Ο Παύλος Γερουλάνος είναι εξωγήινος. Για τα τηλεοπτικά μας δεδομένα εννοώ. Καλεσμένος στην πρωινή εκπομπή των Μπιζόγλη – Αρβανίτη στριμωχνόταν στο πλάνο. Το στήσιμό του δεν ταίριαζε στα πρόχειρα παράθυρα της κρατικής (του) τηλεόρασης. Μπλε σκούρο κοστούμι, κοντινής απόχρωσης γραβάτα, μούσι περιποιημένο και μαλλιά υγρά τραβηγμένα πίσω. Μόνη γραμμή που ζωήρευε τη φιγούρα, το κυματιστό του αυτάκι που γλυκά πετάγεται προς τα δεξιά. Ένας ωραίος άντρας με μια ωραία φωνή.
Τυχαία δεν ήταν ούτε η στιγμή της πρόσκλησης ούτε της αποδοχής. Τοποθετήθηκε με τη χαρακτηριστική του βραχνάδα για το Μουντιάλ – εξάλλου κι ο ίδιος, όπως είπε, έχει κάνει πολλά σπορ και χρέη τερματοφύλακα – μίλησε για το όραμα της ΕΡΤ και το τρίπτυχο, Ενημέρωση – Εκπαίδευση – Ψυχαγωγία και όταν ήρθε η ερώτηση καταπέλτης του παρουσιαστή, τι θα γίνει με τους συμβασιούχους, η σκέψη του διαχύθηκε σε μακροσκελείς απαντήσεις.
Οι συμβασιούχοι, το μεγάλο αγκάθι, η αδικία του παρελθόντος απ’ τη μια και οι καλοί ερτατζήδες απ’ την άλλη που χωρίς να λογαριάσουν υπερωρίες, δούλεψαν για τη νέα καμπάνια του ΕΟΤ. Το σποτάκι που θα βγει έγινε εξ ολοκλήρου από μόνιμους της κρατικής. Καμία όμως σαφή τοποθέτηση για τους συμβασιούχους. Και αντί να επιμείνουν για να πάρουν απάντηση, οι παρουσιαστές πέρασαν στους κούρους και την καταπολέμηση της αρχαιοκαπηλίας. Μεγάλο θέμα, εθνικό, μεγάλα πλάνα, κοντινά – η προηγούμενη συζήτηση να αιωρείται- και ο υπουργός με ευφράδεια περισσή να τοποθετείται.
Για τους συμβασιούχους θα συνεχίσουμε μετά τις διαφημίσεις.