Ιστορίες πολιτικής ελαφρότητας #11

Protagon Team

Ο Τσίπρας κομπάζει που έπιασε τον Ριχάρδο

Επί χρόνια ο Δημήτριος-Ριχάρδος Μυλωνάς ήταν ένα είδος καλτ φιγούρας της τηλεόρασης –για όσους τουλάχιστον δεν είχαν την ατυχία να βρεθούν στην ανάγκη του ή να δουν τα χρυσαφικά τους να καταλήγουν με διάφορους τρόπους στα καταστήματά του. Οι διαφημίσεις των ενεχυροδανειστηρίων «Ριχάρδος» ήταν κάτι σαν τηλεοπτικό τελετουργικό για να ξεκινάει η ημέρα και εξάλλου έπαιζαν μέχρι και το πρωί της Τετάρτης σε κανάλια πανελλήνιας εμβέλειας. Τελικά, η χάρη του έφθασε έως τη Βουλή.

 

Σε μια μάλλον ασυνήθιστη αναφορά για Πρωθυπουργό, ο Αλέξης Τσίπρας έσπευσε να χρησιμοποιήσει την εξάρθρωση δικτύου λαθρεμπορίας χρυσού με εγκέφαλο τον Ριχάρδο και να τη συνδέσει με τον… ΕΝΦΙΑ.

 

«Δεν θα έχω την χαρά να δεχτώ για καιρό ερωτήσεις για την ασφάλεια από τον κ. Μητσοτάκη» είπε κατά την παρέμβασή του για να ανακοινώσει το μέρισμα και τις μειώσεις στον ΕΝΦΙΑ. Και μετά έκανε ένα ωραίο άλμα λογικής. Συνέδεσε την τροπολογία στοχευμένης μείωσης του ΕΝΦΙΑ, επικρίνοντας την αντιπολίτευση με το ευφάνταστο: τολμούν και μιλούν οι εμπνευστές του ΕΝΦΙΑ, που είναι αυτοί που οδήγησαν τους πολίτες και τη μεσαία τάξη στα χέρια λαθρεμπόρων χρυσού;

 

Ο κ. Τσίπρας βρήκε επίσης ευκαιρία να κατηγορήσει τα ΜΜΕ, σχολιάζοντας ότι συνήθως δεν ασχολούνται ιδιαίτερα με τους «εγκληματίες με τα λευκά κολάρα», την στιγμή που αφιερώνουν πολύωρα ρεπορτάζ «για ψύλλου πήδημα» –και αρχισυντάκτης ειδήσεων ο Πρωθυπουργός μας.

 

Αναφέροντας το όνομα του Ριχάρδου, χωρίς να έχει καν ανακοινωθεί από την ΕΛ.ΑΣ., ο κ. Τσίπρας είπε ότι το δίκτυο «Ριχάρδος» «είχε ξεζουμίσει δεκάδες χιλιάδες συμπολίτες μας», οι οποίοι λόγω της κρίσης και των μνημονιακών μέτρων είχαν αναγκαστεί «να ξεπουλήσουν τα τιμαλφή τους σε τιμή ευκαιρίας για ένα προσωρινό βοήθημα».

 

Και εντάξει, ο Ριχάρδος ήταν αυτός που ήταν (είχε συλληφθεί άλλες δύο φορές άλλωστε).

 

Η επιχείρησή του όμως, που κατά τον Πρωθυπουργό «ξεζούμιζε δεκάδες χιλιάδες συμπολίτες μας», δεν επιτρεπόταν να λειτουργεί ως καθόλα νόμιμη όλα αυτά τα χρόνια από το κράτος του ίδιου του κ. Τσίπρα;

 

Δεν είναι επίσης κάπως αδόκιμο ο Πρωθυπουργός της χώρας να σπεύδει από το βήμα της Βουλής να βγάλει ετυμηγορία για έναν συλληφθέντα επιχειρηματία –έστω «επιχειρηματία»– χωρίς αυτός να έχει κριθεί ένοχος από δικαστήριο;

 

Και δεν μας λέει κάτι για τη σημερινή κατάσταση των δεκάδων χιλιάδων συμπολιτών μας για τους οποίους τάχα κόπτεται ο κ. Τσίπρας, το γεγονός ότι ο Ριχάρδος συνέχιζε να διαφημίζει επιθετικά τις «υπηρεσίες» του όλα αυτά τα χρόνια της εξουσίας των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ;

 

Και ένα τελευταίο: Τι φωτογραφία του Ριχάρδου!

O Ανθιμος δεν πιστεύει ότι υπάρχουν άλλοι πλανήτες

Ο Κοπέρνικος πρέπει να τριγυρνά ανήσυχος στον τάφο του. Ο Γαλιλαίος επίσης. Για να μην πω για τον Νίκο τον Παππά που έκανε ολόκληρο Ελληνικό Διαστημικό Οργανισμό χωρίς λόγο. Ο Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης Ανθιμος ήταν ξεκάθαρος στο τελευταίο κήρυγμά του: «Μην ακούτε τι σας λένε, ότι έχουν πάει στο φεγγάρι, ή ότι υπάρχουν άλλοι πλανήτες»…

 

Επιστροφή στον Μεσαίωνα –όχι αυτόν που ο Αλέξης Τσίπρας σε μια ανιστόρητη κρίση περιέγραψε ως έναν συγκεκριμένο αιώνα στη Βουλή, αλλά την σκοτεινή αυτή περίοδο της ανθρώπινης ιστορίας όπου ο Χριστιανισμός δαιμονοποιούσε κάθε γνώση.

