Καινούρια πληγή άνοιξε με αλυσοπρίονα, τσεκούρια και κορδέλες. Οι πανέξυπνοι Έλληνες μόλις ζορίστηκαν δεν δίστασαν να κάνουν αυτό που με τη γλώσσα κοροϊδεύουν τάχα. Πριονίζουν κυριολεκτικά το κλαδί που ακόμη τους σηκώνει. Ορδές «υλοτόμων» άρχισαν να κόβουν δέντρα παράνομα, γιατί, λέει, είναι πιο φτηνό να ζεσταίνεσαι με ξύλα παρά με πετρέλαιο. Κάτι τέτοια συνέβαιναν σε πολύ πρωτόγονες κοινωνίες αλλά τότε και εκεί οι άνθρωποι δεν διέθεταν άλλα μέσα. Στην αρχαία εποχή η λέξη «ύλη» σήμαινε το δάσος σε αντίθεση με τη λέξη δένδρο που τη χρησιμοποιούσαν για να δηλώσουν τα δένδρα με καρπούς. Υπήρχε δηλαδή η έκφραση: δένδρα και ύλη όπου ακριβώς γινόταν ο διαχωρισμός ανάμεσα στα οπωροφόρα δένδρα και σ’ εκείνα που ζούσαν στο δάσος. Από εκεί η έννοια διευρύνθηκε στη σημερινή ύλη, που σημαίνει κάθε υλικό προϊόν ενώ τότε σήμαινε και τη λάσπη, το βόρβορο. Από εκεί και το διυλίζω.
Κανονικά θα έπρεπε όλες αυτές οι μάντρες με τα καυσόξυλα να έχουν χαρτιά από Δασαρχεία, σχετικά με το πού βρήκαν τα ξύλα. Αλλά κοιτάξτε ποιος είναι ο υπεύθυνος Υπουργός και θα καταλάβετε. Αν δεν τους κόψει πάντως κάποιος γρήγορα τα χέρια θα μας κόψουν αυτοί όλα τα δένδρα.