε τις κατηγορίες των κατηγόρων στο δρόμο προς το ακροατήριο. Η υπόθεση προσωρινά κατέρρευσε. Ο πρόεδρος του Εφετείου έκρινε ότι η μη μετάφραση ουσιωδών εγγράφων της υπόθεσης συνιστά ανυπέρβλητο εμπόδιο για την απόδοση δικαιοσύνης. Το δικαστήριο ομόφωνα αποφάσισε τα εξής:
-Εκτός από την διάταξη του άρθρου 236Α ΚΠΔ, ως προς το ζήτημα της κλήσης των κατηγορουμένων στο Δικαστήριο, προβλέπεται και στο άρθρο 6 ΕΣΔΑ και στο άρθρο 13 του Συμφώνου για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα, ότι επιβάλλεται ποινή ακυρότητας όταν ουσιώδη έγγραφα της διαδικασίας δεν μεταφράζονται σε κατανοητή στους κατηγορουμένους γλώσσα.
-Κατά το Δικαστήριο, ουσιώδη έγγραφα είναι και το κλητήριο θέσπισμα και το κατηγορητήριο.
Τώρα καλείται η εισαγγελία να εγγυηθεί μια δίκαιη δίκη με πρόσβαση όλων των κατηγορουμένων στο αποδεικτικό υλικό. Τα δάκρυα της εκτελεστικής εξουσίας είναι για το θεαθήναι. Γνώριζε και ανεχόταν την καθυστέρηση των πληρωμών των μεταφραστών στα δικαστήρια, γνώριζε και ανεχόταν την έλλειψη κονδυλίων για τη μετάφραση των εγγράφων δικαστικών συνδρομών, γνώριζε και ανεχόταν την έλλειψη μετάφρασης όχι μόνο σε αυτή, αλλά και σε άλλες υποθέσεις (εξοπλιστικά ) που καρκινοβατούν τώρα για τον ίδιο λόγο, για τον οποίο η υπόθεση Siemens έπεσε στον γκρεμό.
Οι κυβερνώντες τα έριξαν στους προηγούμενους λέγοντας ότι με πράξεις και παραλείψεις οδήγησαν στο φιάσκο, αλλά η οργάνωση της Δικαιοσύνης, η εξασφάλιση των πόρων για να λειτουργήσει, η επιλογή των μάνατζέρ της είναι θέμα της εκτελεστικής εξουσίας. Και καμία κυβέρνηση δεν είχε οδηγήσει την Δικαιοσύνη στην κατάσταση που βρίσκεται σήμερα από την άποψη της έλλειψης μέσων και της συνεπαγόμενης καθυστέρησης στη λήψη αποφάσεων.
Το αδιέξοδο δείχνει όμως και κάτι άλλο: Το ελληνικό δημόσιο δεν είναι σε θέση να διαλευκάνει δύσκολες διασυνοριακές υποθέσεις οικονομικού εγκλήματος, του λείπουν οι άνθρωποι, τα μέσα και οι διατάξεις για μια αναλογική ποινική αντιμετώπιση παρόμοιων εγκλημάτων.