 

Φυσικά ο Ανθιμος το παρουσίασε όλο αυτό στο χριστεπώνυμο πλήθος που τον άκουγε, όχι ως μια δική του βεβαιότητα, αλλά ως βεβαιότητα ενός «διαπρεπούς επιστήμονα», του οποίου κατά διαβολική σύμπτωση το όνομα «δεν πρόλαβε να συγκρατήσει».

 

«Τον παρακαλώ αν με ακούει, να με συναντήσει και πάλι για να μιλήσουμε πιο ανοιχτά για το θέμα», προσέθεσε. Πόσο πιο ανοιχτά δηλαδή

 

«Μην ακούτε τι σας λένε, ότι έχουν πάει στο φεγγάρι, ή ότι υπάρχουν άλλοι πλανήτες. Ο συνομιλητής μου ήταν κατηγορηματικός: “Οχι εγώ” μου λέει, “αλλά μεγάλοι επιστήμονες”»…

 

Και εντάξει ο Ανθιμος, βρίσκει και τα λέει. Αυτοί που τον ακούν τι κάνουν;

 

 

Ο Πάγκαλος ξέφυγε πάλι - έβρισε τον Καρανικόλα, μίλησε για «επάγγελμα Γεννηματάς»

Δεν είναι ακριβώς είδηση ότι ο Θόδωρος Πάγκαλος είπε κάτι ακραίο –ας θεωρηθεί λοιπόν τον παρόν σημείωμα απλώς ως μια μέριμνα ιστορικής καταγραφής.

 

Ο πρώην αντιπρόεδρος των κυβερνήσεων Παπανδρέου βγήκε, λοιπόν, στον ΣΚΑΪ τη Δευτέρα το πρωί, στην εκπομπή του Δημήτρη Οικονόμου και της Μαρίας Αναστασοπούλου.

Και αφού εξήγησε:

-ότι ζει στα όρια της φτώχειας και χάρη μόνο «στη βοήθεια διαφόρων φίλων», –

-ότι δεν μπορεί να κυκλοφορήσει εξαιτίας των απειλών από τους «τραμπούκους της Αριστεράς»,

-ότι ο Τσίπρας ήταν υπέρ εκείνων που του είχαν πετάξει γιαούρτι στα Καλύβια  –«είχε πει τότε ότι “το γιαούρτι δροσίζει”, έχει αλλάξει άποψη;» αναρωτήθηκε χαρακτηριστικά

και αφού ζήτησε από την Αναστασοπούλου να τον ακούει και να μη λέει «εξυπνάδες», είπε να επιτεθεί στο ΚΙΝΑΛ.

 

Εξηγώντας το γιατί, ενώ είναι ιστορικό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ, θα ψηφίσει Νέα Δημοκρατία –«επειδή έχουμε εμφύλιο» και δεν υπάρχει άλλη λύση– ο 80ετής κ. Πάγκαλος αναφέρθηκε στον Σπύρο Καρανικόλα, τον νεαρό αναπληρωτή εκπρόσωπο Τύπου του ΚΙΝΑΛ, ο οποίος ήταν νωρίτερα στο στούντιο του ΣΚΑΪ.

«Ακουσα τον εκπρόσωπο του ΚΙΝΑΛ, πώς τον λένε, τον Καρανικόλα ο οποίος έλεγε μ@λ@κίες» είπε με το γνωστό του στιλ ο κ. Πάγκαλος (βλέπετε οι τηλεοπτικοί τραμπουκισμοί δεν τον πειράζουν τον πρώην αντιπρόεδρο). Τότε, οι έως τότε ενθουσιασμένοι με τον ατακαδόρο καλεσμένο τους παρουσιαστές επιστράτευσαν τα αντανακλαστικά τους και είπαν το γνωστό κροκοδείλιο: «έεεε τώρα, κύριε Πάγκαλεεεε, θα πρέπει να κλείσουμε».

 

Κροκοδείλιο ή όχι, έπιασε για ελάχιστα δευτερόλεπτα. Ο κ. Πάγκαλος είπε ότι δεν σκοπεύει να συνομιλήσει με τον κ. Καρανικόλα, για να συμπληρώσει: «Αν θέλει η κυρία Φώφη Γεννηματά –επάγγελμα Γεννηματάς– να με συναντήσει θα δεχόμουν πολύ ευχαρίστως, ως εκπρόσωπος των Πασόκων που θα ψηφίσουν Νέα Δημοκρατία. Οι Πασόκοι που ψηφίζουν ΣΥΡΙΖΑ είναι ήδη υπουργοί και με αυτούς συνομιλεί η κυρία Γεννηματά» προσέθεσε λίγο προτού τον κόψουν στον αέρα…

Το κείμενο της Σώτης Τριανταφύλλου για τους «Ελληνες που είναι ακροδεξιοί αλλά ψηφίζουν Αριστερά» δεν ήταν για αυτό

Η Σώτη Τριανταφύλλου, συγγραφέας, δοκιμιογράφος, αρθρογράφος, έγραψε στην «Athens Voice» ένα άρθρο με τίτλο «It’s the security, stupid!» (εδώ), το οποίο το ξεκινούσε με την εξής διαπίστωση: «Η ενίσχυση της άκρας δεξιάς είναι εμφανής σχεδόν παντού εκτός από την Ελλάδα. Οι Έλληνες είναι ακροδεξιοί μέσα τους αλλά ψηφίζουν αριστερά».

