Stop the press: Το υπουργείο Οικονομικών προσπαθεί να δημιουργήσει -και να παγιώσει- μια δίκαιη, όσο και αποτελεσματική, φορολόγηση των αυτοκινήτων…
Ανοίγεις το email σου, βλέπεις ανακοίνωση από το υπουργείο Οικονομικών, που είναι προφανές ότι αφορά στα αυτοκίνητα, και -επειδή τα περιμένεις όλα, Δευτεριάτικα- είσαι σίγουρος ότι κάτι, διάολε, θα πρέπει να πληρώσεις. Για την ακρίβεια, θεωρείς ότι το 1.000άρι αυτοκινητάκι που έχεις θα στο φορολογήσουν σαν να είχες εκείνο το υπερπολυτελές γερμανικό 4×4 που το όνομά του θυμίζει πιπέρι. Παίρνεις, όμως, ανάσα -«μια ψυχή που είναι να βγει, ας βγει», σκέφτεσαι- διαβάζεις το υπουργικό πεσκέσι και, ξάφνου, η μέρα σου φωτίζεται! Ένα «yeah!» βγαίνει αβίαστα από το στόμα σου, λες και παίζεις street basketball στο Μπρονξ, αρχίζεις και κάνεις χάι φάιβ με όποιον βρεις μπροστά σου. Ναι, ρε φίλε, υπάρχει θεός – αν μη τι άλλο ο θεός της αυτοκίνησης υπάρχει.
Ιδού, λοιπόν, τι αναφέρει η ανακοίνωση του υπουργείου – φορέστε ζώνες και ξεκινήστε να διαβάζετε…
«1. Κατάργηση του κριτηρίου του κυβισμού των οχημάτων ως βάση της φορολόγησής τους. Αντί γι’ αυτό προτείνεται υπολογισμός της φορολογίας στη βάση της λιανικής τιμής (προ φόρων), με προοδευτική αναπροσαρμογή των συντελεστών του τέλους ταξινόμησης.
2. Καταβολή ΦΠΑ, έλεγχο στοιχείων και υπαγωγή στις διατάξεις της σχετικής φορολογίας των μεταχειρισμένων αυτοκινήτων τα οποία προέρχονται από χώρες του εξωτερικού.
3. Θέσπιση αντικινήτρων στην κυκλοφορία παλαιών και ρυπογόνων οχημάτων (π.χ. για οχήματα άνω της 20ετίας) με ένα «τέλος περιβάλλοντος».
4. Αντικατάσταση του συστήματος απόσυρσης από ένα δικαιότερο σύστημα φορολόγησης το οποίο θα επιδοτεί τα οχήματα χαμηλής τιμής αγοράς.
5. Ανάλογη προσαρμογή των τεκμηρίων διαβίωσης σχετικά με τα αυτοκίνητα.
6. Αλλαγή του τρόπου ελέγχου ανασφάλιστων και ανέλεγκτων από ΚΤΕΟ οχημάτων (π.χ. με ηλεκτρονική διασταύρωση των στοιχείων τους).
Το ρεπορτάζ μου καταλήγει κατηγορηματικά ότι στο υπουργείο σκέφτονται πολύ σοβαρά να εξορθολογίσουν στο άμεσο μέλλον τον (πολύπαθο) τομέα της αυτοκίνησης. Τόσα χρόνια πάθαμε σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα να γράφουμε στον ειδικό Τύπο ότι το κομμάτι που αφορά στο αυτοκίνητο στη χώρα μας χρήζει μιας άλλης αντιμετώπισης. Τώρα, πια, όμως, δεν πειράζει που αποτέλεσμα δεν είδαμε και τα κείμενά μας έλιωσαν σαν λάστιχο στην άσφαλτο, ένα μεσημέρι κάποιου καυτού Αυγούστου.
Δεν θέλω να σταθώ στα υπόλοιπα -με τα οποία φυσικά και συμφωνώ- αλλά στο πρώτο: Στη φορολογία των αυτοκινήτων βάσει της λιανικής τους τιμής. Δεν χρειάζεται να υπεραναλύσεις προκειμένου να αποδείξεις το αυταπόδεικτο, ότι αν αυτό λάβει χώρα -και δεν πάρει σασί- θα αποτελεί μια βαθιά πράξη δικαιοσύνης προς τους πολίτες, μια ατόφια πράξη κοινού δικαίου.
Σε καθαρά πολιτικό επίπεδο, αν αυτό γίνει, η κυβέρνηση θα βελτιώσει τα «κρατήματά» της – θυμηθείτε ότι, στο παρελθόν, το θέμα «αυτοκίνητο» αποτέλεσε «αμορτισέρ» για πολλούς πολιτικούς ταγούς της χώρας. Πόσοι πολίτες, άλλωστε, ψήφισαν βάσει των νόμων που θα ίσχυαν για το τετράτροχο που είχαν στο γκαράζ, παρκαρισμένο στον δρόμο ή στα όνειρά τους – και, αντίστοιχα, πόσοι κατέθεσαν πινακίδες;
Η δικαιοσύνη, λοιπόν, ίσως έρχεται στον τόπο μας και θα βγει -ποιος το περίμενε;- μέσα από ένα αυτοκίνητο. Το οποίο θα φοράει θερινά ελαστικά…