20 Οκτωβρίου είναι του Αγίου Αρτεμίου, αλλά δεν θα πω μεγάλη η χάρη Του, γιατί δεν είναι προστάτης των πολιτών, αλλά της Αστυνομίας – «πολιούχος» που είπε και το όργανο στην Τροχαία Αθηνών. Δεν μου φταίει σε τίποτα ο Άγιος, που ήταν κάτι σαν Διοικητής κάποτε -μηχανόβιος σίγουρα δεν ήταν- ούτε γνώριζα τη γιορτή. Στην Τροχαία βρέθηκα για να πληρώσω ένα πρόστιμο κι εκεί άρχισαν οι εκπλήξεις!
Όλα ξεκίνησαν από ένα πάρτι που είπα να πάω το Σάββατο το βράδυ και τελικώς, όπως το υπολόγισα, μου κόστισαν 10 βήματα 200 ευρώ, δηλαδή βήμα και 20 ευρώ. Τι πίνω και δεν σας δίνω; Τίποτα, είμαι εντελώς καθαρή, με 0% ποσοστό αλκοόλ, αλλά καθόλου νηφάλια.
Το βράδυ του Σαββάτου, βέβαια, ήπια. Όχι τον Βόσπορο, αλλά 2-3 ποτηράκια. Στις 3.30 τα ξημερώματα που πέφτω στο μπλόκο για αλκοτέστ, δεν είμαι μεθυσμένη, έχω πλήρη διαύγεια, και είμαι έτοιμη να πάρω την ευθύνη της παράβασης και να πληρώσω – άλλωστε συμφωνώ με τα πρόστιμα ειδικά στην περίπτωση του αλκοόλ.
Τα όργανα, σε μετρούν, σε συμβουλεύουν να πιεις νερό (είναι κοινό μυστικό άλλωστε), να τηλεφωνήσεις σε όποιον γνωστό με δίπλωμα μπορεί να έρθει για να μην πάρει το όχημα γερανός, και να ξανάρθεις σε λίγο για νέα μέτρηση. (Σε όσους έχει τύχει, ξέρουν τη συνέχεια, στους υπόλοιπους μπορεί να φανεί χρήσιμο).
Ρίχνεις μια ματιά και βλέπεις ότι εκτός από αυτοκίνητα, είστε 6-7 μοτοσυκλετιστές με εμφιαλωμένα στο ένα χέρι και στο άλλο το κινητό. Σχεδόν τέσσερις τα ξημερώματα, αν κάποιος είναι έξω, μάλλον δεν προσεύχεται στον Άγιο Αρτέμιο, θα έχει πιει κι αυτός κάτι, διαφορετικά θα κοιμάται. Αποφασίζω να πληρώσω το λάθος και να μην ενοχλήσω κι άλλους ανθρώπους.
Το όργανο με ενημερώνει ότι 1) η κλήση είναι 200 ευρώ (100, τις πρώτες δέκα μέρες) και 7 βαθμοί στο point system 2) Να πάρω υπηρεσιακό σημείωμα από την Τροχαία ότι πλήρωσα και 3) Να παραλάβω το όχημα από το πάρκινγκ που θα μου υποδείξουν.
(Ερώτηση δική μου: υπάρχουν έξοδα μεταφοράς ή χρέωση για κάθε μέρα στο πάρκινγκ; Απάντηση: δεν ξέρω, κάτι δίνετε, θα σας πουν στην Τροχαία).
Μεσολαβεί Κυριακή, που κλαίω το 100άρικο, γιατί δεν γνωρίζω τι θα ακολουθήσει. Δευτέρα, του Αγίου Αρτεμίου, που λέγαμε, 8 νταν που ανοίγει η υπηρεσία είμαι εκεί.
Ο αξιωματικός υπηρεσίας, μου κόβει το σχετικό σημείωμα ότι πλήρωσα την κλήση, και μου λέει από πού θα παραλάβω το όχημα.
(Ερώτηση δική μου: Εκτός από το σημείωμα και το δίπλωμα, χρειάζεται να έχω κάτι άλλο μαζί μου; Χρήματα… Απάντηση: 90,36 ευρώ, τα έξοδα μεταφοράς με τον γερανό και τις δύο ημέρες για το πάρκινγκ, νομίζω είναι τρία κάτι ευρώ τη μέρα… θα σας πουν εκεί, σας έχω γράψει τηλέφωνο).
Εκεί θα μου πουν, αλλά φαίνεται θεωρείται φυσιολογικό να έχεις 100 ευρώ στο πορτοφόλι, που να σου περισσεύουν! Επειδή ήθελα να μάθω λεπτομέρειες, αλλά ο αρμόδιος για τη νομοθεσία Αστυνόμος έλειπε λόγω της γιορτής του… πολιούχου, το έψαξα μόνη μου.
- Με βάση τους νόμους, λοιπόν, το όχημα μετά την παράβαση ακινητοποιείται μεν, χωρίς να πρέπει να μεταφερθεί με γερανό αμέσως, αλλά αφού περάσουν οι τρεις πρώτες ώρες, γιατί μετά κόβεται νέο πρόστιμο (έχεις πιει στο μεταξύ όλο τον Βόσπορο σε νερό, ή έχουν ξυπνήσει όλοι οι φίλοι με δίπλωμα…). Αλλά δεν στο λέει κανείς.
- Πώς είναι δυνατόν αν καλέσεις σε άλλη περίπτωση, ως ιδιώτης, έναν γερανό μόνο για ένα όχημα να σου κοστίσει 60-70 ευρώ, στη σύμβαση που έχει κάνει η τροχαία, με ιδιωτικές εταιρείες (πώς; με διαγωνισμό; με τι κριτήρια; κανείς δεν ξέρει…) για μαζική μεταφορά, να κοστίζει 90 ευρώ το ένα όχημα;
- Με ποια λογική αυτοκίνητα και μηχανές (πάνω από 50 κυβικά) έχουν το ίδιο κόστος μεταφοράς; Τι λογική κέρδους είναι αυτή που μια εταιρία, μεταφέροντας για παράδειγμα τις 5 μηχανές των μοτοσυκλετιστών προχθές, θα βγάλει μ' ένα δρομολόγιο τουλάχιστον 450 ευρώ; Μήπως να έγραφα αισχροκερδεί -και μάλιστα με τις ευλογίες της Τροχαίας;
Κάπως έτσι το Σάββατο μου κόστισε 20 ευρώ το βήμα… Η διαδρομή που θα έκανα μέχρι το σπίτι μου, ήταν 5 λεπτά με τη μηχανή, άντε 15' περπατώντας, αυτό που λέμε 10 βήματα. Μού στοίχισαν 197,12 ευρώ!
Η κακιά στιγμή που λένε: είτε να πάθεις κάτι οδηγώντας, είτε να πέσεις πάνω σε μπλόκο. Και για τα δύο να πληρώσεις -συμφωνώ- αλλά γιατί πρέπει να κάνουμε με τέτοιο εξωφρενικό τρόπο πλούσια μια ιδιωτική εταιρία;