 

Τι ήταν να το ξεκινήσει έτσι; Χαμός στα media και στα social media για την Τριανταφύλλου που λέει ακροδεξιούς τους ψηφοφόρους της Αριστεράς ή αριστερούς τους ακροδεξιούς, μπλέξιμο μεγάλο, αλλά λίγοι πρέπει να το διάβασαν όλο

 

Κι όμως το πολύ ενδιαφέρον κείμενο της Σώτης Τριανταφύλλου δεν ήταν για τους ανομολόγητο προσανατολισμό των αριστερών ψηφοφόρων ή για τους μη συνειδητοποιημένους ακροδεξιούς. Ηταν για το τι κάνει τους πολίτες η έλλειψη ασφάλειας. Γιατί η τσαπατσουλιά της Αριστεράς τους οδηγεί στην αγκαλιά τύπων όπως ο Μπολσονάρο στη Βραζιλία. Ηταν για το ότι η ασφάλεια δεν είναι μια μικροαστική έμμονη ιδέα, ούτε εκδήλωση εθνικισμού αλλά είναι η βάση όλων των ελευθεριών. Και για το πλέον ανησυχητικό: ότι καινούργιοι πολίτες διαπαιδαγωγούνται ως πολίτες σε περιβάλλον ανομίας, ασχήμιας και απουσίας ορίων…

 

«Μέτωπο» Μπουτάρη εναντίον Ταχιάου

O δήμαρχος Θεσσαλονίκης Γιάννης Μπουτάρης μίλησε το βράδυ της Δευτέρας στην Ελλη Στάη και στο Open. Κάποιοι θίχτηκαν, γιατί τον περίμεναν εκείνη την ώρα για τη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου, αλλά πώς μπορούσε ο κυρ Γιάννης να αρνηθεί το κάλεσμα της κυρίας Στάη.

 

Αφού λοιπόν, είπε τα γνωστά –ότι το «δημαρχιλίκι δεν είναι επάγγελμα», ότι κουράστηκε («δείτε και την ηλικία μου, δεν είμαι κάνα τζόβενο») και για αυτό αποχωρεί και ότι δεν θα ορίσει διάδοχό του– μίλησε και για την ανάγκη δημιουργίας ενός «κεντροδεξιοαριστερού μετώπου», επικεφαλής του οποίου θα πρέπει να έχει βγει μέχρι μετά τα Χριστούγεννα.

 

Ολοι λοιπόν προσπαθούν να διαβάσουν τι είναι αυτό το «κεντροδεξιοαριστερό μέτωπο» που ζήτησε τόσο επιτακτικά ο δήμαρχος. Διότι μέτωπο με τη ΝΔ, που είναι το δεξιό, δεν γίνεται γιατί ανακοίνωσε ήδη υποψήφιο, τον «δεξιοκεντρώο» Νίκο Ταχιάο (εδώ). Τι απομένει; Το ΚΙΝΑΛ που υπήρξε ένα είδος μήτρας της δημοτικής παράταξης του κ. Μπουτάρη και ο… ΣΥΡΙΖΑ, που ως γνωστόν ψάχνει υποψήφιους και δεν βρίσκει πουθενά (εκτός από τον Μπελαβίλα που τον πήγαινε στην Αθήνα αλλά τελικά τον κατεβάζει στον Πειραιά –από σχεδιασμό δεν τα πάμε και πολύ καλά, σύντροφοι).

 

Ο κ. Μπουτάρης εμφανίζεται λοιπόν, μολονότι δεν προτείνει υποψήφιο κλπ. να προκρίνει μια συμμαχία ΚΙΝΑΛ-ΣΥΡΙΖΑ. Χωρίς από την άλλη να διευκρινίζει αν θα πρέπει να υπάρξει συμβιβασμός για έναν κοινό υποψήφιο ή μια εκ των προτέρων συμφωνία ότι μετεκλογικά θα έχει κάποιος ηγετικό ρόλο με την στήριξη του άλλου.

Να πέφτεις από τα σύννεφα: Ο Φαήλος λέει ότι ο Δημήτρης Καμμένος λέει «παπάτζες»

Τελικά δεν τα έχουν όλα συμφωνήσει στα δεξιά της ΝΔ για να κάνουν μια «σοβαρή Χρυσή Αυγή», όπως χαρακτηρίστηκε από αναλυτές του χώρου το πολιτικό εγχείρημα που περιέγραψε ο προερχόμενος από τους ΑΝΕΛ, ανεξάρτητος βουλευτής Δημήτρης Καμμένος τη Δευτέρα (βλέπε άλλη Βαβέλ, πιο κάτω).

 

Λίγες ώρες αφότου ο κ. Καμμένος ονειρεύτηκε από τηλεόρασεως έναν σχηματισμό που θα διεκδικήσει ένα 12% καθοδηγούμενο από τους τέσσερις σωματοφύλακες του εθνικισμού (ή του Μπρανκαλεόνε, θα σας γελάσω), ήρθε ένας εξ’ αυτών να του το αποδομήσει περιγράφοντάς τον ούτε λίγο ούτε πολύ ως τύπο που λέει παπάτζες.

 

Αν είναι δυνατόν! Μα πώς μπορεί να λέει παπάτζες ένας βουλευτής που εξελέγη με τους Ανεξ. Ελλ.; Να λέει παπάτζες ένας πολιτικός που έχει στο πλευρό του έναν Τάκη Μπαλτάκο, συνομιλητή της Χρυσής Αυγής και γραμματέα της κυβέρνησης Σαμαρά; Να λέει παπάτζες ο ιδρυτής του κόμματος «Δύναμη Ελληνισμού»; Απίστευτα πράγματα.

 

Σε κάθε περίπτωση ο Φαήλος Κρανιδιώτης, ιδρυτής του κόμματος Νέα Δεξιά, ήταν ξεκάθαρος. Με tweet του είπε ότι αυτός έχει συμφωνήσει με τον Κυριάκο Βελόπουλο (της Ελληνικής Λύσης) και ότι δεν υπάρχει συμφωνία με τους άλλους δύο, δηλαδή τον κ. Καμμένο και τον Γιώργο Καρατζαφέρη (του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού).

