Persona non grata
Ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ, κ. Καρατζαφέρης, εξεπέλυσε επίθεση εναντίον των ευρωπαίων εταίρων μας και χαρακτήρισε «persona non grata για την Ελλάδα τον κ. Paul Tomsen».
Η έκφραση persona non grata είναι λατινογενής και σημαίνει «ανεπιθύμητο πρόσωπο». Αποτελεί όρο τόσο του Διεθνούς Δικαίου, όσο και των σύγχρονων διπλωματικών σχέσεων. Ο χαρακτηρισμός persona non grata (πληθυντικός: personae non gratae) χρησιμοποιείται σε διακοπή διεθνών σχέσεων (συνηθέστερα διμερών) ή σε άρση διαπίστευσης προσώπου που δια λόγου ή έργου προσέβαλε τη χώρα στην οποία ήταν διαπιστευμένο. Πρόσωπα που έχουν λάβει αυτόν τον χαρακτηρισμό (ο αντίθετος όρος είναι persona grata) είτε υποχρεούνται σε άμεση αναχώρηση, είτε απαγορεύεται η είσοδός τους στη χώρα. Δεν ισχύει, βέβαια, όταν τον χαρακτηρισμό αυτό αποδίδει ο πρόεδρος κάποιου κόμματος…
Μολότοφ
«Ξύλο, μολότοφ και χημικά στη συγκέντρωση ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ…».
Η ονομασία της προέρχεται από τον Σοβιετικό υπουργό Εξωτερικών επί διακυβέρνησης Στάλιν, τον Βιατσεσλάβ Μιχαήλοβιτς Μολότοφ. Κατά τη διάρκεια της επίθεσης του Κόκκινου Στρατού εναντίον των Φινλανδών, το Νοέμβριο του 1939, ο Μολότοφ – σε ραδιοφωνικό του μήνυμα προς τον σοβιετικό λαό – υποστήριξε πως η χώρα του δεν έριχνε βόμβες, αλλά «πανέρια» με τρόφιμα στους πεινασμένους Φινλανδούς. Τότε οι Φινλανδοί ονόμασαν ειρωνικά τις βόμβες αυτές «βόμβες πικ-νικ του Μολότοφ» και ως αντίδραση χρησιμοποίησαν εμπρηστικές φιάλες κατά των σοβιετικών αρμάτων, δίνοντάς τους το όνομα, επίσης ειρωνικά, «κοκτέιλ Μολότοφ». Το «πανέρι» των Σοβιετικών εναντίον της Φινλανδίας ήταν μια βόμβα που είχε μέσα της άλλες 60 μικρές εμπρηστικές βόμβες, οι οποίες διασκορπίζονταν κατά την πτώση.
Άγνωστος Στρατιώτης
Την Κυριακή 12 Φεβρουαρίου, «πεδίο μάχης» θύμιζε όλο το πάνω μέρος της Πλατείας Συντάγματος, αφού ένταση σημειώθηκε γύρω από τη Βουλή, μπροστά από τον Άγνωστο Στρατιώτη.
Στην Ελλάδα – για πρώτη φορά, το 1880, με απόφαση του δήμου Ερμούπολης Σύρου – στήθηκε μνημείο στον άγνωστο στρατιώτη του αγώνα του 1821. Στην Αθήνα ιδρύθηκε το πιο γνωστό μνημείο, στην Πλατεία Συντάγματος. Τα αποκαλυπτήρια έγιναν στις 25 Μαρτίου 1932, από την τότε κυβέρνηση του Ανδρέα Μιχαλακόπουλου.
Έγινε και διαγωνισμός για την ανάληψη του έργου: Η μελέτη του αρχιτέκτονα Εμμανουήλ Λαζαρίδη παίρνει το πρώτο βραβείο. Το θέμα του γλύπτη υπήρξε το άλλο μεγάλο «αγκάθι», με προεκτάσεις οικονομικές αλλά και πολιτικής διαπλοκής. Ο γλύπτης Θωμάς Θωμόπουλος, με τον οποία αρχικά συνεργάστηκε ο Λαζαρίδης, αποπέμφθηκε από το έργο, προκαλώντας τις έντονες αντιδράσεις (του πρώτου) που απέδωσε τον αποκλεισμό του σε οικονομικές διαφορές. Υποστήριζε, μάλιστα, ότι η υλοποίηση της πρότασής του κόστιζε 500.000 δρχ., αλλά δέχθηκε να το εκτελέσει με 300.000. Όμως, ο Λαζαρίδης ζήτησε να περιοριστεί στις 240.000. Έτσι, το νέο ανάγλυφο, αυτό που βλέπουμε σήμερα, ανατίθεται στον Φωκίωνα Ρωκ. Ωστόσο, σύμφωνα, με τα δημοσιεύματα της εποχής, πίσω από τον Φωκίωνα Ρωκ βρισκόταν ο Κων. Δημητριάδης, με στενές διασυνδέσεις με τα ανώτατα κλιμάκια της κυβέρνησης. Στην πραγματικότητα, έλεγαν, η εκτέλεση του διακόσμου ανήκε στον Δημητριάδη, ο οποίος κρυβόταν πίσω από το πρόσωπο του βοηθού του Φωκίωνα Ρωκ. Σκάνδαλα, από τότε…
Σε αντίθεση με αυτό που πολλοί πιστεύουν, στο Μνημείο δεν υπάρχουν σοροί, ακολουθώντας τα έθιμα των αρχαίων Ελλήνων που ήθελαν τον τάφο κενό. («Μία δε κλίνη κενή φέρεται εστρωµένη των αφανών», Θουκυδίδης, 2.34.3)
Πηγές
Λεξικό Τεγόπουλος-Φυτράκης
wikipedia.org
ΓΕΕΘΑ