Το σπουδαίο και θετικό γεγονός για το έτος 2014 είναι ότι η χώρα θα πιάσει, επιτέλους, πάτο. Ότι προς το τέλος του χρόνου και την αρχή του 2015 θα αρχίσουν – αν όλα πάνε «καλά» – να εμφανίζονται θετικά σημάδια στους οικονομικούς δείκτες. Η ανεργία να σταθεροποιείται. Οι τιμές των ακινήτων να έχουν ακουμπήσει το χαμηλότερο δυνατό σημείο. Οι μισθοί και συντάξεις να μην απειλούνται με επιπλέον μειώσεις. Νέες επιχειρήσεις να κάνουν την εμφάνισή τους. Σοβαροί εγχώριοι και ξένοι επενδυτές, κι όχι aggressive funds που πάνε για γρήγορο κέρδος, να επενδύουν στη χώρα. Το χρηματιστήριο να ανεβαίνει. Οι τράπεζες να αρχίσουν να δανειοδοτούν και πάλι τους φερέγγυους πολίτες.
Αν καταφέρουν οι κύριοι Σαμαράς και Βενιζέλος να κρατηθούν στη γέφυρα του πλοίου και να μην πέσουν στη θάλασσα από τη σφοδρή τρικυμία που θα πλήξει το μεγαλύτερο μέρος του 2014, τότε η συγκυβέρνηση θα διαβεί το κατώφλι του 2015. Πιθανά την πρώτη χρονιά γαλήνης και ισχνής ανάκαμψης. Θα είναι όμως πάρα πολύ δύσκολο Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ να διατηρηθούν στην εξουσία ολόκληρο το 2014. Να μην αναγκαστούν και πάνε σε γενικές εκλογές, μετά τη συντριπτική ήττα που θα υποστούν στις Δημοτικές αλλά και στις Ευρωεκλογές. Το μεγάλο ερωτηματικό είναι το πώς θα καταφέρουν να κυβερνήσουν αν τα αποτελέσματα αναδείξουν τον ΣΥΡΙΖΑ αρκετές μονάδες πάνω από τη Ν.Δ., το ΠΑΣΟΚ δεν καταφέρει να εκλέξει ούτε έναν Ευρωβουλευτή και τη φασιστική Χρυσή Αυγή να είναι πάνω από 10 τοις εκατό; Μία τέτοια εξέλιξη προφανώς θα κάνει ακόμα πιο ελκυστική την εκροή βουλευτών από τα δύο κόμματα της συγκυβέρνησης προς τον ΣΥΡΙΖΑ ή την ανεξαρτητοποίησή τους και αυτό θα δυσκολέψει την κυβερνητική συνοχή.
Υπάρχει όμως και η περίπτωση που οι δανειστές με μονάχα την προοπτική να έχουν για συνομιλητή τους τον κ. Τσίπρα, που θα δυσκολέψει την εξέλιξη του μνημονίου, να βάλουν το χέρι στην τσέπη. Να επιμηκύνουν το δυσβάσταχτο χρέος στα 50 χρόνια μειώνοντας ταυτόχρονα το επιτόκιο δανεισμού. Αυτά τα δύο πολύτιμα δώρα μπορούν να δώσουν μερικούς μήνες πνοής στη συγκυβέρνηση έως ότου φανούν τα πρώτα σημάδια σταθεροποίησης των οικονομικών δεικτών και η δειλή ανάκαμψη της οικονομίας. Αυτά από μόνα τους θα επιτρέψουν στη Ν.Δ. και στο ΠΑΣΟΚ να μπορέσουν να κάνουν κοινωνική πολιτική από το πραγματικό πλεόνασμα κι όχι από τη δική μας τσέπη. Το 2014 έρχεται και παραδόξως η ελπίδα μας είναι, επιτέλους, να πιάσουμε πάτο.