Εντύπωσή μου είναι, ή όλοι θέλουν να πάνε με τον Βελόπουλο; Που στις δημοσκοπήσεις καταγράφει ένα 2%, αρκετά πάνω από τους ΑΝΕΛ;

Ο φίλος Ολάντ δίνει το καλό παράδειγμα - για οικονομία τριγυρνούσε τις νύχτες στο Ελιζέ και έσβηνε τα φώτα

Υπάρχουν πολλοί μύθοι για τις νύχτες του πρώην προέδρου της Γαλλίας, Φρανσουά Ολάντ, στο Ελιζέ, το περίφημο Προεδρικό Μέγαρο στο Παρίσι. Ενας είναι ότι την κοπανούσε για να πάει να βρει τη Ζυλί Γκαγιέ, με την οποία απατούσε τη Βαλερί Τριερβελέρ, για χάρη της οποίας είχε χωρίσει τη Σεγκολέν Ρουαγιάλ και πάει λέγοντας.

 

Υπήρχαν όμως και οι νύχτες που ο φίλος της Ελλάδας Φρανσουά Ολάντ, έμενε μέσα στο Ελιζέ. Τότε, λέει, ο ίδιος τριγυρνούσε ωσάν το φάντασμα και έσβηνε τα φώτα για οικονομία και για να συμβάλει στην… προστασία του περιβάλλοντος.

 

Αυτό το αποκάλυψε ο ίδιος τη Δευτέρα. Ο Φρανσουά Ολάντ ήταν καλεσμένος στο στούντιο του ραδιοφώνου France Inter και αναπόφευκτα στη συζήτηση κυριάρχησε το κίνημα των «Κίτρινων Γιλέκων» κατά των φόρων στα καύσιμα, τους οποίους ο Μακρόν έχει επιβάλει για την προστασία του περιβάλλοντος.

 

Σε ερώτηση δημοσιογράφου «εσείς τι κάνετε για την προστασία του πλανήτη;», ο Ολάντ έφερε ως παράδειγμα τη ζωή του στο Μέγαρο των Ηλυσίων.

 

«Είναι λίγο ανεκδοτολογικό, αλλά να, δεν ανεχόμουν καθόλου, όντας πρόεδρος, να μένουν αναμμένα τα φώτα στα γραφεία τη νύχτα. Κάποιοι ίσως να ήθελαν να δείξουν ότι δουλεύουν και τη νύχτα και άφηναν τα φώτα ανοιχτά. Εγώ ο ίδιος έκανα τον γύρο των γραφείων στον όροφό μου και έσβηνα τα φώτα» απάντησε ο τέως πρόεδρος της Γαλλίας.

Ο ίδιος είπε ότι και τώρα που ζει σε ένα «ταπεινό σπίτι» κάνει το ίδιο και πως θεωρεί ότι ακόμα και οι φωτεινές επιγραφές πρέπει να σβήνουν κάποια στιγμή της μέρας.

 

Ως άλλο παράδειγμα της περιβαλλοντικής του συνείδησης περιέγραψε την προτίμησή του στο τρένο ως μέσο μεταφοράς. «Το έβρισκα πιο γρήγορο, πιο εύκολο και πιο οικολογικό. Μου έλεγαν “όχι” για λόγους ασφαλείας… Και σήμερα όμως παίρνω το τρένο».

Η φωτογραφία του Τσίπρα με το καφεδάκι και την σπανακόπιτα

Γενικά ο Αλέξης Τσίπρας θεωρείται πολιτικός με μια κάποια φωτογένεια –σε αντίθεση με τον Κυριάκο Μητσοτάκη για παράδειγμα. Κάτι το νεαρό της ηλικίας και ένα κάποιο θράσος, κάτι ο ευσυνείδητος Αντρέα Μπονέτι, ο πιστός του προσωπικός φωτογράφος που επιλέγει προσεκτικά τα καλύτερα κάδρα, κάτι και οι συμβουλές που τελικά άκουσε και δεν στέκεται σαν να βαριέται κατά την ανάκρουση των εθνικών ύμνων, ο Πρωθυπουργός έχει χτίσει τελικά τη φήμη ότι «γράφει» στον φακό.

 

Με μια εξαίρεση όμως: όταν κάθεται απέναντι σε έναν ξένο ηγέτη. Εκεί κάτι συμβαίνει. Η γλώσσα του σώματος ακόμα και η σκηνοθεσία δημιουργούν πρόβλημα και δεν είναι πάντα εκεί ο Μπονέτι για να το διορθώσει.

 

Αξέχαστες, π.χ., έχουν μείνει οι περίφημες φωτογραφίες του πριν δύο χρόνια όταν απέναντί του καθόταν στο Μαξίμου ο Μπαράκ Ομπάμα.

Κάτι αντίστοιχο συνέβη και τώρα, όταν απέναντί του κάθισε ο πρόεδρος της Κύπρου Νίκος Αναστασιάδης.

Το κάδρο που ο ίδιος ο κ. Τσίπρας ανήρτησε στο Twitter, απέπνεε κάτι το αμήχανο, το επαρχιώτικο, το ασύμμετρο.

 

Ενας πρόεδρος χαλαρός με γραβάτα και ένας Πρωθυπουργός με ένα σφιγμένο χαμόγελο με ένα καφεδάκι και σπανακόπιτα δίπλα στο τραπεζάκι.

 

Ακόμα χειρότερη είναι η εικόνα αν απομονώσεις μόνο τη φωτογραφία του κ. Τσίπρα. Εξ ου και το κάζο στα social media.

