Βρισκόμαστε στο 37ο λεπτό του τελικού «της παρηγοριάς» στο Κόπα Αμέρικα. Ο γνωστός… συλλέκτης κόκκινων καρτών (μετράει, ήδη, έξι με την εθνική ομάδα της Χιλής), Γκάρι Μεντέλ, απωθεί τον Λιονέλ Μέσι με το σώμα του, βιαίως και κατ’ επανάληψη. Ο Αργεντινός κοντράρει τον αντίπαλο αρχηγό με το στήθος, αποκρούοντας τις επιθέσεις του. Αλλά ο παραγουανός διαιτητής της αναμέτρησης, Μάριο Ντίας, τους αποβάλλει και τους δύο.
Ο Μέσι δεν είχε αποβληθεί, ποτέ, στο παρελθόν σε επίσημο ματς. Μόνο σε ένα φιλικό, πριν από 14 χρόνια (17 Αυγούστου 2005), με την Ουγγαρία στο «Φέρεντς Πούσκας». Στα 18, στην πρώτη του εμφάνιση με την εθνική ομάδα της Αργεντινής. Είχε περάσει στον αγωνιστικό χώρο ως αλλαγή, στο 64′, και στο επόμενο λεπτό αντίκρισε απευθείας κόκκινη για χτύπημα σε αντίπαλο. Τότε δεν μπορούσε να το φανταστεί, όμως τώρα το ξέρει καλά: δεν ήταν, απλώς, μια άτυχη στιγμή, αλλά η αρχή της κακοδαιμονίας που δεν έπαψε να τον συνοδεύει στα παιχνίδια του με τη φανέλα της «Αλμπισελέστε».
Το επόμενο καλοκαίρι (2006) σκόραρε για πρώτη φορά σε Παγκόσμιο Κύπελλο (της Γερμανίας), όμως η Αργεντινή αποκλείστηκε στους προημιτελικούς. Το 2007, στα 20, βίωσε την απώλεια ενός σπουδαίου τροπαίου. Εφτασε στον τελικό του Κόπα Αμέρικα, αλλά έχασε (3-0) από τη Βραζιλία. Ηταν η πρώτη χάντρα σε ένα κομπολόι γεμάτο πίκρες. Στο Μουντιάλ της Νότιας Αφρικής, με τον Μαραντόνα στον πάγκο, η Αργεντινή γνώρισε τη συντριβή (στον προημιτελικό) από τη Γερμανία. Ο Μέσι, που στην Μπαρτσελόνα «έβγαζε μάτια», δεν σκόραρε ούτε ένα γκολ.
Το 2011 η Αργεντινή θρήνησε ακόμη ένα χαμένο Κόπα Αμέρικα – της το άρπαξε η Ουρουγουάη μέσα στο «σπίτι» της. Το 2014, στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Βραζιλίας, η «Αλμπισελέστε» έφτασε στον τελικό, όμως στο τέλος πανηγύρισαν οι Γερμανοί, σε ένα παιχνίδι όπου ο Μέσι ήταν άφαντος. Στο Κόπα Αμέρικα του 2015, ο «μικρός μάγος» πέτυχε μόλις ένα γκολ, και στον τελικό παρακολούθησε τους Χιλιανούς να κατακτούν τον τίτλο, ανήμπορος να αλλάξει τη ροή του αγώνα. Το 2016, το μούσι δεν του έφερε γούρι. Οδήγησε την εθνική του ομάδα στον τελικό του λάτιν τουρνουά, πετυχαίνοντας πέντε γκολ, όμως «λύγισε» την πιο κρίσιμη στιγμή. Εχασε και πέναλτι. Στο τέλος ανακοίνωσε ότι δεν θα ξαναπαίξει με τη γαλάζια φανέλα. Το ξανασκέφτηκε, επέστρεψε, και χάρισε στην Αργεντινή την πρόκρισή της στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Ρωσίας (πετυχαίνοντας «χατ-τρικ» στον προκριματικό με το Εκουαδόρ). Οταν η ομάδα του αποκλείστηκε από τη Γαλλία, ανέβηκε σε ένα αεροπλάνο και πέταξε προς άγνωστη κατεύθυνση.
Στο εφετινό Κόπα Αμέρικα τα πράγματα ήταν, εξ’ αρχής, δύσκολα. Η Αργεντινή εμφανίστηκε με ένα από τα πιο «φτωχά» ρόστερ των τελευταίων ετών, ενώ η Βραζιλία δεν έχει χάσει, ποτέ, την Κούπα στο έδαφός της. Την περασμένη Τετάρτη η οικοδέσποινα του τουρνουά νίκησε, στον ημιτελικό, την παρέα του «Λέο», και την έστειλε να παλέψει για την τρίτη θέση στον μικρό τελικό του Σαββάτου. Η Αργεντινή νίκησε τη Χιλή (2-1), όμως η Μοίρα -ντυμένη διαιτητής- δεν άφησε τον Μέσι να χαρεί ούτε αυτή τη (μικρή) επιτυχία.
