Η Ζαρίφα Γκαφάρι που στα 26 της, έγινε η πρώτη γυναίκα δήμαρχος στο Αφγανιστάν, είναι πεπεισμένη ότι θα την δολοφονήσουν…
Αλλωστε έχει ήδη λάβει θανατικές απειλές από τους Ταλιμπάν και το Ισλαμικό Κράτος. «Ξέρω ότι θα με δολοφονήσουν, αλλά δεν τους φοβάμαι αυτούς!», είπε με περίσσιο θάρρος στους New York Times.
Αυτή όμως, που φοβάται είναι η τοπική μαφία, όπως είπε, που είναι στο πλευρό της κυβέρνησης και εμπλέκεται στις άκρως διεφθαρμένες και κερδοφόρες αγοραπωλησίες γης.
«Η μαφία της γης είναι αυτή που με τρομάζει πραγματικά», είπε. «Ενας από αυτούς ήρθε και μου είπε αν δεν φύγω από δω θα μου φυτέψει μία σφαίρα στο κεφάλι».
Παρόλα αυτά, όχι μόνο δεν το βάζει κάτω, αλλά προσπαθεί με όλες τις τις δυνάμεις να κάνει τους άντρες συνεργάτες της και δημότες της πόλης της να συνηθίσουν στην παρουσία της και στην εξουσία μίας γυναίκας, κάτι που στο Αφγανιστάν είναι πρωτόγνωρο.
Το καλοκαίρι του 2018, η Γκαφάρι διορίστηκε δήμαρχος της Μαϊντάν Σαρ, μίας πόλης 35.000 κατοίκων στην επαρχία Βαρντάκ του Αφγανιστάν, κοντά στην Καμπούλ, από τον πρόεδρο της χώρας. Την πρώτη ημέρα που πήγε στο δημαρχείο της πόλης, όταν ανακοινώθηκε ο διορισμός της, την περίμενε ένας αγριεμένος όχλος αντρών που κράδαιναν ξύλα και κρατούσαν πέτρες για να την αναγκάσουν να φύγει και να μην ξαναγυρίσει. Διέφυγε σώα χάρη στην επέμβαση της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών, που έστειλαν παραστρατιωτικό σώμα για να την προστατέψει.
«Ηταν η χειρότερη ημέρα της ζωής μου», θυμάται.
Ομως, δεν πτοήθηκε ούτε το έβαλε κάτω. Μετά από έντονες διαμαρτυρίες της και μία μεγάλη εκστρατεία στα σόσιαλ μίντια, επέστρεψε στη θέση της μετά από εννέα μήνες και αφού είχε αποχωρήσει ο τοπικός κυβερνήτης που ήταν φανατικά κατά των γυναικών.
Παρόλα αυτά, δεν σημαίνει ότι έγινε δεκτή με ανοικτές αγκάλες. Οι ρεπόρτερ των NY Times περιγράφουν πώς σε μία συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου, οι 20 παρόντες άντρες γελούσαν μαζί της και δεν της έδιναν σημασία παρά κοιτούσαν τα κινητά τους. Τους έβαλε τις φωνές και σήκωσαν τα κεφάλια τους για λίγα λεπτά.
Μετά βγήκε στους δρόμους με συνοδεία στρατιωτικών, μοιράζοντας άδειες πλαστικές σακούλες σκουπιδιών στους πολίτες για να καθαρίσουν την πόλη που είναι γεμάτη σκουπίδια. Ελάχιστοι καταδέχθηκαν να τις πάρουν από τα χέρια της.
Η επαρχία του Βαρντάκ είναι μία από τις πιο συντηρητικές και οι Ταλιμπάν χαίρουν μεγάλης υποστήριξης από τον πληθυσμό.
«Η δουλειά μου είναι να κάνω τους ανθρώπους να πιστέψουν στα δικαιώματα και τη δύναμη των γυναικών», έγραψε απτόητη στο Twitter.
Πάντως, για λόγους ασφαλείας, η Γκαφάρι μετακινείται καθημερινά από την Καμπούλ, όπου διαμένει το βράδυ. Δεν τολμά να μείνει στην πόλη όπου είναι δήμαρχος.
Λίγες ημέρες αργότερα, φάνηκε μία αχτίδα φωτός στο δημοτικό συμβούλιο, όπου συζητούσαν για την επανεκκίνηση των εργασιών σε έναν τοπικό δρόμο. «Δώστε της τα εύσημα. Αυτές οι εργασίες είχαν βαλτώσει για 12 χρόνια, και αυτή είναι μόλις έναν μήνα εδώ και κατάφερε να ξεκινήσουν και πάλι. Μπορεί να είναι γυναίκα, αλλά έχει δύναμη», είπε στους παρευρισκόμενους ένας δημοτικός σύμβουλος.