Η έντονη κοινωνική ζωή του Τζον Πόλσον, όταν ακόμη προσπαθούσε να «χτίσει» το fund του στα μέσα της δεκαετίας του ’90, είχε προκαλέσει ανησυχίες σε πιθανούς επενδυτές. Αισθάνθηκε τότε και ο ίδιος την ανάγκη να βρει «μια σύντροφο που θα τον βοηθήσει με τις καλές και τις κακές στιγμές της ζωής», όπως σημειώνει ο βιογράφος του.
Εφτιαξε με λίστα με τις προϋποθέσεις και κατέληξε ότι τις πληρούσε η ρουμανικής καταγωγής βοηθός του, Τζένι Ζακάρια. Είχε ζητήσει άσυλο από τις ΗΠΑ όταν ο αδελφός της, που ήταν αθλητής, άφησε τη Ρουμανία του Τσαουσέσκου για τη Δύση. Δεν έπινε, δεν κάπνιζε η Τζένι, δεν ξενυχτούσε, «ήταν για μένα μια δροσερή πνοή», έλεγε ο χρηματιστής.
Παντρεύτηκαν, απέκτησαν δυο κόρες και τώρα χωρίζουν.
Το διαζύγιο τους αναμένεται να είναι ένα από τα πιο ακριβά στην ιστορία της Νέας Υόρκης, καθώς η περιουσία του Πόλσον υπολογίζεται στα 4,8 δισ. δολάρια. Μέσα στην οικονομική κρίση του 2008 ο επενδυτής που σήμερα μετέχει, εκτός πολλών άλλων, στην Τράπεζα Πειραιώς και στην ΕΥΔΑΠ, είχε κερδίσει πάνω από 15 δισ. δολάρια για το fund του ποντάροντας στην πτώση της κτηματαγοράς. Ηταν μία από τις πιο επιτυχημένες προβλέψεις που έχουν γίνει ποτέ στις χρηματαγορές.
Η New York Post ήταν η πρώτη εφημερίδα που ανέφερε ότι ο 65χρονος Πόλσον είχε καταθέσει αίτηση για διαζύγιο. Το τρίτο πρόσωπο είναι η 33χρονη Αλίνα ντε Αλμέιδα, η οποία επαγγέλλεται διατροφολόγος και διαιτολόγος, ενώ είναι ιδιαίτερα ενεργή στα κοινωνικά δίκτυα.
Η ντε Αλμέιδα είχε θεαθεί μαζί με τον Πόλσον σε δείπνα σε ακριβά εστιατόρια, αλλά και σε δείπνο στο οποίο παραβρέθηκε ο ίδιος με τη σύζυγό του (φυσικά σε διαφορετικά τραπέζια). Μαζί τούς είδαν και στην Ιταλία, στον γάμο ενός άλλου χρηματιστή, στη λίμνη Κόμο – «ήταν αχώριστοι» και πολύ τρυφεροί ο ένας με τον άλλον, λένε οι αδιάκριτοι αυτόπτες.
Η Τζένι Πόλσον, σύζυγος του Τζον επί 21 έτη, εξεπλάγη με την ταχύτητα με την οποία εξελίχθηκε η υπόθεση του διαζυγίου, ανέφεραν οι Times.
Το ζευγάρι πιστεύεται ότι δεν είχε προγαμιαίο συμβόλαιο και αν κάτι θα ήθελε να αποφύγει ο Πόλσον είναι μια παρατεταμένη εμπλοκή στα δικαστήρια, οπότε η λύση του συμβιβασμού είναι η πιο πιθανή.