Μπορεί το Λος Άντζελες να είναι συνώνυμο της λάμψης, της χλιδής και εντυπωσιακών εικόνων από την ζωή στην παγκόσμια πρωτεύουσα του κινηματογράφου αλλά έχει μια πλευρά που δεν είναι ευρέως γνωστή και δεν περιποιεί τιμή για πόλη.
Σε μια από τις ανατολικές περιοχές του Λος Άντζελες βρίσκεται το Puente Hills Landfill, πρόκειται για μια χωματερή και μάλιστα για την μεγαλύτερη χωματερή στις ΗΠΑ. Αν και η χωματερή είναι κλειστή εδώ και μια δεκαετία εντούτοις σε αυτή εξακολουθούν να στοιβάζονται 130 εκατ. τόνοι σκουπιδιών. Κάθε λεπτό από την χωματερή εκλύονται περίπου 850 κυβικά μέτρα ενός αερίου που περιέχει διοξείδιο του άνθρακα και μεθάνιο, αερίου που συμβάλει στην μόλυνση της ατμόσφαιρας και τις κλιματικές αλλαγές. Το αέριο παράγεται από την δραστηριότητα μικροβίων που καταναλώνουν τα οργανικά υλικά των σκουπιδιών. Έχει δημιουργηθεί στην χωματερή μια εγκατάσταση η οποία παγιδεύει σημαντικές ποσότητες του βλαβερού αερίου και το χρησιμοποιεί για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας με την οποία τροφοδοτούνται χιλιάδες νοικοκυριά.
Τα στελέχη της start-up εταιρείας Ways2H θεωρούν ότι χωματερές όπως αυτή του Λος Άντζελες μπορούν να αποτελέσουν «εργοστάσια» παραγωγής υδρογόνου που πολλοί πιστεύουν ότι μπορεί να αντικαταστήσει τα ορυκτά καύσιμα για την ηλεκτροδότηση των σπιτιών και των κτιρίων αλλά και την κίνηση αυτοκινήτων, αεροσκαφών και άλλων οχημάτων. Ο Ζαν Λουί Κιντλέρ, ιδρυτής και διευθύνων σύμβουλος της Ways2H έχει ασχοληθεί με τεχνολογίες της αποκαλούμενης «καθαρής ενέργειας» και αποφάσισε να επικεντρωθεί στην χρήση υδρογόνου για αυτό τον σκοπό. Η εταιρεία σε συνεργασία με την ιαπωνική Blue Energy Company ανέπτυξε ένα σύστημα εξαγωγής υδρογόνου από μια ευρεία γκάμα απορριμμάτων και υλικών που ξεκινά από τα λύματα των υπονόμων και καταλήγει σε ελαστικά αυτοκινήτων. Η Ways2H ανακοίνωσε ότι θα συνεργαστεί με μια εταιρεία μηχανικών για την κατασκευή μιας εγκατάστασης παραγωγής υδρογόνου από σκουπίδια, της πρώτης τέτοιου είδους εγκατάστασης στις ΗΠΑ.
Όπως αναφέρει σε δημοσίευμα του το περιοδικό Wired πρόκειται για μια εγκατάσταση, έναν πύργο ύψους όσο ένα κτίριο επτά ορόφων, στην οποία μέσω μιας σύνθετης διαδικασίας αποσπώνται υλικά από απορρίμματα και γίνεται επεξεργασία τους ώστε να προκύψει τελικά ένα αέριο που αποτελείται 50% από υδρογόνο και 50% από διοξείδιο του άνθρακα. Το αέριο στην συνέχεια φιλτράρεται με τέτοιο τρόπο ώστε να παραμένει τελικά μόνο το υδρογόνο που θα χρησιμοποιηθεί για την παραγωγή ενέργειας. Η εγκατάσταση μπορεί να παράγει περίπου 50 κιλά «πράσινου» υδρογόνου (μηδενικής παρουσίας άνθρακα) από ένα τόνο απορριμμάτων.
Η εγκατάσταση αναμένεται να είναι να έτοιμη να λειτουργήσει στις αρχές του 2021. Άλλη μια start-up εταιρεία, η SGH2, κατασκευάζει μια παρόμοια εγκατάσταση παραγωγής πράσινου υδρογόνου. Η εταιρεία Standard Hydrogen έχει ριχτεί στην μάχη ανάπτυξης μιας ακόμη πιο προωθημένης τεχνολογίας η οποία θα παράγει πράσινο υδρογόνο από σουλφίδιο υδρογόνου, ενός εξαιρετικά τοξικού υποπροϊόντος που προκύπτει από την επεξεργασία πετρελαίου και φυσικού αερίου. Τα στελέχη της Standard Hydrogen υποστηρίζουν ότι τα επιμέρους συστήματα και οι διαδικασίες επεξεργασίας της τεχνολογίας που αναπτύσσουν δείχνουν ότι λειτουργούν σωστά και ότι στις αρχές του 2021 θα είναι σε θέση να ξεκινήσουν σε κάποια εγκατάσταση τις πρώτες δοκιμές.
Τα εμπόδια
Η ιδέα για την χρήση πράσινου υδρογόνου ως πηγή ενέργειας δεν είναι καινούργια αλλά τις προηγούμενες δεκαετίες τόσο στις ΗΠΑ όσο και διεθνώς για οικονομικούς και πολιτικούς λόγους προωθήθηκε η χρήση του φυσικού αερίου. Στις αρχές του 21ου αιώνα ο Αμερικανός πρόεδρος Τζορτζ Μπους αποκάλεσε το υδρογόνο «Καύσιμο της Ελευθερίας» που θα βοηθούσε στην απεξάρτηση των ΗΠΑ από την εισαγωγή πετρελαίου αλλά τελικά η χρήση του δεν προωθήθηκε. Έτσι μέχρι πριν από λίγα χρόνια δεν υπήρχε ενδιαφέρον για την ανάπτυξη νέων μεθόδων παραγωγής πράσινου υδρογόνου κάτι που όπως είναι φανερό δεν ισχύει πλέον. Μέχρι σήμερα υδρογόνο παράγεται από ορυκτά καύσιμα ή από ηλεκτρόλυση που διαχωρίζει το υδρογόνο από το οξυγόνο στα μόρια του νερού. Πρόκειται όμως για υψηλού κόστους μεθόδους.
Με τις νέες μεθόδους τα κόστη παραγωγής μειώνονται πολύ ενώ στην περίπτωση της επεξεργασίας των απορριμμάτων υπάρχει διπλό όφελος για τις κοινότητες και το περιβάλλον. Οι ΗΠΑ φαίνεται ότι έστω και με δειλά ακόμη βήματα στρέφεται προς το πράσινο υδρογόνο και σε αυτή την κατεύθυνση το αμερικανικό Υπουργείο Ενέργειας χρηματοδοτεί με 64 εκατ. δολάρια τις έρευνες για την ανάπτυξη σχετικών τεχνολογιών.
Ένα πρόβλημα πάντως που έχει κάνει την εμφάνιση του σε χώρες που επεξεργάζονται τα απορρίμματα για την παραγωγή ενέργειας όπως η Σουηδία και η Νορβηγία είναι ότι η ζήτηση κάποια στιγμή ξεπερνά την… προσφορά. Με απλά λόγια κάποια στιγμή είχαν χρησιμοποιηθεί όλες οι διαθέσιμες ποσότητες απορριμμάτων, οι ποσότητες των «φρέσκων» απορριμμάτων δεν επαρκούσαν και οι δύο χώρες έπρεπε να προχωρήσουν σε εισαγωγές σκουπιδιών για να συνεχιστεί η παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από αυτά.