Αθρόα είναι στην πραγματικότητα η εισροή μεταναστών και προσφύγων στις λεγόμενες Χώρες του Βίσεγκραντ, αυτές που έχουν διαμηνύσει στην ΕΕ ότι δεν θα δεχτούν «εκβιασμούς και διαταγές» για το Προσφυγικό.
Οι πρωθυπουργοί της Ουγγαρίας και της Πολωνίας, αλλά η σερβική πλευρά, που απορρίπτουν τις υποχρεωτικές ποσοστώσεις για τη μετεγκατάσταση των προσφύγων σε όλες τις χώρες της ΕΕ και έχουν φτάσει στο σημείο να υψώσουν μέχρι και φράχτες στα σύνορα της Ουγγαρίας με τη Σερβία, υποδέχονται υπό άκρα μυστικότητα πολλούς από τους υποτιθέμενους «ανεπιθύμητους» πρόσφυγες από την Ασία και την Μέση Ανατολή και τους παρέχουν άσυλο, σε μια απέλπιδα απόπειρα να αντιμετωπίσουν το οξύτατο πρόβλημα μείωσης του εργατικού τους δυναμικού.
Όπως σημειώνει το Bloomberg, αν και οι κυβερνήσεις των χωρών αυτών προτιμούν να σιωπούν, η εισροή μεταναστών είναι προφανής σε πολλές περιοχές της Πολωνίας, της Ουγγαρίας και της Σερβίας.
«Η Ουγγαρία και άλλα γειτονικά έθνη με έντονη αντι-μεταναστευτική πολιτική ανοίγουν ήσυχα ήσυχα την “πίσω πόρτα του σπιτιού τους” σε αλλοδαπούς. Η Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη, ως το ταχύτερα αναπτυσσόμενο κομμάτι της Ευρωπαϊκής Ένωσης, βλέπει μια τεράστια αποχώρηση γηγενών εργατών σε άλλες χώρες της Κεντρικής Ευρώπης, με το εγχώριο εργατικό δυναμικό να μην μπορεί πλέον να καλύψουν τις απαιτήσεις των εταιρειών», σημειώνει το δημοσίευμα.
Όπως αναφέρει, τα τελευταία χρόνια, οι κυβερνήσεις ήταν διατεθειμένες να υποδεχτούν αποκλειστικά «λευκούς, χριστιανούς εργαζόμενους» από κράτη όπως η Ουκρανία και η Λευκορωσία, αλλά πλέον και αυτή η κάνουλα… στεγνώνει.
Πλέον στις χώρες αυτές καταφτάνουν μετανάστες από τις εσχατιές του κόσμου και αυτές, αναγκαστικά τους υποδέχονται, καθώς επιθυμούν να κάνουν μια τονωτική ένεση στο εργατικό τους δυναμικό, το οποίο θα μειωθεί περισσότερο από 25% έως το 2050, σύμφωνα με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, μειώνοντας κατά μια ποσοστιαία μονάδα το χρόνο την οικονομική ανάπτυξη των κρατών αυτών.
Μάλιστα, ο αναπληρωτής διευθύνων σύμβουλος του ΔΝΤ, Τάο Ζανγκ, είπε στους κεντρικούς τραπεζίτες της περιοχής τον περασμένο Ιούλιο ότι οι χώρες τους πρέπει να αρχίσουν να… εισάγουν εργαζόμενους προκειμένου αυτοί να βοηθήσουν στην αντιμετώπιση του φλέγοντος ζητήματος.
Δεν είναι τυχαίο πως στην Ουγγαρία, την ταχύτερα αναπτυσσόμενη οικονομία της ΕΕ, το 2018 δόθηκαν 49.500 άδειες εργασίας σε μη-Ευρωπαίους πολίτες, ενώ το 2016 είχαν δοθεί μόλις 7.300.
Την μερίδα του λέοντος κατέχουν Ουκρανοί ενώ ακολουθούν από κοντά πλέον Βιετναμέζοι, Ινδοί και Μογγόλοι.
Και στο Βελιγράδι, εργάτες από την Αλβανία (μια χώρα που βρίσκεται σε μια, θαρρείς, μόνιμη εθνοτική διένεξη με την Σερβία) εργάζονται μαζί με τους ντόπιους για την κατασκευή της νέας προκυμαίας της πόλης στις όχθες του Δούναβη.
Σε μια πρόσφατη επίσκεψη, ο πρόεδρος Αλεξάνταρ Βούτσιτς εξέφρασε την έκπληξή του για το πώς «η οικονομική αναγκαιότητα καταφερε να εξομαλύνει μια μακροχρόνια ιστορία εθνικών εντάσεων».
«Παρ’ όλες αυτές τις θετικές εξελίξεις, κάποιοι εκ των ηγετών των κρατών αυτών, συνεχίζουν να σφυρίζουν τον αντι-μεταναστευτικό τους σκοπό, αποκρύπτοντας την πραγματικότητα από τους πολίτες τους», καταλήγει με νόημα το άρθρο.