Τα παιδικά χρόνια του Πέδρο Αλμοδόβαρ θυμίζουν σκηνή βγαλμένη από κάποια από τις ταινίες του: ένα μικρό αγόρι, αναγκάζεται από την ίδια την οικογένειά του να φύγει από το χωριό του στη Λα Μάντσα ώστε να εκπαιδευτεί σε ειδικό σχολείο από ιερείς, πολλοί από τους οποίους αποδείχτηκαν στην πορεία παιδόφιλοι και εκείνος έβρισκε καταφύγιο στο γωνιακό σινεμά. Ο Αλμοδόβαρ θυμάται τα χρώματα εκείνου του κολεγίου ζοφερά, με ένα αρρωστημένο κίτρινο να κυριαρχεί στους τοίχους και στα πρόσωπα. Δεν είναι λοιπόν να απορείς, γιατί αποφάσισε να το αντιστρέψει όλο αυτό το αρρωστημένο σκηνικό μέσω των ταινιών του, τα χρώματα των οποίων είναι πάντα ζωηρά, χτυπητά και χαρούμενα.
Το Φεστιβάλ των Καννών που θα διαρκέσει από τις 14 ως τις 25 Μαΐου 2019 φιλοξενεί και τη νέα του ταινία «Πόνος και δόξα» (Dolor y Gloria), η οποία είναι η πιο αυτοβιογραφική του. Μιλά για έναν σκηνοθέτη γύρω στα 60 (Αντόνιο Μπαντέρας) που αναλογίζεται τι έχει κάνει σωστά και κυρίως, τι έχει κάνει λάθος στη ζωή του.
«Εδώ και δεκαπέντε χρόνια, προτίμησα να μην κοιτάξω καθόλου πίσω. Ηθελα να κάνω ταινίες που με διασκεδάζουν, χωρίς να αγγίζουν θέματα που έχουν τη δύναμη να με πονέσουν. Εφτασα όμως στην ηλικία των 69 ετών, μία ηλικία αρκετά ώριμη ώστε να έχω την αντοχή να κοιτάξω προς τα πίσω και να συνειδητοποιήσω ότι υπάρχει ένα κομμάτι της παιδικής μου ηλικίας που δεν μου άρεσε καθόλου» είπε χαρακτηριστικά σε συνέντευξή του στο Vanity Fair.
Μιλώντας ανοιχτά για την εμπειρία του με τους ιερείς δασκάλους, ο ισπανός σκηνοθέτης αναφέρθηκε σε «αμέτρητες σεξουαλικές κακοποιήσεις», των οποίων θύματα, έπεφταν πάντα «οι πιο μικροί». «Θυμάμαι τουλάχιστον είκοσι παιδάκια που ζούσαν εσώκλειστα στο κολέγιο και είχαν υποστεί ασέλγεια. Τα ίδια άτομα είχαν προσπαθήσει να κάνουν το ίδιο και σε εμένα, αλλά κατάφερνα πάντα να ξεφεύγω» αποκάλυψε.
Το 2004 άλλωστε, η πολύ ενδιαφέρουσα ταινία του «Κακή εκπαίδευση», είναι εμπνευσμένη σε μεγάλο βαθμό από εκείνα τα σκοτεινά γεγονότα, καθώς εξετάζει τον αντίκτυπο των σχολείων των ιερέων στην περίοδο του Φράνκο πώς η σεξουαλική κακοποίηση επηρέαση τη ζωή δύο αγοριών και αχώριστων φίλων.
Φαίνεται λοιπόν, πως όσα χρώματα έλειπαν από τη σκοτεινή και κακή εκπαίδευση του ίδιου του μικρού Πέδρο, ο σπουδαίος Αλμοδόβαρ τα βρήκε αργότερα μέσα από τις ταινίες του.