Η ιδέα μίας έκκλησης προς την Ευρωπαϊκή Ενωση να μη μείνει απαθής στα βάσανα των κατοίκων της Βόρειας Συρίας αλλά να ασκήσει την επιρροή της υπέρ της προστασίας τους ανήκει στον 40άρη ιταλό συγγραφέα Ρομπέρτο Σαβιάνο («Γόμορρα»/«Gomorra)»).
Το σχετικό κείμενό του δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα La Repubblica και το συνυπογράφουν ηχηρά ονόματα του λογοτεχνικού χώρου, όπως οι Μάριο Βάργκας Γιόσα (Περού), Σαλμάν Ρούσντι και Χανίφ Κιουρέισι (Βρετανία), Σβετλάνα Αλεξίεβιτς (Λεκορωσία), Φερνάντο Αραμπούρου (Ισπανία), Μαρκ Οζέ, Μπερνάρ Ανρί Λεβί, Ανί Ερνό (Γαλλία), Λουίς Σεπούλβεδα (Χιλή), «Ελενα Φεράντε» (Ιταλία) κ.ά.
Το κείμενο του Σαβιάνο έχει ως εξής:
«Στην Τουρκία απαγορεύεται η λέξη πόλεμος: ο Ερντογάν και οι οπαδοί του επιτέθηκαν σε κούρδους πολίτες αλλά ονόμασαν τη στρατιωτική επιχείρηση ‘‘Πηγή της ειρήνης’’, με καταφανή αδιαφορία για την αλήθεια.
»Οποιος μιλάει για τον πόλεμο είναι προδότης. Για τις λίγες ελεύθερες φωνές στην Τουρκία υπάρχουν απειλές για αντίποινα: φυλάκιση, δυσφήμηση, θάνατος. Δεν επιτρέπεται καμία διαφωνία. Η σφαγή των Κούρδων, η ακύρωση της ανεξαρτησίας τους, των δικαιωμάτων τους και των ονείρων τους, όλα αυτά παρουσιάζονται από τον Ερντογάν σαν ζωτική αναγκαιότητα για τον τουρκικό λαό.
»Εδώ, ενάντια σε όλα αυτά, ενάντια στην ψεύτικη αφήγηση της πραγματικότητας, η Ευρώπη πρέπει να είναι ενωμένη, ισχυρή και συνεκτική. Δεν μπορούμε να εγκαταλείψουμε τους Κούρδους στη μοίρα τους. Μετά την προδοσία του Τραμπ, η Ευρώπη είναι το μόνο δυναμικό ανάχωμα για το παρόν και το μέλλον.
»Η κουρδική υπόθεση μάς απασχολεί επειδή οι πόλεμοι γίνονται με όπλα που κατασκευάζονται και πωλούνται από εμάς. Μας αφορά επειδή οι Κούρδοι είναι οι μόνοι που μπορούν να σταματήσουν τον Isis εκ των προτέρων. Μας ανησυχεί διότι η Τουρκία παίρνει χρήματα από την Ευρώπη για να σταματήσει τους πρόσφυγες από τη Συρία.
»Ολα αυτά μας απασχολούν γιατί η Ευρώπη, την οποία ορισμένοι θα ήθελαν να καταστρέψουν, πρέπει να αποδείξει ότι υφίσταται ως πολιτική, εδαφική, οικονομική και πρωτίστως πολιτιστική οντότητα. Ως τόπος όπου η δημοκρατία υπάρχει και, παρά τους κινδύνους που διατρέχει, ανθίσταται».