Protagon A περίοδος

Οι φουμαδόροι

Η επιστολή που κάθισαν κι έγραψαν δύο βουλευτές προς τον Πρόεδρο της Βουλής, διαμαρτυρόμενοι γιατί στους διαδρόμους, στο καφενείο και στο εντευκτήριο του ελληνικού Κοινοβουλίου, εφαρμόζεται ο “νόμος του φουμαδόρου” ήταν επόμενο να γίνει αμέσως “είδηση”...

Αντώνης Φουρλής

Η επιστολή που κάθισαν κι έγραψαν δύο βουλευτές προς τον Πρόεδρο της Βουλής, διαμαρτυρόμενοι γιατί στους διαδρόμους, στο καφενείο και στο εντευκτήριο του ελληνικού Κοινοβουλίου, εφαρμόζεται ο “νόμος του φουμαδόρου” ήταν επόμενο να γίνει αμέσως “είδηση”. Δεν είναι και πολλές οι περιπτώσεις, όπου 88 βουλευτές από τέσσερα κόμματα (εν προκειμένω, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ και ΔΗΜΑΡ) προσυπογράφουν και συνυπογράφουν ένα κείμενο. Υπό την έννοια αυτή, ο Ανδρέας Ψυχάρης και ο Πύρρος Δήμας πιστώνονται την ευστοχία της κίνησής τους, καθώς βρήκαν ένα θέμα που συγκέντρωσε διακομματική συναίνεση. Επιτέλους!

Ταυτόχρονα, βρήκαν το κουράγιο – και είναι βέβαιο ότι θα τους χρειαστεί – να υποστούν τη γκρίνια και τα “μούτρα” ορισμένων συναδέλφων τους βουλευτών, οι οποίοι είναι δεδομένο ότι θα στραβομουτσουνιάζουν τις επόμενες ημέρες, όποτε συναντούν στο δρόμο τους έναν από τους δύο “άκαπνους”. Μπορώ εύκολα να ανακαλέσω στη μνήμη μου την “αντίσταση” που έκανε η Λιάνα Κανέλλη, υπέρ των δικαιωμάτων των καπνιστών…

Και η κυρία Κανέλλη, οφείλω να πω, είναι η καλύτερη περίπτωση. Γιατί βγήκε δημόσια να υπερασπιστεί τις απόψεις της, αναλαμβάνοντας την ευθύνη των λόγων της. Υπάρχουν και τα πολύ χειρότερα, όπως προκύπτει από την επιστολή των 88. Υπάρχουν όλοι εκείνοι οι βουλευτές, οι οποίοι μαζί με συνεργάτες τους δεν αφήνουν “ούτε ένα τετραγωνικό μέτρο στο οποίο – ειδικά τις κρίσιμες ημέρες των συνεδριάσεων – να γίνεται σεβαστή η απαγόρευση του καπνίσματος” (αναφέρει η επιστολή).

Προσωπικά, με διακατέχουν “αντικαπνιστικά” αισθήματα. Ωστόσο, εδώ δεν είναι το θέμα μας το κάπνισμα. Εδώ μιλάμε για την εφαρμογή του νόμου από τους ίδιους τους νομοθέτες! Μπορεί να ακούγεται απλοϊκό, αλλά οι νομοθέτες οφείλουν να αντιληφθούν, ότι κρίνονται παντού για τη συμπεριφορά τους, αλλά και ότι έχουν το καθήκον να δώσουν το παράδειγμα σε μία κοινωνία που «γαλουχήθηκε» επί δεκαετίες στην ανομία. Και αν ακόμη θεωρήσουμε, ότι το κάπνισμα δεν «κοστίζει» στην ελληνική κοινωνία, είναι πάντως δεδομένο ότι η ανομία μας στοίχισε, μας στοιχίζει και θα μας στοιχίζει. Όσοι υποστηρίζουν, λοιπόν, ότι θέλουν να «ξανασηκωθεί» η χώρα και να αφήσει πίσω την παρακμή που βιώνουμε σήμερα, καλά θα κάνουν να ξεκινήσουν κόβοντας δύο κακές συνήθειες: το τσιγάρο εντός Βουλής και την ανοχή στην ανομία.