Τι είπαν το ζεύγος Μεϊμαράκη και ο Κώστας Γαβράς;

Κατ’ αρχάς ο Κώστας Γαβράς ζει –το ξεπεράσαμε το καλοκαιρινό σοκ. Και όχι μόνο ζει αλλά δειπνεί και με τον Βαγγέλη Μεϊμαράκη και τη σύζυγό του Ιωάννα! Μας ενημέρωσε σχετικά ο πρώην πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας που έκανε λόγο για εμπειρία και απόλαυση.

 

Εχει ένα ενδιαφέρον ότι ο Κώστας Γαβράς υπήρξε εκ των υποστηρικτών του ΣΥΡΙΖΑ και θαυμαστής του Γιάνη Βαρουφάκη. Μάλιστα έχει εκδηλώσει ενδιαφέρον να γυρίσει σε ταινία το βιβλίο του πρώην υπουργού Οικονομικών, το περίφημο «Adults in the room».

 

Ισως λοιπόν να είχε το προνόμιο ο σπουδαίος κινηματογραφιστής να μάθει από πρώτο χέρι τι είχε ειπωθεί σε εκείνη την περιβόητη συνάντηση των πολιτικών αρχηγών υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας μετά το βαρουφάκειο δημοψήφισμα του Ιουλίου 2015. Μια σύσκεψη στην οποία ο μύθος θέλει τον κ. Μεϊμαράκη να επιστράτευσε το γνωστό του λεκτικό ύφος προς τον σαστισμένο Πρωθυπουργό, προκειμένου να του καθαρίσει το μυαλό.

 

Θα ήταν τέλειο υλικό για την ταινία του Γαβρά. Και ένας καταπληκτικός ρόλος για έναν ηθοποιό του στιλ του Ζαν Ρενό για παράδειγμα..

Βούρος για δήμαρχος!

H δημαρχία της Νέας Φιλαδέλφειας (και της Χαλκηδόνας, αλλά ας σταθούμε στην πρώτη εδώ) έχει αποτελέσει ένα κρίσιμο πολιτικό ζήτημα τα τελευταία χρόνια.

 

Βλέπετε σε αυτόν τον δήμο-προάστιο της Αθήνας, παρατηρούνταν το οξύμωρο –αν και περιβαλλοντικά όχι αδικαιολόγητο– ο δήμαρχος, ο Αρης Βασιλόπουλος εν προκειμένω, να είναι ο άνθρωπος που έβαλε τα περισσότερα εμπόδια για να μην ανεγερθεί το πολυδιαφημισμένο νέο στάδιο της ΑΕΚ.

 

Μάλιστα η ίδια η ΠΑΕ ΑΕΚ είχε στοχοποιήσει τον δήμαρχο όπως και η Περιφέρεια Αττικής που έθεσε το έργο υπό την αιγίδα της (οι οπαδοί ψηφίζουν, μην το ξεχνάμε) και θεωρούσε τις ως έναν βαθμό κατανοητές ευαισθησίες και ανησυχίες του κ. Βασιλόπουλου απαράδεκτες.

 

Το παράξενο ήταν ότι ο κ. Βασιλόπουλος είχε εκλεγεί με τον ΣΥΡΙΖΑ και ξαφνικά εμφανιζόταν να βάζει εμπόδια σε ένα έργο που το είχε καλωσορίσει η μισή κυβέρνηση, προεξάρχοντος του Αλέκου του Φλαμπουράρη. Αυτό που πολλοί δεν ήξεραν ήταν ότι ο κ. Βασιλόπουλος το είχε γυρίσει σε Λαϊκή Ενότητα, οπότε είχε κάθε όρεξη να δημιουργεί προβλήματα.

 

Τώρα όμως οι ΑΕΚτζήδες δεν πρέπει να ανησυχούν. Τη Δευτέρα ανακοίνωσε την υποψηφιότητά του ο ηθοποιός, φανατικόςΑΕΚκτζής και για ένα φεγγάρι βουλευτής του ΠΑΣΟΚ, Γιάννης Βούρος.

 

Για τους μερακλήδες παραθέτω τη δήλωση του κ. Βούρου:

 

«Με ιδιαίτερη χαρά θα ήθελα να ανακοινώσω σήμερα στους πολίτες της Φιλαδέλφειας και της Χαλκηδόνας την υποψηφιότητά μου να διεκδικήσω το Δήμο στις δημοτικές εκλογές του Μαΐου.

»Η υποψηφιότητα μου προέκυψε ως εσωτερική ανάγκη να προσφέρω στον τόπο που γεννήθηκα και μεγάλωσα και απαντά στην πρόσκληση – πρόκληση που μου απηύθυναν φίλοι, συναγωνιστές και συνδημότες μου.

»Οι σκέψεις, οι συναντήσεις και οι εποικοδομητικές συζητήσεις πολλών μηνών με ώθησαν να πάρω την απόφαση να μη μείνω αμέτοχος στις προκλήσεις των καιρών. Οδηγό της ζωής μου έχω την πρόσφορα στα δημόσια πράγματα και μετά από μακρά πορεία στα μονοπάτια της κοινωνίας γνωρίζω πως το εγχείρημα θα είναι δύσκολο και ο δρόμος ανηφορικός. Στο ερώτημα των φίλων μου “γιατί πας να μπλέξεις” απάντησα ότι το προσωπικό μου χρέος είναι να συμβάλλω στη βελτίωση της κοινωνίας και όχι να παρατηρώ απαθής τη φθορά της.

