Ποιος διοικούσε τη σχολή του Βαγγέλη; Ποιος διοικούσε τον (Ο.Γ.Ε.Ε.Κ.Α) – «ΔΗΜΗΤΡΑ»; Το Υπουργείο Παιδείας; Ποιος διοικεί αυτή τη χώρα;
Δεν έχει νόημα σε ένα άρθρο να καταγραφούν οι συγκεκριμένες ευθύνες των ανθρώπων που διοικούσαν τη Γαλακτοκομική Σχολή Ιωαννίνων. Είναι ζήτημα που θα το βρει η δικαιοσύνη και όχι η αρθρογραφία.
Μην ντρέπεστε όμως τόσο πολύ για όσα συμβαίνουν κατά καιρούς με τη βία στη χώρα μας. Συμβαίνουν κι αλλού. Το bullying βρίσκεται σε καθημερινή διάταξη σε πολλές χώρες. Σε κάποιες, όπως στην Αμερική, οι σχολικές κοινότητες ζουν χειρότερα πράγματα, όταν εισβάλλουν με όπλο μικρά παιδιά και δολοφονούν, σαν να παίζουν σε video game. Aκόμα και στη βόρεια προτεσταντική Ευρώπη, τα κρούσματα πολλαπλασιάζονται με ανησυχητικούς ρυθμούς. Οπότε, μην νομίζετε ότι έχετε τη μοναδικότητα να ντραπείτε και να δρέψετε τους καρπούς άλλης μιας πρωτοποριακής θέσης για την κοινωνία μας…
Το ερώτημα βρίσκεται αλλού και ίσως εκεί έχουμε πράγματι μία από τις πρώτες θέσεις παγκοσμίως. Γιατί κατ΄εξακολούθηση και τόσο εντατικά, αναπαράγουμε ένα «εθνικό σύστημα» ανευθυνότητας στη διοίκηση των μονάδων και των οργανισμών μας; Τι είναι αυτό που πολλαπλασιάζει τα δείγματα των ανθρώπων που αδυνατούν να διοικήσουν ένα σχολείο, ένα δίκτυο, ένα πανεπιστήμιο ή έναν φορέα του δημοσίου;
Δεν είναι εξωφρενικό ένας διευθυντής εκπαιδευτικού ιδρύματος να γνωρίζει τη βαρβαρότητα που διαδραματίζεται στο σύστημα που διοικεί και να μην επεμβαίνει; Και να δέχεται τηλέφωνα από βουλευτές για να τη διαιωνίσει; Γιατί το κάνει;
Η απάντηση είναι λίγο απογοητευτική για τη μέση σκέψη που προσπαθεί να τον ενοχοποιήσει. Δεν πρόκειται απλά για έναν ανίκανο αλλά για έναν συνειδητά απαθή και βαθιά συντηρητικό άνθρωπο. Αυτό είναι το τυπικό δείγμα του σημερινού Έλληνα δημοσίου υπαλλήλου leader ή του Έλληνα manager. Κουβαλάει μέσα του τα συμπλέγματα του ευθυνόφοβου και του αποστασιοποιημένου από την πραγματικότητα. Θεωρεί ότι η θέση που κατέλαβε είναι «δώρο» ή «βραβείο» στο πλαίσιο μιας τιμοκρατικής διαδικασίας. Γι΄αυτό απέχει από την ανάληψη ευθυνών και κατακρίνει τους πάντες εκτός από τον εαυτό του.
Αν μιλήσετε με έναν διευθυντή σχολείου θα σας πει για τις ανεύθυνες οικογένειες, για το πώς έχει καταντήσει έτσι η κοινωνία και πως το Υπουργείο δεν ενδιαφέρεται για κανέναν. Δεν θα έχει άδικο αλλά για τον εαυτό του δεν θα βγάλει κουβέντα. Τοποθετείται εκτός αλυσίδας λες και είναι παρατηρητής στο δικό του σύστημα. Ασκεί δριμεία κριτική και «νίπτει τα χείρας» του. Μα, τότε γιατί ανέλαβε αυτή τη θέση; Για να παρακολουθεί απαθής τον εκφοβισμό των αδύναμων παιδιών του σχολείου, να ανέχεται τη χυδαιότητα και τον ρατσισμό και να καλλιεργεί περισσότερη κουλτούρα βαρβαρότητας στους μαθητές;
Το πρότυπο του ανεύθυνου διοικητή των ελληνικών συστημάτων αναπαράγεται συνεχώς. Λες και τους κλωνοποιεί κάποιος. Φοβισμένα ανθρωπάκια που δεν κατανοούν ότι αν δεν είσαι γενναίος δεν διοικείς πουθενά. Αν δεν έχεις το θάρρος να στείλεις στον διάολο τον βουλευτή που σε παίρνει τηλέφωνο για «εξυπηρετήσεις», αν δεν μπορείς να αφιερώσεις τη ζωή σου στη μονάδα που ανέλαβες και αν δεν έχεις την προσωπικότητα να είσαι ηγέτης, τότε απλά, μην το αναλαμβάνεις. Κανείς δεν υποχρέωσε με το ζόρι κάποιον να γίνει διευθυντής και να περιφέρει ξεδιάντροπα την ανικανότητά του.
Άρα, λοιπόν, ας μην νιώθουμε τόση ντροπή για τον Βαγγέλη. Ας νιώσουμε ντροπή ή περηφάνια για το σχολείο που πάει το δικό μας παιδί, για το περιστατικό bullying που μάθαμε για τους συμμαθητές του, για τις αθλιότητες που μπορεί να συμβαίνουν στο δικό μας πανεπιστήμιο.
Ας αισθανθούμε επιτέλους κάτι, ευγενικό ή χυδαίο, για τον δικό μας μικρόκοσμο και ας ζητήσουμε ευθύνες από τους διαχειριστές των δικών μας συστημάτων. Από τους ανθρώπους που σφυρίζουν αδιάφορα, μιλώντας πάντα για τους άλλους. Μόνο εκεί μπορούμε να αλλάξουμε κάτι και να σώσουμε άλλες περιπτώσεις στο μέλλον.
Το τηλεοπτικό θέαμα με τον Βαγγέλη τελείωσε άσχημα. Εγώ θα είμαι ένας από αυτούς που θα παρακολουθεί αν θα ζητηθούν σοβαρές ευθύνες από τον διοικητή της σχολής του. Και θα είμαι από τους πρώτους που θα το αναδείξω. Ας γίνει, επιτέλους, σαφές ότι σε κάθε σύστημα πρώτα είναι υπεύθυνος ο αρχηγός του και μετά όλοι οι άλλοι.