«Το Ελληνικό δεν πωλείται!» Με αυτό το σύνθημα οι δήμαρχοι Γλυφάδας, Αλίμου και Ελληνικού-Αργυρούπολης διοργανώνουν εκδηλώσεις αυτό τον μήνα για την μετατροπή της συνολικής έκτασης, των περίπου 5300 στρεμμάτων του πρώην αεροδρομίου του Ελληνικού, σε μητροπολιτικό πάρκο. Το υπογραμμίζω γιατί, σύμφωνα με την μελέτη του τότε ΥΠΕΧΩΔΕ, υπήρχε η πρόβλεψη και για 1000 στρ. δόμησης προφανώς για την εξασφάλιση εσόδων κατασκευής και συντήρησης του έργου. Αυτό όμως έχει εξ αρχής απορριφθεί από τους τοπικούς φορείς που απαιτούν μόνο πάρκο.
Οι ίδιοι φορείς σε συνεργασία με μια ομάδα του πολυτεχνείου προσέγγισαν και το κόστος του έργου σε 50–100 εκατ. ευρώ δηλ από 9,5 έως 19 ευρώ το τμ δηλαδή όσο περίπου κοστίζει ένα φυτώριο πικροδάφνης! Το πιο σημαντικό όμως επιχείρημα των δημάρχων της παραλιακής και πέριξ, είναι η περιβαλλοντική και πολιτική διάσταση του θέματος. Με το μητροπολιτικό πάρκο, ΤΟ ΠΑΡΚΟ της αθηναϊκής μητρόπολης δηλαδή, ο κάθε πολίτης της [π.χ. από την Δραπετσώνα, το Πέραμα, την Κυψέλη, την Ομόνοια, το Περιστέρι, το Καματερό, το Γαλάτσι, τα Πετράλωνα κλπ κλπ] θα αποκτήσει γρήγορα και φθηνά 1,76 τμ δροσερού πάρκου. Πώς; Απλά: 5.300.000 τμ / 3.000.000 κάτοικοι = 1,76666…τμ/κάτοικο! Είναι ο ίδιος κανόνας του μέσου όρου για το κατά κεφαλήν εισόδημα. Εσύ 100, εγώ 10 ο καθένας μας 55… Δεν είναι κι άσχημα !
Βέβαια η πρόταση του ΥΠΕΧΩΔΕ αφορούσε το ανέφελο 2007… Θα δανειζόμασταν και θα το φτιάχναμε. Σήμερα όμως η προκλητική εμμονή των δημάρχων της περιοχής αφορά στη χειμαζόμενη Ελλάδα του 2011. Είναι δυνατόν; Δεν είναι πια καιρός να σοβαρευτούμε; Να γίνουμε αυστηροί πρώτα με τους εαυτούς μας αλλά και με όσους γύρω μας απειλούν τη συλλογική επιβίωση κάνοντας ότι δεν καταλαβαίνουν; Το «Ελληνικό» είναι κρατική περιουσία κι όχι τσιφλίκι των τοπικών δημάρχων και κοινωνιών. Η αξιοποίησή του αφορά τους Γλυφαδιώτες αλλά τελικά και τους Χιώτες, τους Ηπειρώτες, όλους τους Έλληνες.
Η εμμονή στη διεκδίκηση «μητροπολιτικού πάρκου» προκαλεί. Ιδιαίτερα σήμερα. Όχι μόνο δεν συγκινεί την μεγάλη πλειοψηφία των κατοίκων της Αθήνας αλλά αντίθετα όσοι συνειδητοποιούν τι σημαίνει, εξοργίζονται. Και πώς να μην οργίζεσαι όταν το ελάχιστο κόστος για ένα τέτοιο πάρκο είναι πάνω από 1 δις ευρώ για να ωφεληθεί, σχεδόν αποκλειστικά, μια από τις πιο προνομιούχες περιβαλλοντικά περιοχές της χώρας; Ξέρετε ποια θα μπορούσε να ήταν η πιθανή πρόταση ενός κατοίκου του πολύπαθου αθηναϊκού κέντρου ή του Έβρου; Δεν πωλείται το ελληνικό παιδιά; ΟΚ! Μαζί σας! Ας υποστηρίξουμε μια πρόταση που θα ανακουφίσει ένα μεγάλο μέρος της Αθήνας και της χώρας βελτιώνοντας παράλληλα το πρόσωπο της διεθνώς. Να μετατρέψουμε το πρώην αεροδρόμιο σε πρότυπο χώρο φιλοξενίας παράνομων μεταναστών μέχρι να εξετάζεται η περίπτωσή τους. Τι λέτε;
Σε ότι με αφορά είμαι καχύποπτος από καιρό με τα «δεν πωλείται». Έχω καταλάβει ότι πίσω απ όλα αυτά κρυβόταν και κρύβεται η προκλητική ιδιοτέλεια ομάδων που πρακτικά ιδιοποιούνται δημόσια περιουσία αυτοδιοριζόμενοι προστάτες της. Να αναφέρω τη ΓΕΝΟΠ; Τους λιμενεργάτες; Τους πλουσιοπάροχα αποζημιωμένους της Ολυμπιακής; Συχνά αναρωτιέμαι. Αλήθεια τι φοβούνται όσοι αντιδρούν με εθνικοπατριωτικά επιχειρήματα στις επενδύσεις αλλοδαπών επί δημοσίων γηπέδων; Μήπως τα δέσουν και τα ρυμουλκήσουν στο Κατάρ ή το Αμβούργο; Και πως εξηγείται η περηφάνια και η ικανοποίηση όσων μοσχοπουλούν τα ακίνητα τους σε ξένους; Το αστείο ή μάλλον το τραγικό της υπόθεσης είναι ότι σήμερα λόγω της παγκόσμιας κρίσης ακόμη κι αν πουλάς φθηνά ελάχιστοι ενδιαφέρονται (ιδιαίτερα όταν είσαι μη σοβαρός).
Πιστεύω ότι το συμφέρον των πολιτών και της χώρας επιτάσσει να αξιοποιηθεί το «Ελληνικό» σύντομα, με διαφανή διεθνή διαγωνισμό με κριτήρια τη μέγιστη απόδοση για τα δημόσια ταμεία, την αξιοπιστία του επενδυτή, το ύψος των κεφαλαίων που θα επενδυθούν, τον αναπτυξιακό χαρακτήρα της επένδυσης, τις νέες μόνιμες θέσεις εργασίας και την ελάχιστη περιβαλλοντική όχληση για την περιοχή σε σύγκριση με την ωφελιμότητα της επένδυσης για τη χώρα. Αυτό όφειλε να έχει γίνει πριν 5 ή 6 χρόνια. Πολύ περισσότερο σήμερα.