»Δεν θα κρύψω ότι ταλαντεύτηκα και ακύρωσα επαγγελματικούς προγραμματισμούς για να θέσω τον εαυτό μου στην κρίση των δημοτών. Γνωρίζω ότι μπαίνω σε χωράφια ναρκοθετημένα αλλά δεν το κάνω πρώτη φορά, ούτε και τελευταία. Ο Δήμος είναι οι άνθρωποι της πόλης, η ευκαιρία και οι δυνατότητες δικές μας να χτίσουμε μια πόλη πρότυπο και ένα καλύτερο τόπο για να ζήσουμε εμείς και τα παιδιά μας. Σύνθημά μας θα είναι η φράση “Η αλήθεια υπάρχει, είμαστε εμείς”. Αυτή την αλήθεια θέλω να υπηρετήσω και σας προσκαλώ μαζί να αναδείξουμε».

Ο Κοτζιάς στηρίζει τη Δούρου - αλλά γιατί αυτό να είναι είδηση;

Μια ωραία ατμόσφαιρα ήταν το πρωί στην Περιφέρεια Αττικής. Ο Νίκος Κοτζιάς επισκέφθηκε τη Ρένα Δούρου. Και σύμφωνα με την ανακοίνωση μίλησαν επί μία ώρα για θέματα «κοινού ενδιαφέροντος». Τώρα τι κοινά ενδιαφέροντα έχουν ο αποπεμφθείς από την κυβέρνηση κ. Κοτζιάς με την κυρία Δούρου, δύσκολο να μαντέψεις. Μεταξύ του καιρού, της αιγιαλίτιδας, των ισορροπιών στην κυβέρνηση και των ευθυνών για τη συμφορά στο Μάτι, ποντάρω μόνο στο πρώτο.

 

Τέλος πάντων, ο τέως υπουργός Εξωτερικών επισκέφθηκε την Περιφέρεια Αττικής, συνάντησε τη Ρένα, της έσφιξε και το χέρι (βλέπε και το τρίπτυχο της φωτογραφίας), τα είπαν επί μία ώρα και έπειτα –σύμφωνα με την ανακοίνωση (εδώ)– ο κ. Κοτζιάς «εξέφρασε την ικανοποίησή του για τη συνεργασία με την Περιφερειάρχη, υπογράμμισε τη στήριξη της κίνησης “ΠΡΑΤΤΩ” στο έργο της».

 

Γιατί όλο αυτό πρέπει να μας ενδιαφέρει; Διότι από τότε που ο κ. Κοτζιάς αδειάστηκε μεγαλοπρεπώς από τον Αλέξη Τσίπρα και έφυγε από το υπουργείο και την κυβέρνηση, έχει διαμηνύσει ότι η συνεργαζόμενη με τον ΣΥΡΙΖΑ κίνηση «Πράττω» θα στηρίξει τους δικούς της υποψηφίους στις αυτοδιοικητικές εκλογές. Το ότι δεν επέλεξε κάποιον για να αδειάσει την κυρία Δούρου αξίζει τουλάχιστον μια ανακοίνωση από την Περιφέρεια Αττικής.

Ποιος Πάνος Καμμένος; Ο Δημήτρης συμμαχεί με Βελόπουλο, Καρατζαφέρη, Κρανιδιώτη

Κατ’ αρχάς είναι άδικο. Τόσο καιρό ο Δημήτρης Καμμένος έβρισκε θέση στα πρωινά πάνελ του ΣΚΑΪ και τελικά το μεγάλο νέο πήγε και το ανακοίνωσε στον Γιώργο Παπαδάκη του ΑΝΤ1.

 

Ας είναι. Εχοντας στο στούντιο δίπλα του τον δημοσιογράφο Κωνσταντίνο Μπογδάνο, παραδίπλα τον επίσης δημοσιογράφο Φοίβο Κλαυδιανό και απέναντί του τον Κώστα Ζαχαριάδη του ΣΥΡΙΖΑ και τον Βασίλη Κικίλια της ΝΔ, ο ανεξάρτητος βουλευτής –πρώην των ΑΝΕΛ που είχε φύγει από το συγκυβερνών κόμμα το καλοκαίρι, κάνοντας τον σταυρό του– ανακοίνωσε τον μεγάλο συνασπισμό της εθνικιστικής Δεξιάς: Γιώργος Καρατζαφέρης (Λαϊκός Ορθόδοξος Συναγερμός, ΛΑΟΣ), Κυριάκος Βελόπουλος (Ελληνική Λύση), Φαήλος Κρανιδιώτης (Νέα Δεξιά) και η αφεντιά του.

 

Ο κ. Καμμένος επέμεινε ότι αυτοί οι τέσσερις ιππότες του εθνικισμού «δεν είμαστε φασίστες, δεν είμαστε πατριδοκάπηλοι – πρέπει να απενεχοποιηθεί η Δεξιά».

 

Δεν είπε, βέβαια, πώς θα συνεργαστεί με τον καραμπινάτο μνημονιακό κ. Καρατζαφέρη που είχε στηρίξει την «επάρατη» κυβέρνηση Λουκά Παπαδήμου. Δεν ρωτήθηκε, δεν απάντησε.

 

Είπε όμως άλλα: «Ο χώρος μας χρειάζεται έναν ηγέτη. Δεν ξέρω αν υπάρχει Σαλβίνι, είναι πολύ δυναμικός… Ορμπάν όχι απαραίτητα, για εμένα προσωπικά. Θα έπρεπε να γίνουν κάποιες δημοσκοπήσεις Γενάρη, Φλεβάρη, να πληρώσω εγώ του Φαήλου, ο Βελόπουλος του Καρατζαφέρη να μην υπάρχουν παρεξηγήσεις και μετά και ό,τι πει ο κόσμος. Αν η δημοσκόπηση δείχνει Φαήλο, η Καρατζαφέρη ή Βελόπουλο οι υπόλοιποι πάμε πίσω».

