Παλαιότερα ήταν ψαριά που την πετούσαν στη θάλασσα, αλλά πλέον οι αλιείς στην Ιταλία και την Ισπανία κρατούν τους καρχαρίες που πιάνονται στα δίχτυα τους.
Από εκεί η διαδρομή ως το πιάτο μπορεί να μην είναι μεγάλη, γράφει ο Guardian, αλλά σε πολλές περιπτώσεις υποκρύπτεται απάτη, που βαφτίζει το φτηνό κρέας του καρχαρία σαν κάτι πιο ακριβό και εκλεκτό.
Οι καρχαρίες ζουν στη Μεσόγειο εδώ και εκατομμύρια χρόνια. Η Αδριατική πριν από έναν αιώνα είχε τόσους πολλούς λευκούς καρχαρίες ώστε οι Αρχές πλήρωναν τους ψαράδες για να τους εξοντώσουν.
Σήμερα, ωστόσο, η Μεσόγειος είναι η πιο επικίνδυνη θάλασσα για τους καρχαρίες. Περισσότερα από τα μισά από τα 73 είδη που ζουν στη Μεσόγειο είναι στα πρόθυρα εξόντωσης.
Ιταλός ψαράς λέει στη βρετανική εφημερίδα ότι η τελευταία φορά που έπιασε γαλάζιους καρχαρίες ήταν πριν από έξι μήνες. Ολοι ήταν πολύ μικροί σε μέγεθος. Ο ίδιος δεν μπορεί παρά να αναπολεί τα καλύτερα χρόνια, πριν από δυο δεκαετίες, όταν τα ψάρια ήταν και μεγαλύτερα και πολλά περισσότερα. Η μείωση είναι της τάξης του 80% και αυτό το διαπιστώνουν όλοι οι συνάδελφοί του. Η μόλυνση και η κλιματική αλλαγή επίσης επηρεάζουν το είδος.
Ωστόσο, η (υπερ)αλίευση είναι αυτή που φέρνει πολλούς στα δίχτυα των ψαράδων. Πολλές φορές πιάνονται κατά τύχη στα δίχτυα που έχουν ρίξει για τόνους ή ξιφίες, που είναι πιο ακριβά ψάρια.
Οι ψαράδες πουλούν πλέον και τους καρχαρίες που καταλήγουν στο πιάτο των συχνά ανυποψίαστων πελατών στα εστιατόρια. Αν μαγειρευτεί σωστά ο καρχαρίας ή αν μαγειρευτεί μαζί με άλλα ψάρια, σε μια σούπα για παράδειγμα, δεν είναι εύκολο να ξεχωρίσει κανένας το κρέας του.
Ακόμη χειρότερα, είναι πιθανό ότι το φτηνό κρέας του καρχαρία θα πωληθεί δήθεν ως πιο ακριβό. Ένα κιλό κρέας γαλάζιου καρχαρία αξίζει ένα ευρώ, αλλά ένα κιλό ξιφία μπορεί να φτάσει τα 12 ευρώ. Φτηνό αλλά και επικίνδυνο κόλπο, γιατί το κρέας του καρχαρία είναι πιο πιθανό να έχει ίχνη υδράργυρου και άλλων βαρέων μετάλλων.
Το περιθώριο κέρδους είναι –προφανώς- μεγάλο. Το καταλαβαίνουν και τα παιδιά αυτό, εξηγεί στέλεχος της WWF, αλλά εξίσου μεγάλο είναι και το ρίσκο για τους ανυποψίαστους καταναλωτές.