Αν ψάξουμε με μεγάλη προσοχή να βρούμε στοιχεία που θα βοηθούσαν την οικονομία, τη βιομηχανία αλλά και την κοινωνία να βελτιωθούν σημαντικά, χωρίς να επενδύσουν μεγάλα ποσά, θα «σκοντάψουμε» στην οργάνωση. Η οργάνωση κάνει τη διαφορά!
Αυτοί που έχουν ασχοληθεί με ψηφιακές εφαρμογές σε επιχειρήσεις και οργανισμούς καταλαβαίνουν αμέσως τι εννοώ. Τι να το κάνω το σύστημα υψηλής τεχνολογίας, εάν δεν έχω καταφέρει προηγουμένως να οργανώσω τις απαιτούμενες διαδικασίες, εάν δεν έχει γίνει καταμερισμός του έργου με συγκροτημένο τρόπο στους αρμόδιους, ούτως ώστε να βγει το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα;
Προέχει πρώτα να οργανωθούμε πριν επενδύσουμε π.χ. σε Computer και σε δίκτυα. Διαφορετικά θα πανε χαμένες οι επενδύσεις, πράγμα το οποίο έχει γίνει κατ' επανάληψη στο ελληνικό Δημόσιο και στις ΔΕΚΟ. Είχαν αγοραστεί τη δεκαετία του '80 και του '90 πανάκριβα μηχανήματα πληροφορικής που αράχνιασαν σε αποθήκες, όλο και νέα εμπόδια παρουσιάζονταν και δεν προχωρούσε η εφαρμογή. Οι προμήθειες, φυσικά, πήγαν ρολόι…
Μάχες δόθηκαν και ακόμα δίνονται ώστε να μη φτιαχτούν οργανογράμματα. Χωρίς οργανόγραμμα δεν ξέρεις ποιος έχει ποια αρμοδιότητα σε έναν οργανισμό. Μπλόκο, λοιπόν, στη οργάνωση. Σκόπιμα ή από συνήθεια. Και με αυτόν τον τρόπο πώς να αποδώσει κανείς ευθύνες; Και από την άλλη, οι πρόθυμοι για δουλειά, αυτοί που θέλουν να προχωρήσουν τα έργα, μπλοκάρονται λόγω πολλαπλών ή αλληλοαναιρούμενων αρμοδιοτήτων.
Και έτσι φτάσαμε αισίως στην εποχή της αξιολόγησης, και ακούμε τον κύριο Μπουτάρη να λεει ότι το θέμα είναι ακατανόητο αλλά θα εφαρμόσουμε τον νόμο, τη δε κυρία Δούρου να βλέπει ένα σωρό εμπόδια και να απορρίπτει την αξιολόγηση. Τι αξιολόγηση, χωρίς μια στοιχειώδη οργάνωση;
Δεν συνάδει ο Έλληνας με την οργάνωση, δεν τα πάει καλά, ακούω όταν αναφέρω το θέμα. Δεν μπορώ να συμφωνήσω. Γιατί, έχει κανένα κώλυμα εκ γενετής ο Έλληνας και δεν μπορεί να οργανωθεί; Διαφωνώ! Υπάρχουν πολλές περιπτώσεις, όπου η οργάνωση πήγε πολύ καλά στη Ελλάδα. Και δεν είναι μόνο σε περιπτώσεις όπου πατάει στο περιβόητο φιλότιμο. Η οργάνωση έχει βεβαίως άμεση σχέση με τον χρονικό προγραμματισμό. Εδώ χρειάζεται σκέψη και συνεπάγεται διανοητική… κούραση. Πρόβλεψη, πώς θα «κουμπώσει» στο μέλλον το ένα κομμάτι επάνω στο άλλο; Βασικά πράγματα στη διαχείριση έργων.