Ο σούπερ-σταρ της Μπαρτσελόνα αρνήθηκε να παραστεί στην απονομή του χάλκινου μεταλλίου, και επιτέθηκε -πάλι- στην Conmebol (ποδοσφαιρική συνομοσπονδία Νοτίου Αμερικής): «Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι όλη η διαδικασία είναι “στημένη” προς όφελος της Βραζιλίας. Δεν θέλω να είμαι μέρος αυτής της διεφθαρμένης κατάστασης, λόγω της απουσίας σεβασμού προς την ομάδα μας. Πάντα λέω την αλήθεια και είμαι ειλικρινής. Αυτό είναι που με κρατάει ήρεμο».
Λίγη ώρα μετά τον επεισοδιακό μικρό τελικό, ο Μέσι επανήλθε, στα social media: «Αποχωρούμε από τη διοργάνωση με έναν θρίαμβο, με το κεφάλι ψηλά, αλλά και με το αίσθημα της αδικίας. Πιστεύουμε ότι αξίζαμε να βρεθούμε εμείς στον μεγάλο τελικό, γιατί παίξαμε καλύτερα από τη Βραζιλία στα ημιτελικά. Πλέον, πρέπει να κοιτάξουμε μπροστά, με αισιοδοξία, γιατί υπάρχει σωστή βάση για το μέλλον. Πρέπει ο κόσμος να δώσει χρόνο σε αυτή την εθνική ομάδα…».
Το πιστεύει, άραγε, ο Μέσι, ότι αυτή η Αργεντινή έχει μέλλον; Εντάξει, ούτε η Βραζιλία εντυπωσίασε στον ημιτελικό, όμως η «Αλμπισελέστε», ακόμη κι όταν παίζει σχετικά καλά, δείχνει (εδώ και πολλά χρόνια) να έχει χάσει την ταυτοπτητά της. Που ήταν, κυρίως, ο «τσαμπουκάς» της. Περισσότερο από κάθε τι άλλο, της λείπουν τα «τσεκούρια» που διέθετε στο ένδοξο παρελθόν της: οι αμυντικοί και οι ανασταλτικοί χαφ που «δάγκωναν» τον αντίπαλο και έπεφταν πρώτοι στην μπάλα, λες και επρόκειτο για τη ζωή τους. Η Αργεντινή έχει χάσει το πάθος, τη σκληράδα της. Θυμηθείτε το «ξύλο» που έφαγε στα δύο πρώτα της ματς στο Κόπα Αμέρικα, από την Κολομβία και την Παραγουάη. Μοιάζει πολύ με τον σημερινό της προπονητή, Λιονέλ Σκαλόνι, έναν ευγενή, ήρεμο και καλοσυνάτο κύριο, ο οποίος «φέρνει» μάλλον σε διπλωμάτη καριέρας, παρά σε καθοδηγητή ποδοσφαιρικής ομάδας.
Η σύγχρονη Αργεντινή δεν είναι ομάδα. Είναι ο Μέσι κι άλλοι δέκα παίκτες, που διαρκώς αλλάζουν μέχρι να βρεθούν εκείνοι που θα καταφέρουν να τον υποστηρίξουν καλύτερα – οι οποίοι ποτέ δεν βρίσκονται. Η «Αλμπισελέστε» έχει μείνει πολύ πίσω. Μόνον οι φανέλες της -και ο Μέσι- την κάνουν αξιοσέβαστη.
Η αποτυχία της στα γήπεδα της Βραζιλίας είναι η πρώτη, εδώ και πολλά χρόνια, για την οποία δεν ευθύνεται ο ηγέτης της. Ολοι στην Αργεντινή έχουν πειστεί πως, αυτή τη φορά, έφταιγε η διαιτησία. Μεγάλη ανακούφιση αυτή, για τον σούπερ-σταρ της Μπαρτσελόνα. Διότι, όπως πολύ σωστά παρατήρησε ο βραζιλιάνος μπακ Ντάνι Αλβες (πρώην συμπαίκτης του στη Βαρκελώνη) στη Marca, «εμείς χάνουμε πάντοτε όλοι μαζί, ενώ στην Αργεντινή χάνει μόνος του ο Μέσι…».
«Δεν είναι γραφτό σου, Λίο Μέσι, να κατακτήσεις κάτι σπουδαίο με την Αργεντινή», του διεμήνυσε, πάλι, η Μοίρα. Αλλά, έχει μπροστά του μια (τελευταία;) ευκαιρία: του χρόνου το Κόπα Αμέρικα διοργανώνεται στην Αργεντινή.