Η Χρυσή Αυγή εδραιώνει αργά αλλά σταθερά την θέση του "κράτος εν κράτει" στην χώρα μας αλλά την ίδια ώρα ο δημόσιος διάλογος εξαντλείται ως επί το πλείστον σε αστεία επιχειρήματα για τους υποτιθέμενους λόγους που στην Ελλάδα του 2012 έχει βρεθεί χώρος για να δημιουργηθεί- πολιτικά, θεσμικά, κοινωνικά, ηθικά, ακόμα και αισθητικά- το πλαίσιο ανάδειξης της ωμής βίας, του εκφοβισμού και των τραμπουκισμών σε πολιτική πρόταση που βρίσκει απήχηση σε μία αν όχι ευκαταφρόνητη, σίγουρα μη αμελητέα μερίδα συμπολιτών μας. Άλλος θα πει ότι φταίει το Μνημόνιο. Κάποιος άλλος θα υποστηρίξει ότι φταίει η ανεξέλεγκτη λαθρομετανάστευση. Άλλοι θα ισχυριστούν ότι το φαινόμενο "Χρυσή Αυγή" οφείλεται στην ολοκληρωτική απουσία του κράτους και την ανασφάλεια που νιώθει ο πολίτης. Άλλοι πάλι θα εντοπίσουν το πρόβλημα στην εξαθλίωση που κάνει εμφανή τα σημάδια της στην ελληνική κοινωνία. Και υπάρχουν και κάποιοι που λένε ότι φταίει ο… Λαζόπουλος ή ίσως ακόμα και ο Τσίπρας.
Ευθύνεται σε μεγάλο βαθμό η απουσία του κράτους. Τα πράγματα όμως δεν είναι τόσο απλά ή, για την ακρίβεια, απλοϊκά όσο θέλουν κάποιοι να τα παρουσιάζουν σε ό,τι αφορά το πώς φθάσαμε σήμερα στο σημείο η πιο ακραία φασιστικά απειλητική μορφή των άκρων της ακροδεξιάς να αναβιώνει στην χώρα μας την πιο ανατριχιαστική εκδοχή του "νόμος και τάξη" και να θέλει να την επιβάλλει με όχημα την ωμή βία. Αρχικά ξεκινώντας με χαστούκια on camera και στη συνέχεια με κλωτσιές και μπουνιές και πάλι on camera. Και ποιός ξέρει πού θα σταματήσει μέχρις ότου καταφέρει να καταστήσει αυτό που φτάνει στα μάτια μας μέσω της εικόνας, αναντίρρητη πραγματικότητα ώστε να είμαστε υποχρεωμένοι να χωνέψουμε, είτε μας αρέσει είτε δεν μας αρέσει. Και μετά να ακολουθήσουν οι βαρύγδουπες αναλύσεις όσων επικαλούνται υποτιθέμενους λόγους για να ερμηνεύσουν δήθεν τις αιτίες που η Χρυσή Αυγή έχει σήμερα αποκτήσει ρόλο και λόγο ύπαρξης στην δημόσια σφαίρα. Στην ουσία όμως, η επανάληψη ενός μοτίβου που λέει ότι η λαθρομετανάστευση ή το Μνημόνιο ή ο ξεπεσμός του πολιτικού μας συστήματος (ή και ολίγον ο Λαζόπουλος) φταίνε για την άνοδο της Χρυσής Αυγής, το μόνο που πετυχαίνουν είναι να νομιμοποιούν αυτό ακριβώς που θεωρητικά ξορκίζουν. Πολλά όσα επικαλούνται ότι είναι δήθεν οι λόγοι για τους οποίους συζητάμε σήμερα για την Χρυσή Αυγή με αυτήν την φυσική κυνικότητα, είναι όσα εδραιώνουν την θέση της στο ασυνείδητο της ελληνικής κοινωνίας.
Για μένα η Χρυσή Αυγή είναι κάτι περισσότερο επικίνδυνο από την βία της οποίας μετέρχεται. Γιατί αν την βία δεν θα βρεθεί ένας σώφρων άνθρωπος στην ελληνική κοινωνία για μην την αποκηρύξει και να μην την καταγγείλει αυτόματα με το που την δει να συμβαίνει, θα βρεθούν πάρα πολλοί- ίσως περισσότεροι απ' όσοι θα περιμέναμε- αν όχι να υποστηρίξουν αλλά έστω να ανεχθούν ασμένως ιδεοληψίες, οι οποίες διαμορφώνουν και εκπορεύουν την βία της Χρυσής Αυγής με σκοπό να τις επιβάλλει και τελικά να τις καταστήσει κυρίαρχες. Η Χρυσή Αυγή εκφράζει σήμερα στον υπερθετικό βαθμό τις σιωπηρές εκείνες ιδεοληψίες, νοοτροπίες και συμπεριφορές με τις οποίες ένα όχι ευάριθμο κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας μεγάλωσε και μεγάλωσε ακόμα και τα παιδιά του. Ο Έλληνας εργοδότης που προσλαμβάνει για ένα ξεροκόμματο κακορίζικους μετανάστες εκμεταλλευόμενος την πείνα τους ή τους αφήνει ακόμα και απλήρωτους, δεν πάει να πει αναγκαστικά ότι ψήφισε Χρυσή Αυγή. Ο Ελληνάρας ταξιτζής ή ξενοδόχος που νιώθει το αφεντικό στην χώρα του και με την κουτοπονηριά του κλέβει τους ξένους τουρίστες που επισκέφονται την Ελλάδα, δεν πάει να πει αναγκαστικά ότι ψήφισε Χρυσή Αυγή. Ο τύπος του Έλληνα που θεωρεί όλους τους άλλους λαούς χαζούς και ηλίθιους εκτός από τον εαυτό, δεν πάει να πει αναγκαστικά ότι ψήφισε Χρυσή Αυγή. Το πρότυπο του νεοέλληνα που κάθετί διαφορετικό και αλλότριο προς τις επιλογές και τις προτιμήσεις του ίδιου δεν το ανέχεται ή ακόμα και το γελοιοποιεί, δεν πάει να πει αναγκαστικά ότι ψήφισε Χρυσή Αυγή.
Αυτά είναι μερικά μόνο από τα πολλά μικρά ψήγματα συμπεριφοράς που με τον χρόνο ωρίμασαν στην ελληνική κοινωνία η οποία, ενώ τα διέκρινε πάνω στο κορμί της, ουδέποτε συζήτησε με σοβαρότητα. Υφέρπονταν κάτω από το χαλί μέχρι την στιγμή, που συσσωρευμένα πια, άρχισαν να ενώνονται σε κομμάτια σχηματοποιώντας το σημερινό τερατούργημα της Χρυσής Αυγής. Αντί λοιπόν να ψάχνουμε μύθους και παραμύθια για το τι έφταιξε, ας δούμε κατάματα την αλήθεια. Ότι αν όλοι μας δεν απαρνηθούμε τον κακό μας εαυτό, τότε όλοι μας, εκούσια ή όχι, "είμαστε" Χρυσή Αυγή!