Για να γίνω πιο κατανοητός, θα αναφέρω ένα θέμα σχετικό με την οργάνωση που μας ακουμπάει όλους, λίγο-πολύ. Οι συγκοινωνίες. Αστικές και Υπεραστικές. Πότε θα έρθει το λεωφορείο; Εάν το παίρνεις από την αφετηρία, μπορείς να το μάθεις. Αλλά, εάν το παίρνεις κατά τη διαδρομή, τότε συνήθως… ατύχησες. Σπανίως υπάρχουν ταμπέλες στη στάση που αναγράφουν πότε θα περάσει το δρομολόγιο. Και εάν υπάρχουν, γίνονται και δολιοφθορές, καταστρέφονται. Ενίοτε για ίδιον συμφέρον, π.χ., των τοπικών ταξιτζήδων, που έχουν κολλήσει τα τηλέφωνά τους στη στάση. Δεν καταφέρομαι γενικώς κατά των ταξιτζήδων, ευτυχώς που τους έχουμε, μη με παρεξηγήσετε. Αυτοί δε είναι συνήθως άρτια οργανωμένοι.
Δεν υπάρχουν τα χρήματα και οι άνθρωποι για να κάνουν την οργάνωση;
Με τόσους ανέργους επιστήμονες, και τεχνικούς, εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ δεν απορροφούνται από το ταμείο στήριξης ανεργίας, αυτό ανέφερε αυτήν την εβδομάδα στην τηλεόραση ο κύριος Σουλτς, ο πρόεδρος του ευρωπαϊκού κοινοβουλίου! Από τα έξι δισ. που είναι διαθέσιμα για τα έτη 2014 και 2015 μόνο το 10% έχει απορροφηθεί! Ας γίνει επιτέλους ένα πρόγραμμα οργάνωσης των συγκοινωνιών. Να μπουν ταμπέλες με τις ώρες των δρομολογίων σε κάθε στάση! Και να προσληφθούν για τη δουλειά αυτή κατάλληλοι άνθρωποι που είναι σήμερα άνεργοι για να στήσουν το πρόγραμμα, εάν δεν επαρκεί το υπάρχον προσωπικό.
Όλα τα εξαρτήματα που θα χρειασθούν για να κατασκευαστούν οι ταμπέλες με σωστές προδιαγραφές μπορούν να κατασκευαστούν από ελληνικές εταιρείες!
Αυτή την πρόταση κάνω δημόσια και καλώ τον αρμόδιο υπουργό να την εφαρμόσει. Γιατί να μην μπορούμε να αντιγράψουμε τα σωστά συστήματα από άλλες χώρες, π.χ. Γερμανία, Αγγλία, Ελβετία, που παρέχουν αυτονόητα τέτοια πληροφόρηση στους πελάτες των δημοσίων λεωφορείων; Σε κάθε στάση! Αυτοί έχουν προχωρήσει και σε ηλεκτρονικά συστήματα πληροφόρησης, με λυχνίες και φωτεινές επιγραφές. Ας φτιάξουμε εμείς πρώτα το κλασικό, και μετά τα άλλα. Παράλληλα, γίνεται και πληροφόρηση μέσω Διαδικτύου. Αλλά δεν έχει ο κάθε ένας ένα ακριβό κινητό στην τσέπη του.
Όπως βλέπετε, δεν χρειάζονται μεγάλες επενδύσεις για να βελτιωθεί η ποιότητα. Οι σωστές πινακίδες, σε ταμπλό που θα προστατεύουν τα έγγραφα με τις πληροφορίες των δρομολογίων από την κακοκαιρία, αυτό είναι όλο. Τα δελτία πρέπει βεβαίως να ενημερώνονται από την αρμόδια υπηρεσία εγκαίρως, όταν γίνονται αλλαγές. Το αποτέλεσμα θα είναι εμφανές και ελεγχόμενο από τους πολίτες που χρησιμοποιούν τις δημόσιες συγκοινωνίες. Σε μερικούς νομούς, όπως στον νομό Μαγνησίας, είχε γίνει αυτό το σύστημα για… μια σεζόν, δεν εμπεδώθηκε, δυστυχώς.
Η οργάνωση κάνει τη διαφορά. Σαν να ακουμπάει μαγικό ραβδί, όπου έχει εφαρμοσθεί η σωστή οργάνωση, ανεβαίνει και η ποιότητα των υπηρεσιών.
Ισχύει όμως και το αντίστροφο.