Το 50% των πολιτών της Ευρωπαϊκής Ένωσης που πάσχουν από κάποια ψυχική νόσο εμφανίζουν τα πρώτα συμπτώματα της κατάστασής τους κατά τη διάρκεια της εφηβείας, γεγονός που καθιστά απαραίτητη τη δυνατότητα διάγνωσης και ει δυνατόν πρόληψης των ψυχικών νοσημάτων αυτή την περίοδο.
Η κατάθλιψη, ο εθισμός στο διαδίκτυο, στο αλκοόλ και σε ναρκωτικές ουσίες, οι συνέπειες του εκφοβισμού, οι διατροφικές διαταραχές, αλλά και οι πρώτες ενδείξεις της σχιζοφρένειας μπορούν να διαγνωστούν και να αντιμετωπιστούν εγκαίρως.
Η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα της Ε.Ε. που δεν διαθέτει καμία πολιτική πρόληψης των ψυχικών νοσημάτων. Η έλλειψη οποιασδήποτε πρόνοιας σε αυτόν τον τομέα, επιφέρει βαρύ κόστος τόσο για την ποιότητα ζωής των νοσούντων και του οικείου περιβάλλοντός τους, όσο και για το σύστημα Υγείας, το οποίο έχει να αντιμετωπίσει αυξανόμενο πλήθος περιστατικών που δεν θα είχαν λάβει σοβαρές διαστάσεις αν είχαν προληφθεί ή διαγνωστεί τη στιγμή που έπρεπε.
Σημαντικές επίσης μπορεί να είναι οι συνέπειες για το Ποινικό Σύστημα, καθώς άνθρωποι με σοβαρά και δυστυχώς αρκετές φορές αδιάγνωστα προβλήματα ψυχικής υγείας, εμπλέκονται συχνά σε αποτρόπαιες εγκληματικές πράξεις.
Πρόσφατο παράδειγμα ο δολοφόνος της Γλυφάδας, που «έντυσε» την πράξη του με το θρησκευτικό ιδεολόγημα του σατανισμού. Το πώς παρουσιάζει όμως κάποιος τις πράξεις του στον εαυτό του ή στους άλλους, δεν αντιστοιχεί πάντα στις αληθινές αιτίες τους. Το αποτέλεσμα μιας χρόνιας ψυχικής διαταραχής που δεν έλαβε ποτέ την απαραίτητη θεραπεία, η τυχόν ολιγωρία του οικείου περιβάλλοντος, το στίγμα της ψυχικής ασθένειας και της επίσκεψης στον ειδικό της ψυχικής υγείας, η απουσία πρόληψης, αλλά και η έλλειψη προστασίας των άστεγων συμπολιτών μας, είναι μερικά από τα θέματα που θα όφειλαν να μας απασχολήσουν, σε σχέση με το φρικτό συμβάν.
Αντί γι' αυτό, τα δελτία ειδήσεων και μερίδα του Τύπου αναλώνονται σε «ερεθιστικές» περιγραφές των συμβόλων και των «αρχών» του σατανισμού, συμβάλλοντας στη δημιουργία ενός μύθου που δεν αποκαλύπτει αλλά συσκοτίζει την αλήθεια. Το θέαμα αυτό αυξάνει την τηλεθέαση είτε γιατί προκαλεί αισθήματα φόβου στους περισσότερους, είτε γιατί εντείνει την πιθανότητα έλξης για κάποιους που είναι ήδη ψυχικά ασταθείς.
Είναι σημαντικό να κατανοήσουμε ότι αρκετοί ψυχικά ευάλωτοι άνθρωποι αναζητούν ιδεολογήματα όπως ο αντισημιτισμός, ο ναζισμός, ή ο σατανισμός προκειμένου να δομήσουν, να εκλογικεύσουν και να τοποθετήσουν σε ένα θεωρητικό πλαίσιο, μη ρεαλιστικές φοβίες, ιδεοληψίες και ροπές που ήδη εμφανίζουν μα που δεν έτυχαν ποτέ ψυχιατρικής αντιμετώπισης. Σε κοινωνίες όπως η ελληνική όπου κυριαρχεί έντονα το θρησκευτικό συναίσθημα, δεν είναι ακατανόητο ότι ορισμένοι ψυχικά νοσούντες επιλέγουν να εκτονώσουν την συμπτωματολογία τους μέσα από την ταύτιση με κάποιο ιδεολόγημα που στέκεται απέναντι στην επικρατούσα θρησκεία.
Το πρόβλημα λοιπόν δεν είναι από μόνο του ένα θρησκευτικό ιδεολόγημα, είναι η ψυχική ασθένεια και η πρόληψή της. Λύσεις υπάρχουν αρκεί να ερωτηθούν από τους ιθύνοντες οι πραγματικά ειδικοί. Και αρκεί να κατανοήσουμε κάποτε ως κοινωνία ότι υγεία χωρίς ψυχική υγεία δεν υπάρχει.