Αβέβαιο παραμένει το μέλλον του «διαζυγίου» της Βρετανίας με την Ε.Ε., καθώς οι Ευρωπαίοι ηγέτες δεν έχουν καταλήξει ακόμη στη διάρκεια της παράτασης που θα δοθεί στη βρετανική κυβέρνηση, ώστε να υλοποιήσει τη συμφωνία για την αποχώρηση.
Αρχικά είχε γίνει γνωστό, μέσω του προσχεδίου της απόφασης της σημερινής Συνόδου Κορυφής, που επικαλείτο το πρακτορείο Reuters, ότι οι Ευρωπαίοι ηγέτες συμφώνησαν να προτείνουν την παράταση του Brexit μέχρι τις 22 Μαΐου, με την προϋπόθεση ότι το βρετανικό κοινοβούλιο θα επικυρώσει την συμφωνία μέσα στην επόμενη εβδομάδα.
Ωστόσο, σύμφωνα με διπλωματικές πηγές, η Γαλλία εξέφρασε αντιρρήσεις και πλέον στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων βρίσκονται αρκετές εναλλακτικές, καθώς εξετάζεται ως ημερομηνία η 7η Μαΐου, ενώ συζητούνται και τα ενδεχόμενα να προταθεί παράταση έως τα τέλη του έτους ή να μείνει ανοιχτή η ημερομηνία προς το παρόν.
Μεγάλο το βάρος της Μέι ενόψει τρίτου γύρου
Με το βάρος δύο κοινοβουλευτικών πανωλεθριών όσον αφορά τη συμφωνία του Brexit να είναι ασήκωτο πια στους πολιτικούς ώμους της, η Τερέζα Μέι έφθασε στη σύνοδο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου ελπίζοντας σε κάποια χρονική παράταση στο ορισμένο για τις 29 Μαρτίου διαζύγιο ΕΕ – Βρετανίας.
Η πρωθυπουργός της Βρετανίας γύρευε κάποια κίνηση καλής θέλησης από πλευράς των (υπολοίπων) Ευρωπαίων, ώστε να προσπαθήσει να κερδίσει τον τρίτο κοινοβουλευτικό γύρο στο Λονδίνο. Ακριβώς στο πνεύμα αυτό ήταν και οι πρώτες δηλώσεις της το μεσημέρι της Πέμπτης 21 Μαρτίου, μάλιστα σε περιβάλλον φορτισμένο από δηλώσεις αξιωματούχων της ΕΕ για προσπάθειες «μέχρι την τελευταία στιγμή».
Το αποτέλεσμα των διαβουλεύσεων των 27 ευρωπαίων ηγετών θα πρέπει να την άφησε με γλυκόπικρη γεύση. Πήρε την παράταση που ήθελε, αλλά υπό την προϋπόθεση ότι η Βουλή των Κοινοτήτων την ερχόμενη εβδομάδα θα υπερψηφίσει τα συμπεφωνημένα του παρελθόντος Νοεμβρίου. Αλλιώς το Βrexit θα είναι άτακτο, θα συνοδεύεται μόνο από τη φράση Νο Deal.
Ο γάλλος πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν προειδοποίησε τη Μέι ότι η Βρετανία θα αντιμετωπίσει την άτακτη αποχώρηση εάν την επόμενη εβδομάδα δεν καταφέρει να πάρει κοινοβουλευτική έγκριση για τη συμφωνία: «Πρέπει να είμαστε σαφείς, για τους εαυτούς μας, τους βρετανούς φίλους μας και τους ανθρώπους μας» δήλωσε ο κατά την άφιξή του. «Πρώτον, διαπραγματευόμαστε τη συμφωνία απόσυρσης επί δύο χρόνια. Δεν γίνεται να τη διαπραγματευτούμε εξαρχής. Δεύτερον, σε περίπτωση που δεν υπάρξει θετική ψήφος στη Βρετανία, θα κατευθυνθούμε προς την έξοδο χωρίς καμία συμφωνία. Ολοι το γνωρίζουν».
Ο διαπραγματευτής της ΕΕ Μισέλ Μπαρνιέ με τη σειρά του δήλωσε: «Εχουμε κάνει το καλύτερο δυνατόν. Τώρα η λύση βρίσκεται στο Λονδίνο».
Συμμαχία παραγωγικών δυνάμεων ενόψει χάους
Στο Λονδίνο όμως συμβαίνουν απίθανα πράγματα -σε επίπεδο κοινωνίας μάλιστα και όχι πολιτικής- τα οποία είναι ενδεικτικά της αγωνίας των Βρετανών για την επόμενη ημέρα του διαζυγίου. Συνδικαλιστικοί φορείς (TUC) και εργοδοτικές ενώσεις (CBI) συνυπέγραψαν «ανοικτή επιστολή», με αποδέκτη την πρωθυπουργό Μέι, στην οποία επισημαίνουν ότι εκτός από τη Συμφωνία Αποχώρησης ή το No Deal πρέπει να υπάρξει και ένα άλλο σχέδιο, γιατί η χώρα βρίσκεται σε «έκτακτη ανάγκη» λόγω του Brexit.
Γράφουν: «Μαζί εκπροσωπούμε εκατομμύρια εργαζόμενους και δεκάδες χιλιάδες επιχειρήσεις, εκ μέρους των οποίων σας γράφουμε για να σας ζητήσουμε να αλλάξετε την προσέγγισή σας στο Brexit». Οι συντάκτες της γράφουν ότι η Βρετανία είναι αντιμέτωπη με μία εθνική έκτακτη ανάγκη και ότι ενόψει ενός κινδύνου αποχώρησης χωρίς συμφωνία η κοινωνία και οι εταιρίες δεν είναι έτοιμες για ένα τέτοιο αποτέλεσμα.
«Το οικονομικό σοκ θα είναι αισθητό στις γενιές που θα ακολουθήσουν» υπογραμμίζουν.
Οι παραγωγικές δυνάμεις της Βρετανίας ζητούν από τη Μέι να προχωρήσει σε τρία μέτρα για να προστατέψει τις θέσεις εργασίας, τα δικαιώματα και την καθημερινότητα των εργαζόμενων: την αποφυγή της αποχώρησης χωρίς συμφωνία ως ύψιστη προτεραιότητα, τη διασφάλιση μίας παράτασης με διάρκεια τόση που να είναι αρκετή για να υπάρξει μία συμφωνία, και ένα «σχέδιο Β» που να προστατεύει τους εργαζόμενους, την οικονομία και ανοιχτά σύνορα Ιρλανδίας – Βόρειας Ιρλανδίας, το οποίο θα διαθέτει κοινοβουλευτική πλειοψηφία και την απαιτούμενη ισχύ διαπραγμάτευσης με την ΕΕ.