Περίπου πενήντα χρόνια, περνώ τις διακοπές του Πάσχα στη Μύκονο. Έχω ζήσει την αστραφτερή άνοδο αλλά και την υπερβολική εκμετάλλευση του νησιού. Θυμάμαι τον εαυτό μου εικοσάρη, Μ. Παρασκευή να κάθεται σε ένα από τα μπαρ με την τότε παρέα μου, να ακούω δυνατή μουσική, να πίνω παγωμένα σφηνάκια κίτρινη τεκίλα μασώντας φλούδα λεμονιού και γλείφοντας αλάτι. Θυμάμαι να περνούν οι λουλουδιασμένοι Επιτάφιοι από μπροστά, να χαμηλώνει η μουσική και τον εαυτό μου να παραπονιέται. Να εύχεται να προσπεράσουν γρήγορα αυτές οι γριές που κρατούσαν αναμμένα κεριά, οι γέροι και τα μικρά παιδιά, να συνεχίσω το ποτό. Από τότε έχουν περάσει πολλές δεκαετίες. Χρόνια δύσκολα, χρόνια γεμάτα πλούσιες εμπειρίες.
Η Μύκονος περιμένει τους Αθηναίους «βαρβάρους» για να δουλέψει το Πάσχα. Άδεια ακόμη από τουρίστες, γεμάτη από νεαρούς και νεαρές υπαλλήλους μαγαζιών, μπαρ, κέντρων διασκέδασης και εστιατορίων. Όπου και να περπατήσεις βλέπεις αγόρια και κορίτσια σκυμμένα κρατώντας πινέλα να «ζωγραφίζουν» με λευκή λαδομπογιά (όχι πια ασβέστη) πάνω στα καλντερίμια, σχηματίζοντας ακαθόριστα πλακάκια στον χώρο μπροστά από τις πόρτες των μαγαζιών τους. Να τοποθετούν εμπορεύματα στα άδεια ράφια. Να σκουπίζουν. Να σφουγγαρίζουν. Να καθαρίζουν τζάμια. Να καλλωπίζουν τα μαγαζιά τους. Όπως θα φρεσκαριζόταν η κάθε κοπέλα μετά από ένα μεγάλο ύπνο για να βγει από το σπίτι.
Μεγάλη Δευτέρα, επτά και μισή το απόγευμα ήμουν στον Ναό της Αγίας Κυριακής. Ενώ ο ιερέας διάβαζε απόσπασμα από το Ευαγγέλιο τότε βρήκε το μπαρ «Rock and Roll» να κάνει δοκιμή στο ηχητικό του σύστημα. Σείστηκαν τα παλιά στασίδια από τα δυνατά μπάσα. Κουνήθηκε ο πολυέλαιος. Έπεσε ένας μουγκός πανικός στους εκκλησιαζόμενους -κυρίως ηλικιωμένους. Ευτυχώς κάποια κυρία έκανε σήμα και έκλεισαν το παράθυρο που συνόρευε με το κλαμπ. Μικρή η διαφορά. Έντονη όμως η αντίθεση.
Η Μύκονος σε ένα μήνα περίπου ετοιμάζεται να εκλέξει κι εκείνη τον καινούργιο της δήμαρχο. Οι υπόδικοι πρώην δήμαρχοι που κατηγορούνται σε βαθμό κακουργήματος και έφεραν το νησί στο χείλος της οικονομικής καταστροφής, δεν θα λάβουν μέρος στις εκλογές, όχι επειδή δεν το θέλουν εκείνοι, αλλά επειδή ο υποψήφιος δήμαρχος κ. Α. Φιορεντίνος συνέβαλε να εφαρμοστεί ο νόμος. Η Μύκονος ήταν τυπικό παράδειγμα εύπορου νησιού που έφτασε λόγω «κακής» διαχείρισης στο σημείο να μην μπορέσει, πέρσι το καλοκαίρι, να πληρώσει τα συνεργεία που μάζευαν τα σκουπίδια, με αποτέλεσμα να μετατραπεί σε σκουπιδότοπο. Εύχομαι ο επόμενος Δήμαρχος, να αντιληφθεί ότι η παρανομία δεν ωφελεί κανέναν. Να εφαρμόσει τον νόμο ώστε τα μπαρ στην Χώρα της Μυκόνου να δουλεύουν νόμιμα με τις άδειες που τους έχουν εκδοθεί, να κρατούν το ωράριο και να μην διαταράσσουν την κοινή ησυχία. Επίσης, οι εισπράξεις από τις ξαπλώστρες στις παραλίες και οι δημοτικοί φόροι γενικά, να καταλήγουν στο ταμείο του Δήμου και όχι στις τσέπες δημάρχων και δημοτικών συμβούλων.