Δεν είναι λίγοι εκείνοι που ζητούν ακόμη και να αφαιρεθεί το Νομπέλ Ειρήνης από την Αούνγκ Σαν Σου Κι | Reuters
Επικαιρότητα

Αούνγκ Σαν Σου Κι: από ηρωίδα για Νομπέλ, υπερασπιστής μίας γενοκτονίας

Ένα από τα σημαντικότερα παγκόσμια σύμβολα δημοκρατίας και ελευθερίας, η πρωθυπουργός της Μιανμάρ, θα βρεθεί απολογούμενη ενώπιον του ΟΗΕ, κατηγορούμενη για διάπραξη εθνοκάθαρσης εναντίον των μουσουλμάνων Ροχίνγκια
Protagon Team

Οι Αγγλοσάξονες έχουν μια έκφραση για την περίπτωση της Αούνγκ Σαν Σου Κι: «From hero to zero», δηλαδή «από ήρωας, μηδενικό».

Γιατί αυτό ενδέχεται να συμβεί στην επικεφαλής της κυβέρνησης της Μιανμάρ, που  τις τελευταίες δεκαετίες υπήρξε ένα από τα σημαντικότερα σύμβολα δημοκρατίας και ελευθερίας με τεράστια διεθνή ακτινοβολία.

Όπως σημειώνει ο Guardian, η 74χρονη, η οποία έχει τιμηθεί με το βραβείο Νομπέλ Ειρήνης το 1991, θα βρεθει ενώπιον του Διεθνούς Δικαστηρίου του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών στη Χάγη, προκειμένου να αντικρούσει την κατηγορία περί «διάπραξης γενοκτονίας κατά των μουσουλμάνων Ροχίνγκια» και να «υπερασπιστεί το εθνικό συμφέρον».

Την προσφυγή στο Διεθνές Δικαστήριο εναντίον της κυβέρνησης της Μιανμάρ κατέθεσε η Γκάμπια, μια μικρή μουσουλμανική χώρα της Δυτικής Αφρικής, έχοντας την συναίνεση και των 57 χωρών μελών του Οργανισμού Ισλαμικής Συνεργασίας (ΟΙΣ).

Είχε προηγηθεί, τον Σεπτέμβριο, σχετική έκθεση από ανεξάρτητη επιτροπή έρευνας του ΟΗΕ η οποία διαπίστωσε ότι διαπράχθηκαν ομαδικοί βιασμοί γυναικών και παιδιών, πυρπολήθηκαν ολόκληρα χωριά και κάτοικοι κάηκαν ζωντανοί μέσα στα σπίτια τους κατά τη διάρκεια των επιχειρήσεων στην παραθαλάσσια επαρχία Ραχίν.

Ο ΟΗΕ στην επίμαχη έκθεσή του για τη βίαιη εκδίωξη και καταστολή εναντίων των Ροχίνγκια, την οποία έχει χαρακτηρίσει «εθνοκάθαρση», αναγνωρίζει ότι το πολιτικό μέρος της κυβέρνησης, δηλαδή η Αούνγκ Σαν Σου Κι, δεν ελέγχει τον στρατό αλλά έχει πολύ σημαντικές συνταγματικές αρμοδιότητες σε ό,τι αφορά κυρίως την εκπαίδευση και την υγεία.

Στην έκθεση που παρουσιάστηκε ενώπιον του Συμβουλίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ, οι ερευνητές αναφέρουν πως 600.000 Ροχίνγκια που παραμένουν στη Μιανμάρ ζουν υπό την απειλή της «γενοκτονίας».

«Είναι πιθανό η Αούνγκ Σαν Σου Κι να μην ήταν ενήμερη για όσα συνέβησαν τον Αύγουστο του 2017, όμως το πρόβλημα είναι πως δεν αντιμετώπισε το θέμα αυτό στη συνέχεια. Και το θέμα αν υπάρχει ή όχι ένα στοιχείο ενοχής θα καταστεί ως εκ τούτου ένα νομικό θέμα», δήλωσε ο πρόεδρος της ερευνητικής επιτροπής, Μαρζούκι Ντάρουζμαν.

«Είναι ως εκ τούτου ένα θέμα πάντα ανοικτό το αν γνωρίζουμε σε ποιο βαθμό μπορεί να έχει εμπλακεί», επισήμανε, λέγοντας ότι «πρόκειται για θέμα της Δικαιοσύνης».

Οι ερευνητές δήλωσαν πως κατάρτισαν έναν απόρρητο κατάλογο «με περισσότερα από 150 άτομα που θεωρούνται ύποπτα ότι συμμετείχαν σε πολλά διεθνή εγκλήματα» και σύμφωνα με τον Κρίστοφερ Σιντότι, μέλος της ομάδας, «όσο πιο πολύ παρατείνεται, τόσο είναι αδύνατο για το πολιτικό μέρος της κυβέρνησης να διαφύγει από τη διεθνή ποινική ευθύνη του στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη Μιανμάρ».

Παρά τη δημοκρατική μετάβαση στη Μιανμάρ που ξεκίνησε το 2011, ο στρατός παραμένει πολύ ισχυρός, καθώς καταλαμβάνει το ένα τέταρτο των εδρών του Κοινοβουλίου και τρία κρίσιμα υπουργεία, μεταξύ των οποίων εκείνο της Άμυνας.

Ο στρατός και η κυβέρνηση της Μιανμάρ διαψεύδουν κατηγορηματικά τα ευρήματα αυτά.

Ποια ειναι η Αούνγκ Σαν Σου Κι

Η Αούνγκ Σαν Σου Κι γεννήθηκε το 1945 και είναι κόρη του στρατηγού και εθνικού ήρωα της πρώην Βιρμανίας και νυν Μιανμάρ, Αούνγκ Σαν.

Σπούδασε Οικονομικά και Φιλοσοφία στο Λονδίνο και την Οξφόρδη και εξελέγη πρωθυπουργός της Βιρμανίας το 1990, ως επικεφαλής του Εθνικού Συνδέσμου για τη Δημοκρατία, αλλά βρέθηκε αντιμέτωπη με το στρατιωτικό καθεστώς που αρνήθηκε να παραδώσει την εξουσία και έθεσε εκτός νόμου το κόμμα της.

Την ίδια χρονιά τιμήθηκε με το Βραβείο Ζαχάροφ για την Ελευθερία της Σκέψης, για να ακολουθήσει ένα χρόνο αργότερα το Νομπέλ Ειρήνης, δυο βραβεία ωστόσο που δεν παρέλαβε η ίδια, αλλά οι γιοι της, αφού το καθεστώς την είχε συλλάβει και φυλακίσει.

Ύστερα από ασφυκτικές διεθνείς πιέσεις αφέθηκε τελικά ελεύθερη το 2010 για να εκλεγεί βουλευτής το 2012 επιστρέφοντας στην ενεργό πολιτική.