«Το ποσοστό είναι 12%, 1.000.000 άνθρωποι δεν πήγαν να ψηφίσουν τη ΝΔ τον Σεπτέμβριο του 2015. Αυτό το ποσοστό πρέπει να εκπροσωπηθεί» υποστήριξε ο κ. Καμμένος που ονειρεύεται να γίνει κομματάρχης στη θέση του άλλου Καμμένου που δεν πρέπει να νιώθει και πολύ καλά τελευταία.

 

Οι ΑΝΕΛ μετρήθηκαν από την τελευταία δημοσκόπηση της Metron Analysis (εδώ) στο 1,3%, ενώ η Ελληνική Λύση του κ. Βελόπουλου στο 2%. Πού δηλαδή να συμπράξουν και άλλοι αστέρες του χώρου. Ο υπουργός Αμυνας θα ψάχνει ψηφοφόρους για τους ΑΝΕΛ και δεν θα βρίσκει. Εκτός και αν βρεθεί στο φιλόξενο ψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ…

Πρόεδρος-μποξέρ στην Attica Bank (για ένα δάνειο 100.000 ευρώ)

Θα ήταν κωμικό. Αν δεν ήταν τραγικό. Μια τράπεζα για την οποία η κυβέρνηση ξόδεψε τεράστιο κεφάλαιο —όχι πολιτικό κεφάλαιο, όπως συνηθίζεται να λέγεται, αλλά πραγματικό, χρήματα ασφαλιζομένων και άλλων εταιρειών (λεπτομέρειες εδώ)— να βλέπει πρόεδρο και διευθύνοντα σύμβουλο να κρέμονται στα μανταλάκια των περιπτέρων επειδή έπαιξαν ξύλο.

 

Ναι, η τράπεζα είναι η Attica Bank, αυτή που οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ στήριξαν όσο καμία άλλη ώστε να κάνουν παιχνίδι κάτω από τα ραντάρ των δανειστών. Και πρωταγωνιστές του απίστευτου επεισοδίου είναι ο πρόεδρος Παναγιώτης Ρουμελιώτης (αριστερά στη φωτό) και ο διευθύνων σύμβουλος της τράπεζας Θεόδωρος Πανταλάκης (δεξιά).

 

Το περιστατικό που ήδη είχε κυκλοφορήσει στα ΜΜΕ από την Παρασκευή (βλέπε άλλη Βαβέλ πιο κάτω), περιγράφει με ανατριχιαστικές λεπτομέρεις η εφημερίδα «Πρώτο Θέμα». Εγινε μέσα στο γραφείο του κ. Ρουμελιώτη με αφορμή ένα δάνειο ύψους 100.000 ευρώ το οποίο αρνείτο να χορηγήσει ο κ. Πανταλάκης.

Σύμφωνα με την εφημερίδα, ο πρόεδρος της Attica Bank κάλεσε στο γραφείο του τον διευθύνοντα σύμβουλο και του επιτέθηκε αρπάζοντας τον από τη γραβάτα, με μπουνιές και κλωτσιές και βρίζοντας τον χυδαία.

 

Ο κ. Ρουμελιώτης μπορεί να είναι 71 ετών, αλλά σύμφωνα με το λεπτομερέστατο ρεπορτάζ του «Πρώτου Θέματος», γυμνάζεται συστηματικά και επαίρεται ότι σηκώνει 150 κιλά βάρη στον πάγκο.

 

Η εφημερίδα εμφανίζει τον ατυχή κ. Πανταλάκη να έχει κοντέψει να πνιγεί από τον μαινόμενο πρόεδρο και να έχει σωθεί την τελευταία στιγμή χάρη στην παρέμβαση άλλων υπαλλήλων οι οποίοι με δυσκολία κατάφεραν να απομακρύνουν από τον λαιμό του τον μαινόμενο πρόεδρο.

 

Η εφημερίδα σημειώνει ότι ενώ η θέση του διευθύνοντος συμβούλου φέρει την ευθύνη της λειτουργίας της τράπεζας και φυσικά της χορήγησης των δανείων, ο πρόεδρος απλώς προΐσταται του ΔΣ και η θέση του είναι πολιτική, δηλαδή έχει τοποθετηθεί εκεί από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ.

 

Κατά τα άλλα μιλάμε για κουλτούρα του επιχειρείν, εταιρική διακυβέρνηση και άλλα τέτοια αστεία…

Οταν ο Κοτζιάς του Χάρβαρντ «συνάντησε» την 53χρονη καθαρίστρια

Μπορείς να βάλεις στην ίδια ιστορία την καθαρίστρια που εκτίει ποινή κάθειρξης 10 ετών επειδή είχε δηλώσει ότι είχε βγάλει τη ΣΤ’ Δημοτικού ενώ είχε βγάλει την Ε’ Δημοτικού και τον Νίκο Κοτζιά που είχε δηλώσει ότι ήταν καθηγητής στο Χάρβαρντ; Μπορείς, αν είσαι ο Δημήτρης Χαντζόπουλος.

 

Ο διακεκριμένος σκιτσογράφος δημιούργησε ένα ακόμη πολιτικό-εικαστικό έργο για το φύλλο της «Καθημερινής» του Σαββάτου, στο οποίο και πάλι το σχέδιο είναι υποδεέστερο της στιχομυθίας:

 

-Μα… πλαστογράφησα πτυχίο Δημοτικού

-Δεν πειράζει, θα σας αθωώσουμε

-Πώς;

-Εσείς θα δηλώσετε ότι μοιράζεστε την ίδια έδρα με τον κ. Κοτζιά στο Χάρβαρντ, εμείς θα σας αναθέσουμε το ΥΠΕΞ και θα απαλλαγείτε με τον νόμο περί ευθύνης υπουργών.

 

Το ασύμμετρο της ελληνικής Δικαιοσύνης, οι πολίτες δεύτερης και πρώτης κατηγορίας, η υποκρισία της Πρώτης Φοράς Αριστερά, όλα εδώ, σε ένα κάδρο.

 

Ο Χαντζόπουλος επιβεβαιώνει την παρουσία του ως πολιτική συνείδηση της χώρας. Ως εκ τούτου η παρουσίαση την Τρίτη στην Τεχνόπολη του βιβλίου του αποκτά ξεχωριστό ενδιαφέρον.

 

Ο Χαντζόπουλος θα παρουσιάσει το graphic novel «Εμμανουήλ Ροΐδης: “Πάπισσα Ιωάννα”», από τις εκδόσεις «Athens Review of Books» (ώρα 18.30, στο Αμφιθέατρο του Αθήνα 9.84, είσοδος από Πειραιώς 100)

 

Η ειρωνεία είναι ότι ο Νίκος Κοτζιάς έχει αποπειραθεί να κλείσει την «Athens Review of Books» με μια εξοντωντική αγωγή επειδή ένας αναγνώστης της λογοτεχνικής αυτής επιθεώρησης τον είχε αναφέρει ως «γκαουλάιτερ του σταλινισμού» ή κάτι τέτοιο παρεμφερές.

«Κολούμπια» ή «Κολάμπια»; Τσίπρας ή Μητσοτάκης; Ποτέιτο ή ποτάτο;

Για να καταλάβετε το επίπεδο της συζήτησης που έγινε την Παρασκευή στη Βουλή για την ανομία στα Πανεπιστήμια, στο πλαίσιο ερώτησης προς τον Πρωθυπουργό από τον πρόεδρο της ΝΔ, αξίζει να αναφέρω το εξής.

 

Επί ώρα, αυτό που απασχόλησε την Εθνική Αντιπροσωπεία ήταν πώς προφέρεται σωστά το νεοϋορκέζικο πανεπιστήμιο Κολούμπια (Columbia University), με το οποίο πρόσφατα ήλθε σε συνεργασία το ημέτερο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο (εδώ).

 

Και αυτό διότι ο αμερικανοσπουδαγμένος Κυριάκος Μητσοτάκης χρησιμοποίησε την προφορά που χρησιμοποιείται στις ΗΠΑ για το πανεπιστήμιο, αναφέροντάς το με στιλ ως «Κολάμπια». Ο Αλέξης Τσίπρας στη δική του απάντηση αρχικά χρησιμοποίησε την προφορά Κολούμπια.

 

Τότε αρκετοί βουλευτές της ΝΔ –όχι απαραίτητα αμερικανοσπουδαγμένοι αλλά σίγουρα κομματικά φιλότιμοι– άρχισαν να φωνάζουν στον Πρωθυπουργό από τα βουλευτικά έδρανα: «“Κολάμπια” το λένε».

 

Ο Αλέξης Τσιπρας απάντησε στους καλούς νεοδημοκράτες μαθητές, με τη γνωστή του ειρωνεία: «Εντάξει εγώ δεν είμαι τόσο άριστος όσο ο κ. Μητσοτάκης και το λέω Κολούμπια».

 

Τι ήταν να το υποσχεθεί; Στη συνέχεια, όσες φορές το ανέφερε, το διατύπωσε ως «Κολάμπια». Λογικό, αν θυμηθείς πώς μιλούσε με αμερικάνικη προφορά τα ελληνικά όταν βρισκόταν στις ΗΠΑ.

 

Αλλά η συζήτηση δεν έμεινε εκεί. Συνεχίστηκε και στους διαδρόμους της Βουλής αφού ολοκληρώθηκε η «Ωρα του Πρωθυπουργού».

 

Κοινοβουλευτικοί συντάκτες είχαν την έμπνευση να ρωτήσουν τον… αρμόδιο υπουργό Παιδείας Κώστα Γαβρόγλου ποια είναι η σωστή προφορά του συγκεκριμένου πανεπιστημίου και εκείνος τους απάντησε το εξής ευρηματικό: ότι οι… Νεοϋορκέζοι το προφέρουν «Κολούμπια» και όχι «Κολάμπια»! Μιλάμε δηλαδή για βαθύ γνώστη του γλωσσικού πολιτισμού του Μεγάλου Μήλου, μολονότι ο υπουργός μας δεν μεγάλωσε στη Νέα Υόρκη αλλά στην Κωνσταντινούπολη ονειρευόμενος την Κόκκινη Μηλιά.

 

Καμία έκπληξη — o κ. Γαβρόγλου φυσικά το έβγαλε από το μυαλό του, είπε μια μπαρούφα για να ξεφύγει.

Εκλεκτός συνάδελφος που σπούδασε στο Κολούμπια/Κολάμπια μού εξήγησε πως «στις ΗΠΑ το λένε “Κολάμπια”, στην Ελλάδα “Κολούμπια”».

 

Τέλος πάντων, επειδή όλοι αυτοί μαζί δεν κάνουν και χώρια δεν μπορούνε που λέει και ο λαός, υπάρχει ένα θρυλικό νεοϋορκέζικο τραγούδι του Τζορτζ Γκέρσουιν που το έχουν ερμηνεύσει εμβληματικά δίδυμα, από τον Φρεντ Αστέρ με τη Τζίντζερ Ρότζερς ως τον Λούις Αρμστρονγκ με την Ελλα Φιτζέραλντ. Είναι το «Let’s Call The Whole Thing Off» που σε ένα σημείο λέει:

 

«You like potato and I like potahto/
You like tomato and I like tomahto
Potato, potahto, tomato, tomahto/
Let’s call the whole thing off»

 

Αφιερωμένο λοιπόν…